«Ουφ!» Με αυτόν τον τίτλο περιγράφει γλαφυρά το κλίμα στη γαλλική πρωτεύουσα μετά την νίκη του φιλοευρωπαίου Εμμανουέλ Μακρόν επί της Μαρίν Λεπέν από την ακροδεξιά, η Süddeutsche Zeitung παρατηρώντας: «Δεν υπήρξε πανηγυρικό κλίμα στους δρόμους για τον επανεκλεγέντα πρόεδρο, ούτε στο δικό του πάρτι μπροστά από τον Πύργο του Άιφελ. Στη Γαλλία οι πολίτες αισθάνονται ένα συναίσθημα ανακούφισης επειδή δεν επικράτησαν τα άκρα».

Σε σχόλιό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) σημειώνει: «Η εκλογική νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν σε αυτή τη ζοφερή χρονιά είναι η καλύτερη είδηση εδώ και πολύ καιρό και για τη Γερμανία. Με πρόεδρο την Λεπέν δεν θα ήταν δυνατή μια ευημερούσα εταιρική σχέση με τη Γαλλία και σίγουρα όχι ένα κοινό μέτωπο ενάντια στον επιθετικό πόλεμο του χορηγού και προτύπου της από παλιά, του Βλαντιμίρ Πούτιν (…) Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι ο πρώτος πρόεδρος από το 2002, στον οποίο οι Γάλλοι δίνουν μια δεύτερη θητεία. Το μειονέκτημα αυτού του θριάμβου είναι και η ντροπή του: δύο στους πέντε Γάλλους θεώρησαν ότι η Μαρίν Λεπέν θα ήταν η καλύτερη επιλογή.»

«H μαγεία έχει φύγει»

Για μια προεδρική επιλογή μεταξύ «Σκύλας και Χάρυβδης» κάνει λόγο η Neue Osnabrücker Zeitung παρατηρώντας ότι γι αυτόν ακριβώς τον λόγο μια μεγάλη μερίδα Γάλλων πολιτών δεν ψήφισε. «Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι ο πρόεδρος των ματαιωμένων ελπίδων. Το γεγονός ότι οι Γάλλοι του εμπιστεύθηκαν μια δεύτερη θητεία δεν οφείλεται στις πολιτικές του επιτυχίες, αλλά αποκλειστικά στο γεγονός ότι η πλειοψηφία ήθελε να αποτρέψει την αντίπαλό του, Μαρίν Λεπέν – προς το παρόν».

To Spiegel Online σε άρθρο με τίτλο «Η νίκη είναι εδώ, η μαγεία έχει φύγει» εστιάζει στην ομιλία νίκης του Εμμανουέλ Μακρόν και σημειώνει: «Ο Μακρόν δεν εμφανίστηκε θριαμβευτής, αλλά στοχαστικός: Αυτό το βράδυ σκέφτηκε όλους εκείνους που απείχαν, που ψήφισαν την Μαρίν Λεπέν ή που τον ψήφισαν μόνο στον δεύτερο γύρο για να αποτραπεί η Λεπέν. ‘Πρέπει να βρούμε απάντηση σε αυτή τη σιωπή’ είπε. ‘Πρέπει επίσης να βρούμε απάντηση στον θυμό, τον διχασμό και τη διχόνοια που υπάρχει σε αυτή τη χώρα. Από σήμερα, δεν θα είμαι πια ο υποψήφιος των διαφορετικών στρατοπέδων, αλλά υποψήφιος όλων των Γάλλων.’ Μια μεγάλη υπόσχεση.»

Τέλος καλό όλα καλά;

Μάλλον όχι, εκτιμά σε σχόλιό της η tagesschau.de του πρώτου προγράμματος της γερμανικής τηλεόρασης: «Δεν είναι όλα καλά μετά από αυτές τις εκλογές. Ο Εμμανουέλ Μακρόν έλαβε μια δεύτερη αλλά τελευταία ευκαιρία, εντούτοις η υποστήριξη που έχει από τον γαλλικό λαό έχει μειωθεί. Πολλοί τον ψήφισαν διστακτικά ή αρνήθηκαν να ψηφίσουν τους δύο υποψηφίους. Ο Μακρόν πρέπει τώρα να ενώσει ξανά τη χώρα. Διαφορετικά ενέχει ο κίνδυνος, σε πέντε χρόνια, ο επόμενος Γάλλος πρόεδρος να μην ανήκει, για πρώτη φορά, στο πολιτικό κέντρο».

Στη Μαρίν Λεπέν εστιάζει τέλος το σχόλιο στην Augsburger Allgemeine: «Η Λεπέν θαυμάζει αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία θέλουν να αλλάξουν το Σύνταγμα για να αποκλείσουν τους ξένους και για να παραβιάσουν θεμελιώδεις αρχές, όπως η ισότητα και η αδελφότητα.  Τραγική ειρωνεία: την εποχή του πολέμου στην Ουκρανία πιστεύει ότι η ΕΕ δεν χρειάζεται ενότητα και ότι η Γαλλία θα πρέπει να προσεγγίσει περισσότερο τη Μόσχα παρά το Βερολίνο. Το συγκλονιστικό είναι ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να την ψηφίζουν, πιστεύοντας ότι η Λεπέν εγγυάται ένα καλύτερο μέλλον.»

Δήμητρα Κυρανούδη