1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Βουλγαρία, Ιράν: μετεκλογική αμηχανία

27 Ιουνίου 2005

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στη Βουλγαρία σχολιάζουν σήμερα όλες οι γερμανικές εφημερίδες.

Frankfurter Rundschau: «Η ευρωπαϊκή προοπτική της Βουλγαρίας φαίνεται ότι είναι η μόνη ορατή ελπίδα, αν και ο βουλγαρικός λαός μάλλον έχει λανθασμένες προσδοκίες. Το ζητούμενο πάντως σήμερα είναι πάλι η δημοκρατική σταθερότητα. Και σ’ αυτό δεν βοήθησαν ιδιαίτερα τα αποτελέσματα.»

Tageszeitung: «Τα ποσοστά της ΑΤΑΚΑ, του ακροδεξιού σχηματισμού που κατέβηκε στις εκλογές και απέσπασε γύρω στο 9%, εκφράζουν ακόμη μια φορά το αδιέξοδο της βουλγαρικής κοινωνίας και την απέχθειά της για τα παραδοσιακά κόμματα. Όμως παρ’ όλα αυτά η ΑΤΑΚΑ δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η αμηχανία των νέων ψηφοφόρων και γενικά του εκλογικού σώματος, διότι δεν γνωρίζουν προς τα πού να στραφούν και γιατί, ενώ οι ανάγκες τους είναι υπαρκτές και τεράστιες. Επιτακτική ανάγκη είναι αυτή τη στιγμή η διαφώτιση της κοινής γνώμης και η ουσιαστική αντιπαράθεση για του σημαίνει ένταξη στην ΕΕ»

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Μπορεί η ΑΤΑΚΑ να κέρδισε τους δυσαρεστημένους και απογοητευμένους ψηφοφόρους, αλλά δεν απειλεί την δημοκρατία και τους ήδη υπάρχοντες θεσμούς. Η αλλαγή και ο εκδημοκρατισμός διανύουν σταθερή πορεία.»

Το αναπάντεχο αποτέλεσμα των εκλογών στο Ιράν σχολιάζεται επίσης από τις γερμανικές εφημερίδες.

Süddeutsche Zeitung: «Εκείνο που διακρίνει κανείς αμέσως στον Αχμεντινεζάντ είναι η ανεπάρκεια, την οποία εκπέμπει. Ακόμη και οι δικοί του άνθρωποι ονομάζουν τη νίκη του ‘τσουνάμι’ για να δηλώσουν το αναπάντεχο της υπόθεσης. Αυτή τη στιγμή κυριαρχεί η αμηχανία σε όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα του Ιράν. Η ξαφνική άνοδος του ακραίου πολιτικού ‘από το πουθενά’ σηματοδοτεί τον τερματισμό των μεταρρυθμίσεων. Για πόσο; Ουδείς γνωρίζει.»

Tageszeitung: «Η νίκη του Αχμεντινεζάντ αποδεικνύει ότι οι ακραίοι θιασώτες του καθεστώτος είναι εις θέσιν να κινητοποιούν εκατομμύρια ψηφοφόρους. Όλοι αυτοί έχουν όπως φαίνεται το όπλο παρά πόδα. Οι Ιρανοί ψήφισαν αυτή τη φορά τον κίνδυνο. Για τις ΗΠΑ μια στρατιωτική επέμβαση, θα σήμαινε μαρς προς την κόλαση και ασφαλώς πλήρες χάος σε ολόκληρη την περιοχή. Η τακτική των οικονομικών κυρώσεων δεν επρόκειτο να ζημιώσει τους ισλαμιστές, αλλά κυρίως τους μεταρρυθμιστές και εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που ενδιαφέρονται για τον εκδημοκρατισμό της χώρας και αυτά είναι η πλειοψηφία του ιρανικού λαού.»

Frankfurter Allgmeine Zeitung: «Φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος του ιρανικού λαού δεν προβληματίζεται για τις μεταρρυθμίσεις, αλλά έχει κορεσθεί από την διαφθορά και την σκαιότητα του κατεστημένου των μουλάδων. Πρόκειται δηλαδή όχι τόσο για ψήφο κοινωνικής διαμαρτυρίας, όσο για ιδεολογικό πισωγύρισμα, είναι ένα όχι στην προσεκτική μεταρρυθμιστική τακτική των τελευταίων ετών. Οι Ιρανοί φαίνεται να είναι πεπεισμένοι, πως μπορούν να επιβιώσουν απομονωμένοι. Κι αυτό είναι ό,τι πιο επικίνδυνο μπορεί να επιλέξει μια κοινωνία.»

Παράλειψη επόμενης ενότητας Κύριο θέμα της DW

Κύριο θέμα της DW

Παράλειψη επόμενης ενότητας Περισσότερα άρθρα από την DW