Umro je 1669-te u Amsterdamu.Iza sebe je ostavio oko 35O-et slika zatim 12OO-e stotine crteža te oko 3 stotine bakropisa.Medjutim ovi podaci se neprestano mijenjaju jer pojedina dijela koja su prethodno bila njemu pripisana, zapravo su – kako se uspostavilo - uradili njegovi učenici.Rembrandt je bio čuven po svojoj „jasno-tamnoj“ tehnici slikanja.O ovom majstoru te aktivnostima koje se poduzete u povodu četiri-stote godišnjice od njegovog rodjendana, više u prilogu čija je autorica Ute May.

Rembrandt je još od djetinjstva želio samo jedno: Da slika.Pa ipak imućni roditelji su ga poslali u školu, gdje je govorio samo latinski te gdje se mogao dobro pripremiti za studij na univerzitetu.Na svoj 14-ti rodjendan, prijavio se Rembrandt na univerzitet u rodnom gradu Leidenu.

„To su platili njegovi roditelji.Naime arhivska istraživanja su pokazala da su oni imali novca, te da je bilo moguće da svom najmladjem sinu Rembrandtu dopuste da studira“.

To kaže Christiaan Vogelaar, koji poznaje Rembrandtove radove i njegov životni put.On je direktor muzeja „De Lakenhall“ u Rembrandtovom rodnom gradu Leidenu.Još od Septembra prošle godine tu su izloženi Rembrandtovi rijetki bakrorezi.

Inače životni put ovog slikara, od dobro situirane familije do najvažnijeg baroknog slikara sjeverne Evrope, dokumentira se upravo u njegovom rodnom gradu Leidenu.

Rembrandt je veoma brzo odustao od studija te ubijedio svog oca, da mu odobri da bude učenik jednog poznatog slikara istoričara.Već prve slike mrtve prirode, zatim pejsaži i portreti su pokazali Rembrandtov, nesvakidašnji talenat.Kako kaže Christiaan Vogelaar na pojedinim slikama koje su radjenje po narudžbi, kao modeli za slikanje se pojavljuju njegovi roditelji.

„I tu je Rembrandt rukom priložio, da je to njegov otac.Slika je posvećena njegovoj sestri i bratu.Veoma poznata slika, čovjek sa zlatnim šljemom, oduvijek je važila kao Rembrandtov brat Adrian“.

Grad Leiden je u medjuvremenu postao preuzak za 25-to-godišnjeg Rembrandta, koji se potom prebacio u Amsterdam, gdje sa svojim prijateljem Janom Lievensom osniva umjetničku radionicu.Tamo prima učenike i prijavljuje se kod trgovca umjetninama Hendrika Uylenburgha, koji ga nije upoznao samo sa predstavnicima amsterdamskog hoch-society, već i sa svojom nećakinjom, Saskiom.Uslijedilo je vijenčanje.Dobili su četvero dijece od kojih je preživio samo najmladji sin po imenu Titus.

Amsterdamska kuća slikara je danas ponovo uredjena kao Rembrandtova kuća, priča doktor Gerben Baaj, koji je inače bio zadužen za sve aktivnosti vezane za proslavu četiri-stote godišnjice velikog majstora.

„Kuća je sada napravljena onakvom kakva je bila u Rembrandtovo vrijeme.Nakon što je tu živio i radio dvadeset godina, on je bankrotirao.Medjutim Holandjani su bili veoma dobri birokrati, tako da imamo inventarske liste.Na osnovu njih je bilo moguće, kuću ponovo preurediti u onom stilu kakva je nekad bila.Tu je njegov studio, ali i kuhinja koja je napravljena onakvom kakva je nekad bila, kada je on tamo živio“.

U ovoj kući Rembrandt je uradio svoje najvažnije slike.Amsterdam i Holandiju nije nikada napuštao.Nakon završetka čuvene „Noćne straže“ te nakon prerane smrti Saskie, Rembrandt je pao u duboku osobnu te umjetničku krizu iz koje se nikada nije opravio.

U Leidenu i u Amsterdamu su povodom četiri-stotog Rembrandtovog rodjendana priredjene brojne kulturne manifestacije.Tako je 15-og Jula u upravo renoviranom kraljevskom teatru u Amsterdamu, izveden i poseban musical, u kojem je mladjoj publici predstavljen život velikog majstora.Rembrandtove izložbe su otvorene i u nekim njemačkim gradovima, kao u Frankfurtu zatim u Zwickau, Rostocku te u Berlinu.