Οι αντιδράσεις για τη στάση του Σοσιαλδημοκράτη πρώην καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ απέναντι στην εισβολή στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο και προσωπικά τον Πούτιν έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια που θέτει η πολιτική ορθότητα. Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει, η δυσαρέσκεια έχει γίνει οργή, με ολοένα περισσότερους πολιτικούς πλέον από τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Φιλελευθέρους, τους Πρασίνους αλλά και ομοϊδεάτες του από το SPD,  να ζητούν να συμπεριληφθεί το όνομά του το συντομότερο δυνατό στη λίστα των δυτικών κυρώσεων προς τη Μόσχα.

Το γεγονός ότι ο Σρέντερ δεν έχει παραιτηθεί από υψηλόβαθμα πόστα σε ρωσικούς ενεργειακούς κολοσσούς αλλά και η πρόσφατη συνέντευξη του στους New York Times, όπου στην ουσία δεν καταδίκασε τον ρωσικό επιθετικό πόλεμο, δημιουργούν ένα πρωτοφανές κλίμα στη Γερμανία σε βάρος πρώην καγκελάριου.

«Ο Σρέντερ είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος του Πούτιν στη Γερμανία»,«δεν ανήκει στην κρεμ ντε λα κρεμ της εσωτερικής πολιτικής αλλά στην κρεμ ντε λα Κρεμλ», «δεν είναι εκπρόσωπος των γερμανικών συμφερόντων αλλά Ρώσος μισθοφόρος», «η στάση του απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία αποτελεί στρεβλή παραχάραξη της ιστορίας» είναι μερικές μόνο από τις δηλώσεις Γερμανών πολιτικών τις τελευταίες ώρες για τον πρώην καγκελάριο. Μάλιστα η συμπρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών Σάσκια Έσκεν ζήτησε να διαγραφεί ο Γκέρχαρντ Σρέντερ από το SPD, μετά από 60 χρόνια παρουσίας στο κόμμα και παρά το γεγονός ότι αποτελεί ιστορικό στέλεχος της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης.

Τα «ισόβια »προνόμια των πρώην καγκελαρίων στο μικροσκόπιο

Την ίδια ώρα, ο αντιπρόεδρος της γερμανικής βουλής από τους Φιλελευθέρους Βόλφγκανγκ Κουμπίκι εξέφρασε σε συνέντευξή του στο Redaktionsnetzwerk Deutschand σοβαρές αμφιβολίες ως προς την αναγκαιότητα διατήρησης των κοινοβουλευτικών γραφείων με προσωπικό για πρώην καγκελάριους.

Η διατήρηση των γραφείων αυτών βασίζεται στην κοινοβουλευτική εθιμοτυπία που τιμά ουσιαστικά όσους και όσες έχουν διατελέσει στη γερμανική καγκελαρία. Τα γραφεία αυτά χρηματοδοτούνται στην πράξη απευθείας από τους πολίτες μέσω ειδικού φόρου, ενώ όπως φάνηκε από τη συνέντευξη Κουμπίκι, το ζήτημα απασχολεί ήδη την επιτροπή Προϋπολογισμού του γερμανικού κοινοβουλίου.

«Πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να γίνει μια θεμελιώδης συζήτηση σχετικά με το κατά πόσο τα γραφεία πρώην καγκελαρίων πρέπει να παραμένουν στελεχωμένα για δεκαετίες. Επομένως είναι δικαιολογημένο το ερώτημα κατά πόσο η καγκελάριος Μέρκελ χρειάζεται σε μόνιμη βάση ένα γραφείο και μάλιστα με διπλό εξοπλισμό, την ώρα που για τους πρώην προέδρους της γερμανικής βουλής τίθεται ανώτατο χρονικό όριο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Βόλφγκανγκ Κουμπίκι, τονίζοντας ότι στο συμβολικό επίπεδο μόνο το ανώτατο προεδρικό αξίωμα μπορεί να δικαιολογήσει αντίστοιχα προνόμια.

Σε ό,τι αφορά πάντως την περίπτωση του Γκέρχαρντ Σρέντερ, το γραφείο του συνεχίζει να είναι στελεχωμένο τυπικά με εννέα θέσεις. Μόνο πέρυσι 407.000 ευρώ δόθηκαν στο συγκεκριμένο γραφείο για την υπηρεσιακή του συντήρηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ωστόσο προς το παρόν οι θέσεις παραμένουν κενές μετά από παραιτήσεις συνεργατών του εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία.

Δήμητρα Κυρανούδη, Βερολίνο