Έχουν γραφεί και λεχθεί αρκετά για τον ρόλο της ελληνικής εκπομπής της Deutsche Welle τον καιρό της δικτατορίας, όταν εκατομμύρια Έλληνες κάθε βράδυ στις δέκα παρά είκοσι αναζητούσαν στη μπάντα των βραχέων τη «φωνή της ελευθερίας» από τη Γερμανία. Από τις πιο συναρπαστικές ραδιοφωνικές παρουσίες τότε ήταν ο Αλέξανδρος Σχινάς, όχι μόνο για την ανένδοτη αντιδικτατορική γραμμή των σχολίων του, αλλά και για το πάθος και τη θέρμη του ύφους του. Πολέμησε με τον τρόπο αυτό όχι απλά τη χούντα, αλλά συνολικότερα την πολιτική και πνευματική καθυστέρηση και υπανάπτυξη στην Ελλάδα.
Ο Αλέξανδρος Σχινάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924 και, όπως αρεσκόταν να αναφέρει ο ίδιος στα βιογραφικά του σημειώματα, τελείωσε το Βαρβάκειο, όχι όμως και τη Φυσικομαθηματική Σχολή, στην οποία σπούδασε για λίγο χημεία. Η ανέμελη νιότη στην Κηφισιά επρόκειτο να τελειώσει απότομα με την επώδυνη στρατιωτική θητεία την εποχή του εμφυλίου. Στη συνέχεια περιηγήθηκε τη Δυτική Ευρώπη για να καταλήξει στη Γερμανία το 1959. Υπήρξε ανταποκριτής της ΕΙΡ ήδη από το 1963 και μετά την επταετία συνεργάτης της ΕΡΤ από το 1974.
Ως συγγραφέας ο Αλέξανδρος Σχινάς υπήρξε ολιγογράφος και καίριος. Το βιβλίο του «Αναφορά περιπτώσεων» που κυκλοφόρησε το 1966 υπήρξε για την εποχή του πρωτοποριακό και ασκώντας μεγάλη επίδραση στους ομοτέχνους του συνέβαλε στην ανανέωση του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου. Ο Αλέξανδρος Σχινάς κυριολεκτικά δεν είχε άλλο στο νου του πέρα από την ελευθερία και τη γλώσσα. Το αίτημα μιας εκσυγχρονισμένης παιδείας τον απασχόλησε επί πολλά χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και καρπός αυτής της ενασχόλησης υπήρξε η σειρά εκπομπών του από τη DW που κυκλοφόρησε το 1977 με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Για την υπεράσπισι της ελληνικής εγκεφαλοκρηπίδας».

Ήδη πριν από το βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη στις αρχές του 2011 ο Αλέξανδρος Σχινάς είχε αποσυρθεί στο Έσσεν, πλήρης ημερών πλέον και αφουγκραζόμενος το αναπόφευκτο. Ένιωθε πως το μεγάλο όνειρο της ζωής του να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη και πραγματικά προοδευμένη δημοκρατία δεν είχε γίνει πραγματικότητα. Ήταν αργά πια για άλλες εκπομπές, για νέες μάχες. Κι έτσι μας άφησε το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου.

Εν αγάπη και τιμή
Η ελληνική σύνταξη της Deutsche Welle