Robertu, depresivnom Njujorčaninu i propalom muzičaru stiže rješenje o prinudnom iseljenju zbog neplaćene kirije. Unajmljuje Branka, mladog emigranta iz Srbije da ga preseli. Branko, međutim, plaća Robertu put do Beograda da tamo oženi Ivanu da bi dobila vjereničku vizu. Dok u Beogradu čeka na termin u opštini, ali i ostatak dogovorenog novca, Robert je smješten kod Brankove majke koja ne zna za plan. Svojom vedrinom polako liječi Robertovu depresiju i među njima se rađa ljubav.....

Priča je životna i djelimično se temelji na osnovu ličnog iskustva, kaže režiser Darko Lungulov, koji je 1991. godine napustio Srbiju i svoj studij filma u Nju Jorku finansirao upravo pomažući ljudima pri selidbama.

“Znao sam uvek da je to dobra osnova za jednu njujoršku priču, jer srećeš puno ljudi iz raznih okruženja koji se ukrštaju kroz te selidbe. Uvijek sam razmatrao kako ću upotrebiti to svoje iskustvo. To mi je bila baza, a sve ostalo je nadgradnja. Slanje nekoga u Beograd da se ženi za neke papire – sve je to izmišljeno, a “selidbe”, taj jedan element iz mog života je bila baza.”

„Glumcima na Balkanu nedostaje entuzijazam“

Prvi dio filma snimljen je za 12 dana na 25 lokacija u Nju Jorku i okolini, dok je drugi dio filma snimljen u Beogradu za 18 dana. Glavne uloge u filmu tumače Dejvid Tornton, Mirjana Karanović, Branislav Trifunović. Prednost filma je u tome što su i glumci i tehničari iz Nju Jorka, ali i iz Beograda radili na njemu više iz entuzijazma, nego zbog novca, tvrdi Lungulov. To je ono, po čemu se inače, umjetnici iz Nju Jorka i Beograda danas razlikuju, komentariše Lungulov.

“U Nju Jorku je situacija drugačija, jer je Nju Jork grad u koji svi dolaze da uspiju. Tamo imate na raspolaganju mlade ljude koji su željni da rade na bilo čemu, za bilo kakve pare, dok u Beogradu i ostalim našim zemljema u regionu i uopšte u zemljama u tranziciji, entuzijazam je nažalost davno izgubljena kategorija.”

Problem Srbije nije samo nedostatak novca i siromaštvo, već potpuni pad morala, beznađe, nedostatak iluzija i određene ideologije, objašnjava Darko Lungulov.

“U celom regionu postoje neke ideologije, ali povrh svega nema ideologije koja će im iz dana u dan ukazivati gde se ide, šta je tačno naš cilj kao društva, kao države, ka čemu mi stremimo. To je, meni bar, veći problem, to neko ideološko-duševno-idejno siromaštvo.”

“Balkanske ratne scene opterećuju filmove”

Film “Tamo i Ovde” u Berlinu je prošlog mjeseca prikazan novinarima i filmskim kritičarima. Većinom je dobio pozitivne kritike.

“Za jedan film iz Srbije ili sa Balkana, priča je nevjerovatno lagano ispričana. Pri tom nije dosadan, a nije ni u “uljepšivačkom” stilu filmova Emira Kusturice. Lijepa razumljiva priča, u kojoj imate dovoljno vremena da prepoznate stvarne emocije.”

“Veoma lijep film, nije nametljiv, dobra mješavina humora i svakodnevnih životnih problema, a pri tome još i zabavan. To mu je dobro uspjelo.”

“Dobar film sa dobrom muzikom i tipičnim balkanskim problemima. Vidljivo je i nekoliko kadrova sa ratnim ruinama, ali ne mnogo. Dobro je da nema mnogo ratnih kadrova koje smo devedesetih viđali u dnevnom informativnom programu, jer bi scene poput Srebrenice samo opteretile film.”

Režiser Darko Lungulov danas živi na relaciji Beograd - Nju Jork. Trenutno radi na novom filmu pod nazivom “Spomenik Majklu Džeksonu” koji će biti predstavljen ove godine u julu u programu “Sinelink” u okviru “Sarajevo Film Festivala”.

Autor: Selma Filipović

Odg. urednica: Belma Fazlagić-Šestić