Ενόψει της αυριανής επίσκεψης του Εμμανουέλ Μακρόν στο Βερολίνο για να παραστεί σε επετειακή εκδήλωση της γερμανικής Βουλής για τη μνήμη των θυμάτων των δύο παγκοσμίων πολέμων αλλά και ενόψει της συνάντησης που θα έχει με την καγκελάριο Μέρκελ το περιοδικό Spiegel εστιάζει στα ευρωπαϊκά σχέδια του Γάλλου προέδρου και του κόμματός του En Marche για τις ευρωεκλογές. «Ο πρόεδρος της Γαλλίας θέλει να κατέβει στον προεκλογικό αγώνα για τις ευρωεκλογές μαζί με τους Φιλελεύθερους, τους Πρασίνους και τους Σοσιαλδημοκράτες. Στόχος του είναι να μπλοκάρει τον υποψήφιο της καγκελαρίου για την προεδρία της Κομισιόν (σ.σ.: τον Μάνφρεντ Βέμπερ». Το γερμανικό περιοδικό παρατηρεί ότι σε αντίθεση με τον Μακρόν, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι «δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να πορευόμαστε όπως μέχρι σήμερα», ο συντηρητικός Μάνφρεντ Βέμπερ υποστήριξε πρόσφατα ότι δεν βλέπει τον λόγο για ριζικές αλλαγές στην ΕΕ. «Αυτές οι διαφορετικές τοποθετήσεις δίνουν μια πρόγευση της αντιπαράθεσης που αναμένεται ενόψει ευρωεκλογών μεταξύ των δύο ισχυρότερων ητετών της ΕΕ: του Μακρόν και της Μέρκελ. Η καγκελάριος πρέπει να υποστηρίξει τον Βέμπερ, γιατί πρόσφατα εξελέγη από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα με μεγάλη πλειοψηφία ως υποψήφιός του (σ.σ.: για την προεδρία της Κομισιόν).»

Ένα νέο «πολιτικό δίκτυο» στην Ευρώπη επιζητά ο Μακρόν

Σύμφωνα με το Spiegel υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο Γάλλος πρόεδρος αποφάσισε να ξεκινήσει εκστρατεία κατά των συντηρητικών της Ευρώπης, αλλά οι δύο πιο σημαντικοί είναι οι εξής: ο Όρμπαν και η Μέρκελ. Από την αρχή της θητείας του δεν άσκησε σε τίποτα άλλο σχεδόν τόσο σκληρή κριτική όσο στον εθνικισμό του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν. Το ότι στο Ελσίνκι (σ.σ.: στο συνέδριο του ΕΛΚ) o Όρμπαν ήταν ένας από τους πρώτους που έσπευσε να φωτογραφηθεί με αφίσα του Βέμπερ ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την άποψη του Μακρόν. Αλλά και ως προς τη Μέρκελ ο Μακρόν εδώ και λίγους μήνες έχει αρχίσει να την βλέπει με όχι και τόσο καλή διάθεση. Μέχρι τώρα η καγκελάριος δεν έχει παρά ελάχιστα μόνο απαντήσει σε όσα είπε ο Μακρόν στη γεμάτη όραμα ομιλία του για την Ευρώπη, που είχε εκφωνήσει πριν ένα χρόνο στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Αλλά και την πρόσφατη ευκαιρία που είχε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τρίτη, η καγκελάριος Μέρκελ δεν την αξιοποίησε. Παρά το ότι συμφώνησε με την πρόταση Μακρόν για έναν ευρωπαϊκό στρατό, την χαρακτήρισε 'όραμα' που 'δεν μπορεί να υλοποιηθεί όμως σήμερα αλλά κάποτε στο μέλλον'. Για τις προτάσεις Μακρόν για τη μεταρρύθμιση στην ευρωζώνη για έναν κοινό προϋπολογισμό και υπ. Οικονομικών καταρχάς δεν ανέφερε κάτι ενώ καθυστερεί να απαντήσει στο αίτημα για έναν ψηφιακό φόρο για διαδικτυακές επιχειρήσεις. Δικές της προτάσεις δεν ακούστηκαν.»

Έτσι ο Μακρόν, κατά το Spiegel, «επιδιώκει να δημιουργήσει ένα πολιτικό δίκτυο που θα εκτείνεται από τον συντηρητικό Αλέν Ζυπέ ως τoν ρεαλιστή-πράσινο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Απεσταλμένοι του Μαρκόν έχουν ταξιδέψει κατά καιρούς στη Ρώμη για επαφές με τον σοσιαλδημοκράτη Ματέο Ρέντσι, άλλες πάλι φορές οργανώνουν συζητήσεις με τους φιλελεύθερους Ciudadanos, o επικεφαλής των οποίων, Αλμπέρτ Ριβέρα, εξελίσσεται σε αντίγραφο του Μακρόν». Κάπως έτσι εξελίσσεται, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, και η στρατηγική που προτίθεται να ακολουθήσει ο Μακρόν στις ευρωεκλογές: «Σχεδιάζει ήδη μια προεκλογική εκστρατεία δύο ταχυτήτων: μια εκλογική συμμαχία με τους Φιλελεύθερους και αργότερα στην επόμενη Ευρωβουλή μια χαλαρή συμμαχία με τους Πρασίνους και τους Σοσιαλδημοκράτες.»

«Μια διαιρεμένη χώρα» μπροστά από τη συμφωνία για το Brexit

Πλήθος σχολίων συναντάμε στον γερμανόφωνο τύπο και για το προσχέδιο της συμφωνίας για το Brexit, στην οποία κατέληξε τελικά η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι με την ΕΕ. Τα βλέμματα είναι στραμμένα πλέον στο Λονδίνο και στο βρετανικό κοινοβούλιο που θα κληθεί να ψηφίσει υπέρ ή κατά της συμφωνίας εν μέσω σφοδρών επικρίσεων. Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Η ιδέα της Μ. Βρετανίας περί εθνικής κυριαρχίας δεν συνάδει με τον σύγχρονο κόσμο, όπου η ιδέα της αυτοκρατορίας έχει πεθάνει και τα μεγάλα έθνη έχουν κατατροπωθεί από νέους γίγαντες, όπως η Κίνα. Οι Βρετανοί χρειάζονται την Ευρώπη, όπως η Ευρώπη χρειάζεται τους Βρετανούς. Η πρόσληψη της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας από τους υπέρμαχους του Brexit είναι παιδαριώδης. Η πρόσληψη αυτή αγνοεί την επιρροή των Βρετανών στην ΕΕ και αποδυναμώνει εν τέλει τη χώρα.».

Από την πλευρά της η Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνει για το ίδιο θέμα: «Το αν τελικά κατατεθεί ψήφος δυσπιστίας κατά της Τερέζα Μέι και το πώς θα καταφέρει το δικό της ντιλ για το Βrexit να αποσπάσει την πλειοψηφία στην Κάτω Βουλή αποτελούν ακόμη ίσως και για την ίδια μυστήριο. Για αυτόν τον λόγο η Μέι κάνει έκκληση στο αίσθημα ευθύνης των βουλευτών. Ωστόσο η γενική αβεβαιότητα παραμένει. Ποιος θα την διαδεχθεί εάν απολέσει την εμπιστοσύνη των Συντηρητικών; Ένας θιασώτης του σκληρού Brexit; Σε μια τέτοια περίπτωση μια άναρχη αποχώρηση από την ΕΕ θα είχε (οδυνηρές) συνέπειες. Τι θα συμβεί εάν το Κοινοβούλιο απορρίψει την πρότασή της, η οποία λογικά είναι συμβιβαστική; Η ΕΕ απορρίπτει το ενδεχόμενο νέων διαπραγματεύσεων. Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές θα ήταν μια λύση, αλλά ούτε μια τέτοια λύση θα χαροποιούσε την Τ. Μέι γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έρθει στην εξουσία ο παλαιάς κοπής αριστερός και επικεφαλής των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Όπως φαίνεται το διακύβευμα είναι το μέλλον της διαιρεμένης αυτής χώρας».

Δήμητρα Κυρανούδη