Na optuženickoj klupi nalazi se pet mladića između 19 i 20 godina. Oni su aprila ove godine vođeni vjerskom mržnjom jednog krišćanina iz Njemačke i dvojicu iz Turske mučili, a potom svirepo ubili. Zločin se dogodio u birou male krišćanske zaklade”Žirve” u gradu Malatya na jugoistoku Antalije. „Vjerska mržnja i pripadnost ubijenih hrišćanskih misionara anti-islamskoj zavjeri SAD i Izraela, kao i udruživanje u terorističku grupu sa krajnjim ciljem likvidacije je idološka zaslijepljenost koja mora biti kažnjena“, stoji u opotužnici. Utoliko prije što je ubistvo trojice krišcana naišlo na oštru kritiku na međunarodnoj ravni, povodom položaja krišćanske manjine na Bosaforu. Nekoliko mjeseci prije ”slučaja iz iz Malatije” ubijen je i katolički sveštenik Andre Santoro, kao i turski novinar jermenskog porijekla Hrant Dink.

Dio odogvrnosti za nacionalizam u Turskoj snosi možda i godinama ponavljani moto”Jedna zastava, jedna zemlja, jedan narod”, čime se samo ne ignorišu manjine, nego i ugrožava jedinstvo zemlje, iako među 74 miliona Turaka, živi samo 100 000 Krišćana. Nije čudo što je s tim u vezi prvi čovjek protestantske crkve u Tursakoj Bedri Peker nakon ubistva u Malatiyi rekao da država, partije i mediji podrijavaju netoleranciju prema krišcanima: ”Krišćani se gledaju kao kriminalci, separatisti i izdajnici zemlje. Neki političari putem medija potiču narod protiv njih. Naši misionari su samo oni koji šire propovijed. Kao Krišćani oni u okviru ljudskih sloboda kao i Ustava zemlje, na to kao manjina, imaju pravo”. U Turskoj je pak u praksu drugačije jer vlada strah od misionara, tzv ”slobodnih crkava” koje dolaze iz SAD i Južne Koreje.