Για το θέμα μίλησε στη Γερμανική Ραδιοφωνία Deutschlandfunk η βασική υποψήφια του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) Ζάρα Βάγκενκνεχτ: «Η απόφαση συνιστά ξεκάθαρη μομφή σε βάρος της γερμανικής κυβέρνησης που ανέκαθεν στήριζε αυτή την πολιτική. Θεωρώ σημαντικό το γεγονός ότι η απόφαση αυτή καθιστά σαφές ότι η ΕΚΤ παραβιάζει τις αρμοδιότητές της, παρεμβαίνοντας στην οικονομική πολιτική των μεμονωμένων χωρών μελών. Δεν είναι αυτή η αποστολή της. (…) Προσωπικά θα προχωρούσα βέβαια σε μια διαφορετική προσέγγιση από τους ενάγοντες. Το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο ότι πρόκειται για κρατική χρηματοδότηση, αλλά για χρηματοδότηση των τραπεζών».

Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι δεν μπορεί να γίνεται ακόμη λόγος για «απόφαση», δεδομένου ότι διατυπώνοντας επιφυλάξεις για τη νομιμότητα του προγράμματος αγοράς ομολόγων, το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο παρέπεμψε απλώς το ζήτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Τα οφέλη της Γερμανία από το QE

Όπως σημείωσε η Ζάρα Βάγκενκνεχτ, η γερμανική κυβέρνηση στηρίζει από ιδιοτέλεια την πολιτική που χάραξε και εφαρμόζει ο επικεφαλής της Ευρωτράπεζας Μάριο Ντράγκι.

«Και η Γερμανία ευνοείται αφού αγοράζονται και γερμανικά ομόλογα. Γι΄ αυτό το λόγο είναι τόσο χαμηλά τα επιτόκια δανεισμού και κάθε φορά που ο Σόιμπλε παρουσιάζει τον ισοσκελισμένο του προϋπολογισμό, μπορεί να στέλνει παράλληλα και μια ευχαριστήρια επιστολή στον κ. Ντράγκι που είναι ο κύριος υπεύθυνος των χαμηλών επιτοκίων. Για τους γερμανούς αποταμιευτές, ειδικά για τους αποταμιευτές μικροποσών, όμως αυτό ισοδυναμεί ουσιαστικά με απαλλοτρίωση, διότι τα επιτόκια είναι χαμηλότερα από τον πληθωρισμό που έχουμε στην παρούσα φάση στη Γερμανία (…). Το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων έριξε πολύ χρήμα στην αγορά. Στις αγορές, και κυρίως στην αγορά ακινήτων, δημιουργήθηκαν φούσκες. Διότι η ΕΚΤ δεν αγοράζει μόνον κρατικά αλλά και εταιρικά ομόλογα. Αγοράζει τα πάντα (…) χωρίς να υπάρχει κάποια προστιθέμενη αξία και αυτό προαναγγέλλει το επόμενο κραχ και την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση».

Δεν γίνονται επενδύσεις

Σύμφωνα με την επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς (Die Linke), οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης που παρουσιάζουν αυτό το διάστημα οι χώρες της Ευρωζώνης, είναι εικονικοί.

«Υποτίθεται ότι το πρόγραμμα αυτό (QE) ευνοεί τις επενδύσεις επειδή μειώνει τα επιτόκια δανεισμού, εντούτοις εν μέσω ενός κλίματος γενικευμένης ανησυχίας, σε πολλές χώρες δεν γίνονται επενδύσεις. Το ποσοστό επενδύσεων -και αυτό αφορά και τη Γερμανία- και κυρίως την Ιταλία και τις κλασσικές χώρες της κρίσης της νοτίου Ευρώπης, είναι εξαιρετικά χαμηλό. Η ανεργία μειώνεται εν μέρει και για το λόγο ότι οι άνθρωποι μεταναστεύουν. Θα πρέπει να δείτε πόσοι εξειδικευμένοι νέοι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα τελευταία χρόνια την Πορτογαλία, την Ισπανία ή την Ελλάδα. Τυπικά λοιπόν μπορεί να μειώνεται η ανεργία, ωστόσο με τον τρόπο αυτό δεν συνέρχεται η οικονομία. Και κυρίως συνεχίζουμε να έχουμε ένα τεράστιο πλεόνασμα χρέους και αυτό είναι εντέλει αυτό που πέτυχε ο Ντράγκι: δεδομένου ότι τα επιτόκια είναι τόσο χαμηλά, αναχρηματοδοτείται συνεχώς το τεράστιο χρέος και το ίδιο ισχύει και για τις τράπεζες μολονότι έχουν καταστροφικούς ισολογισμούς και τοξικά δάνεια».

Η πολιτική αυτή δεν είναι βιώσιμη, σχολιάζει η βασική υποψήφια της Αριστεράς στις επικείμενες εκλογές: «Η λύση που προτείνω είναι να ζητηθεί από τους έχοντες σε όλες τις χώρες να πληρώσουν. Κοιτάξτε μόνον την Ελλάδα: οι πολυεκατομμυριούχοι είναι σήμερα πιο πλούσιοι απ΄ ότι στην αρχή της κρίσης. Δεν έγιναν φτωχότεροι. Στις χώρες της κρίσης, στην Ιταλία, στην Ισπανία, υπάρχει μια ανώτερη τάξη που είναι εξαιρετικά πλούσια. Ωφελήθηκε από την κρίση, από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων διότι πρόκειται για ανθρώπους που έχουν τις περιουσίες τους στις χρηματαγορές».

DLF / Κώστας Συμεωνίδης