Ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν αξιολόγησε θετικά τα 8 χρόνια της θητείας του στο ύπατο αξίωμα της χώρας κατά την ετήσια συνέντευξη τύπου που παραχώρησε πριν από δύο εβδομάδες ενώπιον 1300 δημοσιογράφων. Και δικαίως: ο πρώην αξιωματούχος της KGB κατάφερε να αποκαταστήσει το διεθνές κύρος της χώρας του και να την επαναφέρει στο προσκήνιο ως οικονομική και ενεργειακή υπερδύναμη. "Επί οκτώ χρόνια δούλευα μέρα και νύχτα σαν σκλάβος, είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα της δουλειάς μου», είπε χαρακτηριστικά.

Έλεγχος στο εσωτερικό

Πρώτο μέλημα του Πούτιν ο οποίος εξελέγη τον Μάρτιο του 2004 στο ύπατο αξίωμα της χώρας ήταν να ανακτήσει το Κρεμλίνο τον έλεγχο στην εσωτερική πολιτική. Ένα από τα μέτρα που έλαβε και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις ήταν να περιορίσει σημαντικά τις αρμοδιότητες που είχαν οι κυβερνήτες στις επαρχίες.

Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία ήλθε τον Αύγουστο του 2000 όταν βυθίστηκε το υποβρύχιο Κουρσκ. Επί ημέρες όλη η χώρα παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τις προσπάθειες των αρχών να απεγκλωβίσουν τους 23 ναύτες. Τελικώς κανείς δεν επέζησε, το ναυτικό προσπάθησε να υποβαθμίσει το συμβάν την ώρα που ο Πούτιν έκανε διακοπές στο Σότσι.

Τσετσενικό

Βαριά κληρονομιά αποδείχθηκε τους επόμενους μήνες το τσετσενικό. Με το επιχείρημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ο πρόεδρος ακολούθησε εξαρχής σκληρή γραμμή την ώρα που οι πολίτες ευελπιστούσαν σε πιο ήπιους τόνους και ενώ αυξάνονταν οι αναφορές για βιαιότητες ρώσων στρατιωτών. Τον Οκτώβριο του 2002 τσετσένοι τρομοκράτες κατέλαβαν θέατρο στη Μόσχα. Η απάντηση του ρωσικού στρατού ήταν άμεση. Αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες όμηροι.

Το 2004 ο Πούτιν επανεξελέγη συγκεντρώνοντας αυτή τη φορά το 70 % των ψήφων. Στο επίκεντρο των προσπαθειών του τώρα να επαναφέρει τη Ρωσία στο προσκήνιο ως οικονομική και ενεργειακή υπερδύναμη. Ο Πούτιν τήρησε μία κριτική στάση έναντι των ΗΠΑ και των χωρών της Δύσης. Οι τελευταίες από την πλευρά τους άσκησαν κατά καιρούς δριμεία κριτική στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε το Κρεμλίνο την αντιπολίτευση και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης.

Το δράμα του Μπεσλάν

Το Σεπτέμβριο του 2004 ακολούθησε το δράμα του Μπεσλάν. Πολλοί θεώρησαν τον πρόεδρο υπεύθυνο για τον τραγικό εκ του αποτελέσματος χειρισμό της κατάστασης. Η εισβολή των δυνάμεων ασφαλείας κόστισε τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων, κυρίως παιδιών.

Στο μεταξύ είχε αρχίσει να περιορίζεται σημαντικά η ελευθερία του τύπου ενώ η υπόθεση της δολοφονίας της δημοσιογράφου Άννας Πολιτόφσκαγια δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.

Τον εμπιστεύονται οι πολίτες;

Την ώρα που ο Πούτιν διεμήνυε προς τα έξω με κάθε ευκαιρία ότι η χώρα του βρίσκεται σε έναν «δημοκρατικό δρόμο», προσπαθούσε στο εσωτερικό να συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στο Κρεμλίνο. Ο όρος «ελεγχόμενη δημοκρατία» έγινε συνώνυμο της πολιτικής του, σημειώνουν γερμανοί αναλυτές. Παρόλα αυτά όμως η πλειονότητα των πολιτών βλέπει στο πρόσωπό του τον άνθρωπο που εγγυάται την ασφάλεια της χώρας και ο οποίος έφερε έναν νέο πατριωτισμό.

Οικονομία

Στον Βλαντιμίρ Πούτιν χρεώνεται αναμφίβολα η οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη των τελευταίων ετών. Οι συνθήκες για επενδύσεις έχουν ωριμάσει, τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Το Κρεμλίνο χρησιμοποίησε βέβαια ουκ ολίγες φορές την ενεργειακή ισχύ της χώρας ως μέσο άσκησης πολιτικών πιέσεων, όπως στις περιπτώσεις της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας.

Διαφορετική είναι η εικόνα στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της καταπολέμησης της διαφθοράς αλλά και των υποδομών, όπου σημειώθηκε ελάχιστη πρόοδος. Η οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων ετών ωφέλησε πολλούς και κυρίως τους «ήδη έχοντες», έγραφε πρόσφατα ρωσική εφημερίδα.

Στις 2 Μαρτίου τα ηνία της Ρωσίας αναλαμβάνει πιθανότατα ο εκλεκτός του, Ντιμίτρι Μεντβέντιεφ, ο οποίος σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχει την προτίμηση του 65% των πολιτών της χώρας.