Άνθρωποι που βγαίνουν από ερείπια. Προσπαθούν να προχωρήσουν ανάμεσα σε κομμάτια μπετόν και μπάζων, αναζητώντας ό,τι απέμεινε από τα σπίτια τους, κάτι χρήσιμο ή έστω ένα αναμνηστικό. Τα πάντα είναι γεμάτα σκόνη. Τα ρούχα, τα παπούτσια, όλα είναι γκρι. Από τους δρόμους αναδύονται οσμές αποσύνθεσης. Στα ερείπια βρίσκονται θαμμένα πτώματα ανθρώπων και κουφάρια ζώων.

Ο Ράτζι Σουράνι, ιδρυτής του Παλαιστινιακού Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει τιμηθεί με το εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ, δηλώνει στην DW ότι η καταστροφή ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινου σχεδιασμού και εκτέλεσης: «Το παρατηρήσαμε από την πρώτη κιόλας μέρα. Διαπιστώσαμε ότι οι επιθέσεις ήταν στοχευμένες και σκόπιμες». Στόχος ήταν οι άμαχοι, λέει ο παλαιστίνιος νομικός. Είναι πεπεισμένος ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου: «Ο πόλεμος αυτός δεν έχει προηγούμενο. Είναι απαίσιος. Είμαι 60 ετών και ποτέ στο παρελθόν δεν έχω ζήσει κάτι παρόμοιο».

Κάθεται στον μικρό κήπο του σπιτιού του στην Γάζα. Από πάνω πετούν ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτή τη φορά, λέει ο ο Ράτζι Σουράνι επιτέθηκαν στοχευμένα σε πολυκατοικίες, σχολεία και κλινικές. Οι πρόσφυγες έχουν φθάσει τις 500.000. Πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν δικούς τους στα ερείπια.

Εγχειρήσεις στο πάτωμα

Τα νοσοκομεία δεν είναι σε θέση να περιθάλψουν περισσότερους ασθενείς. Στο νοσοκομείο Αλ Σίφα οι γιατροί αναγκάζονται να χειρουργούν στο πάτωμα. Ασθενείς είναι ξαπλωμένοι στους διαδρόμους ή μοιράζονται ένα κρεβάτι. Και σαν να μην έφθανε αυτό, στο νοσοκομείο ζήτησαν καταφύγιο και πολλοί πρόσφυγες. Ο γιατρός Γκασάν Αμπού Σίτα περιγράφει την κατάσταση: «Φανταστείτε ένα μικρό νοσοκομείο με 250 κλίνες να δέχεται 5.000 ή και 10.000 πρόσφυγες, οι οποίοι μένουν σε σκηνές μέσα και γύρω από το νοσοκομείο. Και μετά φανταστείτε πώς είναι να προσπαθήσετε να περιθάλψετε 600 ασθενείς σε ένα νοσοκομείο που είναι κατασκευασμένο μόλις για 250».

Οι ελλείψεις νερού και ρεύματος έχουν οδηγήσει τον πληθυσμό σε απόγνωση. Αλλά ακόμα και σε καιρούς ειρήνης η έλλειψη νερού προκαλεί προβλήματα. Στη Λωρίδα της Γάζας υπάρχουν υπόγειες φλέβες νερού. Λόγω όμως της υπεράντλησης το νερό είναι είτε γλυφό, είτε μολυσμένο. Ο ειδικός σε ζητήματα ύδρευσης Αλ Σάικ είναι απαισιόδοξος: «Οι υπόγειες φλέβες νερού δεν θα μπορούν να αξιοποιηθούν μετά το 2016. Αν δεν υπάρξει παρέμβαση και συνεχίσουμε όπως μέχρι σήμερα, μέσα στα επόμενα έξι χρόνια η ζημιά θα είναι μη αναστρέψιμη». Αποκαρδιωτική είναι και η σχετική έκθεση του ΟΗΕ, η οποία αναφέρει ότι από το 2020 η Λωρίδα της Γάζας δεν θα είναι πλέον κατοικήσιμη. Για πολλούς ανθρώπους που επέζησαν τον πόλεμο τις τελευταίες εβδομάδες η πρόβλεψη του ΟΗΕ είναι ήδη σήμερα πραγματικότητα.

Bettina Marx / Στέφανος Γεωργακόπουλος