Η έλλειψη αλεύρων και το κλείσιμο ενός κεντρικού αρτοποιείου στο κέντρο της Γάζας επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την επισιτιστική κρίση. Οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται καθημερινά να διασφαλίσουν τρόφιμα, για να επιβιώσουν οι οικογένειές τους. Ανάμεσά τους η πρόσφυγας Ουμ Σάντι, η οποία δηλώνει στην τηλεόραση του Associated Press: «Πήγα πρώτα στον φούρνο Ζάντνα και δεν υπήρχε ψωμί, μετά ήρθα εδώ και μου είπαν ότι δεν υπήρχε αλεύρι. Ποιος από εμάς είναι σε θέση να αγοράσει μια σακούλα αλεύρι για 400 σέκελ (107 δολάρια);».

Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας είναι πολύ άσχημη, δηλώνει η νεαρή Νόρα Μουχάνα: «Αγαθά δεν υπάρχουν. Κι αν υπάρχουν, δεν υπάρχουν χρήματα. Με την έλλειψη ψωμιού όλα γίνονται δυσκολότερα. Περιμένω στην ουρά έξω από τον φούρνο για πέντε και έξι ώρες και στο τέλος δεν παίρνω ούτε ψίχουλα για τα παιδιά μου».

Να επιτραπεί η παροχή περισσότερης ανθρωπιστικής βοήθειας

Δεκάδες άνθρωποι περιμένουν στην ουρά στην Ντεΐρ Αλ Μπαχά σε σισίτιο φιλανθρωπικής οργάνωσης, για να πάρουν μια σούπα φακή και λίγο ψωμί. Σύμφωνα με τις οργανώσεις αρωγής, η διανομή επισιτιστικής βοήθειας γίνεται μετ΄ εμποδίων από την στιγμή που το Ισραήλ δεν ικανοποιεί το αίτημα των ΗΠΑ να επιτρέψει την παροχή περισσότερης ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας.

«Τα αγαθά είναι ακριβά και εμείς εξαρτόμαστε πλήρως από τις οργανώσεις αρωγής», λέει η Οτμάν Ντρεμλί: «Χωρίς σισίτια και διανομή τροφίμων δεν μπορούμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας. Όλα τα τρόφιμα είναι πανάκριβα και οι φούρνοι κλειστοί. Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε στην παρούσα κατάσταση».

Ο Ρεφάτ Αμπέτ δηλώνει ότι τα χρήματα που έχει δεν αρκούν πλέον για να αγοράσει τρόφιμα: «Αδυνατούμε να πληρώσουμε αυτές τις τιμές. Ένα κιλό ντομάτες κοστίζει 50 σέκελ (περίπου 13 δολάρια) και τα κρεμμύδια κοστίζουν 43 σέκελ (11,50 δολάρια). Από πού μπορώ να βρω χρήματα; Είμαι απλός εργάτης. Δεν εργάζομαι για την Παλαιστινιακή Αρχή ή τον ΟΗΕ. Να ζητιανεύω; Αν δεν υπήρχε ο Θεός, τα παιδιά μου και εγώ θα είχαμε πεινάσει».

APTN, dpa