αι όσοι προβαίνουν σε ακραία κηρύγματα.

Οι κανόνες του παιγνιδιού έχουν αλλάξει, είχε υπογραμμίσει πριν από μερικές ημέρες σε συνέντευξη τύπου ο πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ και αυτούς τους κανόνες εκλήθη να αποσαφηνίσει ο επί των Εσωτερικών υπουργός του. Στο εξής όποιος υποκινεί, δικαιολογεί ή εξυμνεί την θρησκευτική τρομοκρατία θα εγκαταλείπει τη χώρα.

Ανάλογη θα είναι η αντίδραση των αρχών φυσικά σε περιπτώσεις κηρυγμάτων μίσους, ή παρότρυνσης σε παράνομες πράξεις. Άτομα σε υπεύθυνες θέσεις, δηλαδή εκπαιδευτικοί ή κοινωνικοί λειτουργοί, που συντάσσουν ή διανέμουν κείμενα μίσους θα απελαύνονται από τη χώρα και θα τους αφαιρείται ισοβίως το δικαίωμα της επιστροφής.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα απαράδεκτης συμπεριφοράς και όχι το πλήρες περιεχόμενο της λίστας, υπογράμμισε ο κ. Κλαρκ υποσχόμενος ότι σύντομα θα γίνουν οι πρώτες απελάσεις: «Πρόκειται για πρόσωπα που θέλουν να εισέλθουν στη χώρα μας και τους οποίους δεν θέλουμε. Σε αυτούς θα προστεθούν κάποιοι που διαμένουν ήδη στη Βρετανία και δεν θα έπρεπε να είναι εδώ. Με λίγα λόγια, όποιος αναφέρεται στη λίστα αυτή και θέλει να μπει στη Βρετανία δεν θα μπαίνει. Και όποιος είναι ήδη εδώ θα πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα».

Πριν ακόμη δουν το φως της δημοσιότητας οι λίστες απαράδεκτης συμπεριφοράς, πολλές οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έθεσαν το ερώτημα τι θα γίνει με εκείνους που θα απελαθούν και στη χώρα τους απειλούνται με βασανιστήρια ή ακόμη και με θανατική ποινή. Η βρετανική κυβέρνηση είχε τότε απαντήσει ότι η απέλαση θα γίνεται μόνον όταν οι χώρες καταγωγής των υπόπτων διαβεβαιώσουν ότι δεν θα κάνουν χρήση βασανιστηρίων. Ωστόσο τέτοιου είδους συμφωνία υπάρχει μέχρι στιγμής μόνο με την Ιορδανία. Με τις άλλες χώρες διεξάγονται σχετικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες είναι άγνωστο πότε θα ολοκληρωθούν.

Από την άλλη πλευρά οι ύποπτοι έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη και να ζητήσουν την άρση της απόφασης για απέλαση. Δεν αναμένεται λοιπόν σύντομα κύμα απελάσεων αλλά κύμα προσφυγών στη δικαιοσύνη.

Πολλά ερωτήματα εξακολουθούν να μένουν αναπάντητα. Τι θα γίνει στη περίπτωση κατά την οποία κάποιος εξηγεί τα κίνητρα μιας τρομοκρατικής πράξης. Θα θεωρείται αυτό δικαιολόγηση της τρομοκρατίας, παρατηρεί ο Έρικ Μετκάλφ από την οργάνωση «Justice», προσθέτοντας: «Πού βρίσκονται τα όρια μεταξύ των δύο πράξεων; Αυτό που για τον ένα είναι απλή εξήγηση, για κάποιον άλλον είναι δικαιολόγηση της πράξης. Είμαι πολύ προβληματισμένος όσον αφορά τα σχέδια αυτά».

Τι γίνεται με κάποιον που λέει ότι κατανοεί τους Παλαιστίνιους καμικάζι αυτοκτονίας; Θεωρείται αυτό δικαιολόγηση της τρομοκρατίας; Εάν ναι, «τότε θα πρέπει να απελαθεί και η Τσέρι Μπλερ, η σύζυγος δηλαδή του βρετανού πρωθυπουργού, η οποία πριν από λίγο καιρό είχε δηλώσει ότι κατανοεί τους Παλαιστίνιους». Για τον λόγο αυτόν πολλοί εκπρόσωποι μουσουλμανικών κυρίως οργανώσεων ζητούν να προστεθούν στις λίστες της απαράδεκτης συμπεριφοράς και εκείνοι που υποστηρίζουν την πολιτική των Ισραηλινών έναντι των Παλαιστινίων, την πολιτική δηλαδή της εξουδετέρωσης των ακραίων Παλαιστινίων. Και ο κατάλογος δεν τελειώνει.