Το Ισραήλ δεν προχώρησε στα στρατιωτικά αντίποινα με τους συνήθεις βομβαρδισμούς παλαιστινιακούς στόχων, όπως πολλοί φοβούνταν και κατά κανόνα συνέβαινε μέχρι τώρα μετά από επιθέσεις αυτοκτονίας σαν την προχθεσινή στο Τελ Αβίβ. Με τον Εχούντ Ολμέρτ η ισραηλινή ηγεσία αλλάζει στρατηγική ίσως επειδή διαπιστώνει ότι οι μαζικοί βομβαρδισμοί δεν είναι σε θέση να ανακόψουν την τρομοκρατία. Η στρατηγική του νέου πρωθυπουργού είναι να συνεχίσει η επιλεκτική δολοφονία παλαιστίνιων τρομοκρατών και κυρίως να επισπεύσει την ανέγερση του τείχους απομονώνοντας στην ουσία τους Παλαιστινίους στα εδάφη τους. Αυτό ζητά από τη δεκαετία του ΄80 ο καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ Μάρτιν βαν Κρέφελντ, από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς αναλυτές παγκοσμίως.

Στο ερώτημα για αν δικαιολογούνται αντίποινα κατά των Παλαιστινίων σε αυτή τη κρίσιμη φάση που διανύει το Μεσανατολικό στρατιωτικά ο Μάρτιν βαν Κρέφελντ απάντησε: «Τα αντίποινα κατά τρομοκρατών είναι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Εκεί δεν βλέπω κανένα πρόβλημα. Το ερώτημα που τίθεται ωστόσο εύλογα είναι ποιος ο ορισμός του τρομοκράτη».

Ο Ισραηλινός υπουργός αρμόδιος για τα έργα υποδομής Ρόνι Ραρόν πρότεινε να χαρακτηριστεί η κυβέρνηση της Χαμάς ως «εχθρική κυβέρνηση». Είναι δυνατός ένας τέτοιος χαρακτηρισμός και μάλιστα μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, ρωτήσαμε τον ισραηλινό καθηγητή στρατιωτικής ιστορίας Μάρτιν βαν Κρέφελντ: «Δεν ανήκουν όλα τα μέλη της παλαιστινιακής κυβέρνησης στη Χαμάς. Πολλά μέλη της Χαμάς ωστόσο είναι τρομοκράτες. Και αυτά τα άτομα είναι νόμιμοι στόχοι για το Ισραήλ. Η τακτική αυτή έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική στο παρελθόν».

Ποιά συμβουλή θα έδινε ο ισραηλινός καθηγητής στην Ισραηλινή κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της Χαμάς; «Εδώ και 20 χρόνια πολεμάμε την τρομοκρατία. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, αλλά τίποτα δεν έχει αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Με εξαίρεση ενός: του τείχους, του οποίου η κατασκευή πρέπει να ολοκληρωθεί το γρηγορότερο. Πρόκειται για το μόνο μέτρο που βοήθησε στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Όποτε βλέπω το τείχος στην πραγματικότητα ή σε φωτογραφίες νοιώθω ικανοποίηση γιατί γνωρίζω πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει μέχρι σήμερα στην βελτίωση της ασφάλειας».

Ο Μάρτιν βαν Κρέφελντ απάντησε και στο ερώτημα ποιος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος των ΗΠ και της ΕΕ στο Παλαιστινιακό: «Στην ουσία πρόκειται για ένα πρόβλημα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων. Το τι κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι δεν με απασχολεί. Κοιτάξτε: Έχω ένα φίλο οφθαλμίατρο, ο οποίος έχασε την 6χρονη κόρη του σε βομβιστική επίθεση. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Και εκεί αποδεικνύεται η χρησιμότητα του τείχους».

Η απειλή που απορρέει από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνιστά πρόβλημα για το Ισράηλ. Πόσο δικαιολογημένη θα ήταν μια αεροπορική επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν; «Ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε ποτέ για τον πόλεμο ήταν ο γερμανός Καρλ φον Κλάουζεβιτς. Έγραψε λοιπόν ότι ποτέ δεν πρέπει να συγχέουμε το ήθος με την διεξαγωγή πολέμου. Αυτό είναι πάντα λάθος. Το ερώτημα δεν είναι αν ένας πόλεμος είναι δίκαιος, αλλά αν είναι απαραίτητος και αποτελεσματικός. Όσον αφορά όμως το Ιράν πιστεύω ότι ακόμα και ως ατομική δύναμη δεν συνιστά απειλή για τη διεθνή κοινότητα».