Μετά από δύο εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων και ένα τέλος που άργησε 24 ώρες, η πολυαναμενόμενη 26η Διάσκεψη για το Κλίμα στη Γλασκώβη (COP26) έκλεισε με μία αμφιλεγόμενη συμφωνία μεταξύ των 197 χωρών, για την αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής.  
Είναι όμως αυτό που περίμεναν όλοι; Μάλλον όχι, για μία Διάσκεψη που είχε χαρακτηριστεί «ορόσημο» για τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Τα δάκρυα και η δημόσια συγγνώμη του πρόεδρου της Διάσκεψης Άλοκ Σάρμα για την τροπή που πήρε η συμφωνία και η δήλωση του οικοδεσπότη Μπόρις Τζόνσον ότι «απλώς ελπίζει αυτή η Διάσκεψη να είναι η αρχή του τέλους για την κλιματική αλλαγή» δεν αποπνέουν και μεγάλη σιγουριά.

Οι περισσότερες κυριακάτικες βρετανικές εφημερίδες σήμερα κάνουν λόγο για «δράμα». Η Sun χαρακτηρίζει τη Διάσκεψη «κλιματικό παραμύθι». Οι Sunday Times υποδεικνύουν ότι η Κίνα και η Ινδία «έβαλαν φρένο στη συμφωνία». 

Η λέξη που καθόρισε την συμφωνία

Η αλήθεια είναι ότι, ενώ όλα τα προσχέδια έγραφαν για «σταδιακή εξάλειψη (phase-out)» του άνθρακα, την τελευταία στιγμή η λέξη άλλαξε και αντικαταστάθηκε με τον όρο «σταδιακή μείωση (phase-down)». Μία μικρή, αλλά καθοριστική αλλαγή που απαίτησε η Κίνα και η Ινδία, καθώς όπως υποστήριξε ο υπουργός περιβάλλοντος της Ινδίας Μπουπίντερ Γιάνταβ «πώς θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τον άνθρακα όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε την φτώχεια;».

Η μείωση της χρήσης του άνθρακα αναδεικνύεται τόσο σημαντική για την επίτευξη του στόχου διατήρησης της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, αφού ευθύνεται για το 40% των ετήσιων εκπομπών CO2. 

Τα θετικά της Διάσκεψης

Στα θετικά, ότι ακόμα και έτσι, είναι η πρώτη διάσκεψη στην ιστορία των COP που αναφέρει μια όποια δέσμευση για μείωση του άνθρακα, όπως παραδέχονται και κάποιες περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, όπως η WWF. 

Ακόμη, έστω και με ασάφεια, αναγνωρίστηκε η ανάγκη αύξησης της οικονομικής βοήθειας από τις αναπτυγμένες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, πέρα από τα 100 δις δολάρια που είχε συμφωνηθεί το 2009. Παράλληλα, κλειδί για τη συμφωνία θεωρείται, η δέσμευση που έχουν τα κράτη να παρουσιάζουν ετησίως την πρόοδό τους στη μείωση των εκπομπών ρύπων, δίνοντας την ελπίδα ότι θα μείνουν προσηλωμένα στους στόχους που θέτουν. 

Ζωή Κατζαγιαννάκη, Λονδίνο