Amor Mašović je na početku svog svjedočenja potvrdio navode iz optužnice da je u ratu od 1992 do 1995. ubijeno ili nestalo više od 13.000 stanovnika Višegrada i njegove okoline.

"Mi posjedujemo u institutu više od 13 000 takozvanih ante mortem podataka. Htio sam ukazati na specifičnosti opštine Višegrad u odnosu na ostale prostore u Bosni i Hercegovini. Jedna od tih specifičnosti jeste veliki broj nestale djece, žena i osoba starijih od 70 godina, i to što je broj pronađenih nestalih osoba na području Višegrada manji od 50%, za razliku od ostalih prostora Bosne i Hercegovine. Zašto je to tako? Izvještaji preživjelih svjedoka govore o bacanju tijela u rijeku Drinu i spaljivanju tijela, nakon čega nije ostalo nikakvih tragova.To je jedan specifikum, posebno naglašen u opštini Višegrad," rekao je svjedok.

Do sada otkriveno 67 masovnih grobnica

Institut za nestale osobe organizovao ­je 67 ekshumacija u tom području Bosne i Hercegovine. Mašović je neposredno učestvovao u iskopavanju 127 tijela na lokaciji Slap i nizu drugih u neposrednoj okolini Višegrada.

"Isto to se odnosi na prirodnu jamu, zvanu Paklenik, gdje su pronađene 73 žrtve, od kojih su neke iz Višegrada. Ovdje takođe moja saznanja potiču od preživjelog svjedoka, koji nas je i odveo na tu lokaciju poslije rata i pokazao mjesto likvidacije i gdje su posmrtni ostaci žrtava bačeni, dakle u jednu prirodnu jamu duboku 32, odnosno 37 metara."

Amor Mašović je sa stanovišta stručnjaka, koji se šesnaest godina bavi ovim poslom ekshumiranja i identifikovanja žrtava, potvrdio ono o čemu su svjedočili preživjeli sa streljanja na obali ili na mostu rijeke Drine ili iz spaljenih kuća u Pionirskoj ulici i višegradskom naselju Bikavac. Tužioci terete Milana i Sredoja Lukića za ta ubistva, i naglašavaju da ona spadaju među najokrutnije zločine u ratu u Bosni i Hercegovini.