Από την περασμένη άνοιξη οι συνθήκες για τη Λαμπεντούζα άλλαξαν άρδην. Με τη συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης, με την οποία η αφρικανική αυτή χώρα δεσμεύεται να εμποδίζει τους λαθρομετανάστες και να μην τους επιτρέπει να φτάνουν στη θάλασσα. Έτσι ο αριθμός των λαθρομεταναστών που φτάνουν στη Λαμπεντούζα μειώνεται και την άνοιξη του 2010 ο καταυλισμός στο νησί θα κλείσει οριστικά. Πρόκειται μάλιστα να μετατραπεί σε μουσειακό χώρο. Εδώ και μήνες πλέον έχει ανακοπεί το κύμα λαθρομεταναστών που έφταναν με σκυλοπνίχτες στις ακτές του νησιού, όσοι από αυτούς έφταναν.

Η Λαμπεντούζα ήταν ενδιάμεσος σταθμός

Το ότι δεν φτάνουν βέβαια στη Λαμπεντούζα δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν, λέει η Τσιουζί Νικολίνι που αγωνίζεται χρόνια τώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαθρομεταναστών. "Πολλοί από αυτούς έχουν πεθάνει καθ΄οδόν, άλλοι προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικούς δρόμους και όσοι έφταναν στη Λαμπεντούζα επαναπροωθούνταν αμέσως στην Αφρική. Και υπάρχουν βεβαίως και οι ναυαγοί, τους οποίους δεν περιλαμβάνει καμία στατιστική".

Ο ιερωμένος Ντον Βίντσεντ προέρχεται από την Τανζανία και ζει τέσσερα χρόνια στη Λαμπεντούζα. Δεν θέλει ούτε καν να σκέφτεται τη μοίρα των λαθρομεταναστών στη Λιβύη. Στη Λαμπεντούζα δεν είχαν δημιουργήσει πρόβλημα, λέει, "ήταν πάντα ένας ενδιάμεσος σταθμός, πρακτικά δεν τους έβλεπε κανείς.Τους παραλάμβανε η αστυνομία στο λιμάνι και τους έβαζε κατευθείαν στον καταυλισμό, όπου έμεναν μερικές ημέρες ή εβδομάδες. Στη συνέχεια μεταφέρονταν στην Ιταλία. Ο μόνος μετανάστης που έμεινε και κυκλοφορεί ελεύθερα είμαι εγώ".

Η ακτοφυλακή δεν έχει δουλειά

Η Λαμπεντούζα απέκτησε και πάλι τη γνωστή ησυχία της. Τα σκάφη της ακτοφυλακής παραμένουν αγκυροβολημένα, δεν έχουν πλέον δουλειά, τους λαθρομετανάστες περιμαζεύουν τα πολεμικά πλοία στα ανοιχτά των λιβυκών ακτών. Οι περισσότεροι από τους 1000 και πλέον στρατιώτες και αστυνομικούς που είχαν μεταφερθεί στο αποκορύφωμα της κρίσης στη Λαμπεντούζα έχουν αποσυρθεί και αυτό δεν χαροποιεί ιδιαίτερα τους ξενοδόχους του νησιού. "Είχαμε δουλέψει καλά με τους άνδρες ασφαλείας. Τώρα δεν κλείνουν μόνον τα ξενοδοχεία, αλλά και τα εστιατόρια και τα μαγαζιά", λέει η Ρίνα ντ΄Αμόρε.

Μόνο η φρουρά στον καταυλισμό

Ηρεμία νεκροταφείου επικρατεί στον ίδιο τον καταυλισμό, όπου μέχρι πρότινος συνωστίζονταν μέχρι και 2000 άνθρωποι. Πίσω από την πύλη υπάρχει μόνον ένας φρουρός. "Εδώ", λέει, "δεν υπάρχει ούτε ένας λαθρομετανάστης πλέον. Το προσωπικό μειώθηκε στους τέσσερις -πέντε άντρες. Για την περίπτωση ανάγκης, αν φτάσει κανένα πλοίο με λαθρομετανάστες." Εκπαιδευμένοι για την περίπτωση ανάγκης είναι και οι ψαράδες του νησιού. "Ας περιμένουμε να δούμε", λέει ο Πάολο, "αν οι συμφωνίες με τη Λιβύη κρατήσουν. Όσο ικανοποιούμε τον Καντάφι φαίνεται ότι δεν θα φτάνουν πλοία με λαθρομετανάστες. Αλλά τί θα γίνει, αν η Ιταλία του γυρίσει την πλάτη;"

Karl Hoffmann / Γιώργος Παππάς.

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου