Ανθρώπινες ζωές και αδιέξοδο το τίμημα των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Γάζα
3 Μαρτίου 2008Υπενθυμίζουμε ότι οι επιχειρήσεις αυτές κόστισαν τη ζωή σε πάνω από 100 Παλαιστινίους στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά.
Στο μεταξύ ο Μαχμούτ Αμπάς πάγωσε τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους Ισραηλινούς, ενώ εκπρόσωποι της Χαμάς έκαναν έκκληση για εθνικό διάλογο μεταξύ Χαμάς και Φατάχ.
Οι Ισραηλινοί εμμένουν στην στρατιωτική απάντηση
Χθες ο εκπρόσωπος τύπου της ισραηλινής κυβέρνησης Μαρκ Ρέγκεβ δήλωσε ότι η Χαμάς ευθύνεται για τις συγκρούσεις και την αιματοχυσία, διότι δεν αποκηρύσσει την τρομοκρατία: «τα ΗΕ διεμήνυσαν στην Χαμάς ότι πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, να αποκηρύξει την τρομοκρατία και να υποστηρίξει το σχέδιο ειρήνευσης. Η Χαμάς είπε ‘όχι’ και στα τρία.»
Στο ίδιο πνεύμα και ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Έχουντ Μπάρακ κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνουν άλλες υποχωρήσεις, διότι: δεν πιστεύει, όπως είπε πως «οποιαδήποτε κυρίαρχη κυβέρνηση στον κόσμο θα ανεχόταν τέτοιου είδους επιθέσεις εναντίον των πολιτών της.»
Ενίσχυση των ακραίων Παλαιστινίων και πάγωμα των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων
Μήπως όμως το τίμημα αυτής της εμμονής για στρατιωτική απάντηση και για απομόνωση της Χαμάς είναι υψηλό;
Το καλοκαίρι του 2006 στο Λίβανο ο ισραηλινός στρατός, ένας από τους πλέον αξιόμαχους και ετοιμοπόλεμους στρατούς του κόσμου, ηττήθηκε από τη Χεσμπολάχ, τώρα στη Γάζα δεν θεωρείται από κανέναν πλέον βέβαιο ότι θα νικήσει ο ισραηλινός στρατός.
Από την άλλη οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ κοστίζουν ανθρώπινες ζωές, ρίχνουν στην αγκαλιά των ακραίων ισλαμιστών τους Παλαιστινίους και ασφαλώς ναρκοθετούν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς δεν είναι δυνατόν να χαιρετίσει την ανατροπή της Χαμάς από τον ισραηλινό στρατό με τίμημα το θάνατο δεκάδων αμάχων Παλαιστινίων.
Άραβες πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να διδαχθεί από τα λάθη του και να αποδεχθεί ότι τα προβλήματα στην Εγγύς Ανατολή δεν είναι δυνατόν να επιλυθούν στρατιωτικά. Το απέδειξε η περίπτωση του Ιράκ, αλλά και ο Λίβανος ή ενδέχεται να το αποδείξει στο άμεσο μέλλον ακόμη και η Γάζα. Η τελική πράξη δεν παίχθηκε ακόμη.