Godine 1965, zajedno sa svojim tadašnjim kolegama iz benda, Brajanom Džonsom i Bilom Vajmanom, Mik Džeger je optužen za narušavanje javnog reda. Ali, to im očigledno nije naštetilo. Naprotiv. Ovaj incident samo je učvrstio imidž Rolingstonsa kao „loših momaka” i pružio fanovima dokaz da su Džeger i ekipa buntovnici. Ubrzo nakon toga, njihova pjesma "(I can't get no) Satisfaction" obezbijedila je bendu svjetski proboj - i postala himna cijele jedne generacije.

Nekadašnji student ekonomije oduvijek je znao da li nešto zaista vrijedi. Mika Džegera karakterišu dva talenta koja nisu baš često u saglasju: s jedne strane on je hladni kalkulator i biznismen, sa druge strane harizmatični frontmen benda čiji je imidž da vrijeđa uvijek i svuda. To što se predstavljaju kao loši momci je takođe briljantna računica, jer su teren „dobrih momaka” već zauzeli Bitlsi.

Koliko je glume bilo u neobuzdanosti Mika Džegera, na to možda ne bi mogao ni sam odgovoriti. Kasnije je umanjio značaj tog skandaloznog perioda, rekavši da oni nisu bili ništa drugo do "tinejdžerski pop bend" i da nikada nisu pomislili da budu buntovni.

Rođen na željezničkoj stanici

Za prijatelja Mika Džegera i gitaristu Stonsa Brajana Džonsa, ovaj „bezazleni tinejdžerski bend" završio je zavisnošću od droge i njegovom tragičnom smrću 1969. Džeger je zajedno sa njim i drugim prijateljem Kitom Ričardsom, pokrenuo Rolling Stones nakon što je već ostavio trag kao pjevač u bluz bendu Aleksisa Kornera.

Prema legendi, Mik Džeger i Kit Ričards sreli su se na željezničkoj stanici Dartford u Grofoviji Kent. Majkl Filip Džeger je tamo rođen 26. jula 1943. godine – i tog dana 1961. bio je na putu od kuće do Ekonomske škole u ​​Londonu, gdje je studirao. Ričards je takođe želio da ide u London, poznavali su se iz škole – jer je i on rođen u Dartfortu.

Odlučili su da se ponovo sretnu da bi pravili muziku i godinu dana kasnije rođeni su Rolingstonsi. Zajedno sa Kitom Ričardsom, Mik Džeger piše najveće hitove za bend do danas - kao tandem za pisanje pjesama koji se možda može uporediti samo sa Džonom Lenonom i Polom Makartnijem. Džeger stavlja svoj neponovljivi pečat na Stonse svojim egzaltiranim scenskim šouom - Ričards je zadužen za jedinstvene gitarske rifove.

Stonsi u Njemačkoj

Godine 1965. Mik Džeger i Rolingstonsi su prvi put stupili na njemačko tlo. 11. septembra održaće svoj prvi koncert u Minsteru. Publika reaguje euforično, kao i fanovi u Engleskoj i na turnejama u SAD.

Koliki buntovnički potencijal bend okupljen oko Mika Džegera može da probudi u svojoj publici pokazuje se četiri dana kasnije: koncert Stonsa u berlinskom Valdbineu završava se potpunim uništenjem arene na otvorenom. Policija i fanovi se tuku satima, koriste se vodeni topovi. Sama Valdbine je obnovljena tek sedam godina kasnije.

Mik Džeger privatno

Lični život Mika Džegera je jednako turbulentan kao i život njegovog benda. Godine 1970, u intervjuu za njemački „Musik exspress”, on je demantovao bilo kakve planove da se oženi ili da ima djecu – konzervativan brak ne ide baš najbolje uz imidž pobunjenika – godinu dana kasnije oženjen je Bjankom Perez-Mora Masijas. Takođe je zatajio svoju prvu vanbračnu ćerku Karis. Njena majka je pjevačica Marša Hant. Džegerova prva bračna sreća traje do 1979. i vjeruje se da ga je koštala 2,5 miliona dolara u nagodbi za razvod.

Njegov drugi brak sa Džeri Hol trajao je od 1990. do 1999. Trenutno uz njega: plesačica Melani Hamrik, koja je skoro 44 godine mlađa od njega. Sa njom je 2016. dobio sina Deveroa; on je Džegerovo osmo dijete. Rok zvijezda ima i petoro unučadi i dvoje praunučadi.

Čini se da Mik Džeger nema mnogo vremena za ogromnu porodicu. Kada ne radi za Rolingstonse, radi neki solo projekat ili je za mikrofonom sa poznatim kolegama.

Umjetnik ne samo sa Stonsima

Tek 1985. godine Mik Džeger se usudio da uradi ono što su druge kolege iz benda radile prije njega. Sa „She's the boss" izdaje svoj prvi solo album koji nailazi na fantastičan prijem kod njegovih fanova. Slijedi još radova i 2007. "Best of".

Spisak umjetnika sa kojima je sarađivao kao pjevač i muzičar od 1972. je veoma dug i riječ je o istaknutim muzičarima. Tu su imena: Karli Sajmon, Tina Tarner, Džeri Li Luis i Dejvid Bouvi. Zajedno sa njim snimio je svjetski hit "Dancing in the street" 1985. godine, dobrotvorni projekat za Live Aid.

Mik Džeger se takođe više puta okušao i kao filmski glumac. Debitovao je 1970. u filmu "Kelly the Bandit", a 2001. snimio je "The Man from Elysian Fields" (Čovjek sa Jelisejskih polja) sa Džordžom Hajkenluperom. Filmski režiser Verner Hercog ga je čak vidio kao „tragičnu prazninu u istoriji filma“ i rekao je u jednom intervjuu 2012. da Džegeru nije dato dovoljno priznanja kao nekom ko je mogao da bude sjajan glumac.

Vitez ide dalje

Nagrade i počasti za svu njegovu umjetničku aktivnost: Majkla Filipa Džegera je 2003. godine proglasio vitezom tadašnji princ Čarls – za „zasluge popularnoj muzici“, kako se u obrazloženju kaže. Sada se može zvati "ser".

A priča o Rolingstonsima još uvijek nije završena. Džeger trenutno radi na novom albumu sa Rolingstonsima, na kojem će se naći i bivši Bitls Pol Makartni.

Frontmen Stonsa i danas pjeva i pleše kao što je to radio u ludim šezdesetim. Mik, srećan 80. rođendan!

Pratite nas i na Facebooku, preko Twittera, na Youtubeu, kao i na Instagramu