Μόλις τον Ιανουάριο οι βρετανικοί Times άλλαξαν την παγειωμένη άποψή τους για τα Γλυπτά του Παρθενώνα και τέθηκαν υπέρ της επανένωσης τους με την Ελλάδα. Μάλιστα και ο Guardian τον Φεβρουάριοεπέλεξε να τονίσει πάλι το θέμα μιλώντας για «παιχνίδι ευθυνών» από το Βρετανικό Μουσείο.

Όμως τώρα το ζήτημα στρέφεται αλλού… Οι Times του Σαββάτου με δημοσίευμα τους φέρνουν στο φως τη διαμάχη που έχει προκύψει μεταξύ του Βρετανικού Μουσείου και του Ινστιτούτου Ψηφιακής Αρχαιολογίας IDA.

Το IDA έχει πάρει την πρωτοβουλία – χωρίς καμία χρηματοδότηση από το ελληνικό κράτος - να δημιουργήσει αντίγραφα των Γλυπτών με στόχο, όπως τονίζει και το ίδιο, να αποτελέσουν την αφορμή να επιστρέψουν και να επανενωθούν τα πρωτότυπα στην Ελλάδα.

Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ρότζερ Μίτσελ δήλωσε παράλληλα ότι «όταν ο Κάρολος αναλάβει τον θρόνο θα είναι απόγονος του Έλληνα Βασιλιά. Θα ήθελα να δω ένα τέλος σε αυτή τη διαμάχη των δυο χώρων των οποίων οι ιστορίες είναι αλληλένδετες».

Οι αντιρρήσεις του Βρετανικού Μουσείου

Όμως το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει την ίδια άποψη. Σύμφωνα μάλιστα με τους Times εξέφρασε τη «βαθιά ανησυχία του για αυτή την πρωτοβουλία του Ινστιτούτου καθώς τα απαραίτητα σκαναρίσματα έγιναν χωρίς την άδεια του μουσείου άρα κατά παράβαση των κανόνων για τους επισκέπτες».

Από τη μεριά του το IDA υποστηρίζει ότι «οι επισκέψεις των μελών του στο Βρετανικό Μουσείο για την σάρωση των Γλυπτών δεν έγιναν στα κρυφά και μάλιστα υπήρξαν και συζητήσεις με το προσωπικό φύλαξης». 

Όμως το στάδιο της σάρωσης από το Ινστιτούτο δεν έχει ολοκληρωθεί καθώς χρειάζεται άδεια από το Μουσείο ώστε να έχει πρόσβαση σε όλες τις γωνίες και λεπτομέρειες των Γλυπτών για τη τελική δημιουργία των ακριβέστερων αντιγράφων.

Μάλιστα εμφανίζεται έτοιμο να προσφύγει νομικά για να κερδίσει την άδεια που όπως επισημαίνει δικαιούται αφού το Βρετανικό Μουσείο χορηγεί τέτοιες άδειες και σε άλλους ακαδημαϊκούς οργανισμούς.

Το δημοσίευμα πάντως του Τζακ Μπλάκμπερν τονίζει ότι «το Μουσείο είναι για ακόμα μια φορά επιφυλακτικό στα αντίγραφα υψηλής ακρίβειας καθώς θα καταστήσει ακαταμάχητο το επιχείρημα υπέρ της επιστροφής».

Ζωή Κατζαγιαννάκη, Λονδίνο