Οι αιτίες είναι ποικίλες, αλλά οι επιπτώσεις σε όλες τις περιπτώσεις καταλυτικές για την οικογενειακή γαλήνη, τις επιδόσεις του παιδιού και τον κοινωνικό του περίγυρο.

Ο Άλφρεντ Βίατερ, αρχίατρος της Κλινικής των Παίδων και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε γονείς και δασκάλους «εξετάσαμε συνολικά 13.500 παιδιά: το ένα στα πέντε παιδιά του δημοτικού υποφέρει από αϋπνίες».

Τα δύο τρίτα των παιδιών που υποφέρουν από αϋπνίες ταλανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι επιτέλους να ανακαλυφθεί η αιτία της αϋπνίας.

Πιο συνηθισμένες αιτίες είναι 2-3% προβλήματα στο αναπνευστικό, διογκωμένες αμυγδαλές, πολύποδες στο λαιμό ή ακόμη καθαρά ψυχικά αίτια όπως άγχος και φοβίες.

Η πλειοψηφία των γονιών αργεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει, είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί δεν υποπτεύεται ότι το παιδί του υποφέρει. Η Λέονι Φρίκε-Έκερμαν, ψυχολόγος που υποστηρίζει θεραπευτικά τα παιδιά που πάσχουν από αϋπνίες χρησιμοποιεί τη ζωγραφική για να πείσει τα παιδιά να αρθρώσουν το πρόβλημα που τους προκαλεί τις αϋπνίες.

Τα παιδιά ζωγραφίζουν π.χ. τον εφιάλτη που είδαν στον ύπνο τους και δεν τους εμποδίζει να κοιμηθούν ή αυτό που φοβούνται, και τελικά: «βρίσκομαι πάντα το νόημα του κάθε εφιάλτη στην καθημερινότητα του παιδιού και αρχίζουμε μαζί του να συζητάμε τις λύσεις του προβλήματος.»

Η συμπεριφορά των γονιών ανεξάρτητα από τα αίτια της αϋπνίας παίζει καθοριστικό ρόλο για την γρήγορη και ριζική θεραπεία του κάθε παιδιού.

Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι το πόρισμα της έρευνας έγινε αμέσως αντικείμενο συζητήσεων σε σχολεία, σε δημοτικά κέντρα νεότητας και στήριξης της οικογένειας.