Οι δυο εβδομάδες εξαντλητικών διαπραγματεύσεων αλλά και η διήμερη παράταση που δόθηκε δεν ήταν εν τέλει αρκετή για να γίνουν ουσιαστικά βήματα προόδου στη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συμφωνώντας να «υπενθυμίσουν» απλώς σε 200 περίπου χώρες τη δέσμευσή τους να επανεξετάσουν το 2020 και, εφόσον έχουν δυνατότητα, να αναλάβουν πιο «τολμηρές» δράσεις στο πεδίο της προστασίας του κλίματος, οι συμμετέχοντες κατέληξαν προφανώς στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή.

Διότι την ίδια ώρα ανεβλήθη για την επόμενη χρονιά και την Διάσκεψη της Γλασκώβης η κρίσιμη συζήτηση σχετικά με τους κανόνες που θα πρέπει να διέπουν το εμπόριο δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων. Στην τελική διακήρυξη δεν αποτυπώθηκαν επίσης οι απεγνωσμένες εκκλήσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και πολλών συμμετεχουσών χωρών για πιο φιλόδοξους στόχους όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

«Απογοητευμένος, πραγματικά απογοητευμένος», δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος των Μαλδιβών Χουσεΐν Ρασίντ Χασάν, η χώρα του οποίου απειλείται με αφανισμό λόγω της ανόδου της στάθμης των θαλασσών. «Ήρθαμε στη Μαδρίτη με την ελπίδα ότι θα λυθούν εδώ κάποια από τα εκκρεμή ζητήματα από το Κατοβίτσε. Οι χώρες διαπραγματεύθηκαν αδιάκοπα και δαπανήθηκε πολύς χρόνος για να ακουστούν και να κατανοηθούν οι διάφορες θέσεις. Παρόλα αυτά όμως δεν καταφέραμε να επιλύσουμε τα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν τις αγορές, τη χρηματοδότηση, τις απώλειες και ζημίες αλλά και τα μέτρα αντιμετώπισης».

FFF: «Τι άλλο να κάνουμε για να καταλάβουν;»

Την έντονη απογοήτευσή της εξέφρασε προς το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa και η γερμανίδα ακτιβίστρια Λουίζα Νοϊμπάουερ, επικεφαλής του νεανικού κινήματος Fridays for Future στη Γερμανία επισημαίνοντας ότι «επί έναν χρόνο κάναμε τα πάντα για να εξηγήσουμε τα επιστημονικά δεδομένα […] Τίθεται ευλόγως το ερώτημα τι άλλο να κάνουμε;». Η ίδια δηλώνει απογοητευμένη όχι τόσο από τους «συνήθεις υπόπτους» ΗΠΑ και Βραζιλία, αλλά από τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες όφειλαν να αποδείξουν «ότι αντελήφθησαν το πρόβλημα και έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους».

Η προεδρεύουσα του Συμβουλίου των ευρωπαίων υπουργών Περιβάλλοντος κατά το τρέχον εξάμηνο της φινλανδικής προεδρίας Κρίστα Μικόνεν απάντησε από την πλευρά της:

«Φαίνεται ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει τώρα ηγετικό ρόλο, θέλουμε να το κάνουμε, θα το κάνουμε και αυτό είναι που κάνουμε. Θέλουμε να έχουμε την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050, μόλις δημοσιεύσαμε αυτή τη φιλόδοξη Πράσινη Συμφωνία και τώρα εργαζόμαστε πάνω σε αυτό διότι θέλουμε να οικοδομήσουμε μια βιώσιμη οικονομία, αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε πλανήτη Β'. Αυτός είναι ο πλανήτης μας και πρέπει να τον φροντίσουμε γιατί μπορούμε να ζήσουμε εδώ με ασφάλεια και καλά».

Κώστας Συμεωνίδης (dpa, reuters)