Ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία έδωσε τελικά την αναπάντεχη «ανατροπή», αυτή που καμία δημοσκόπηση δεν μπόρεσε να προβλέψει: Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) ήλθε πρώτο με 182 έδρες, ο κυβερνητικός συνασπισμός (Ensemble) πέρασε στη δεύτερη θέση με 168 έδρες, η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (RN) πέρασε στην τρίτη θέση με 143 έδρες και οι Ρεπουμπλικάνοι (εκτός συνασπισμού με RN) έλαβαν 67 έδρες.

Ο μεγάλος νικητής του δεύτερου γύρου είναι αναμφισβήτητα ο γαλλικός λαός, που για ακόμα μια φορά κατόρθωσε να ανυψώσει ένα φράγμα στην ανοδική πορεία της Ακροδεξιάς, με τη δημιουργία ενός Δημοκρατικού Μετώπου. Χάρη στη δημοκρατική αυτή αντίσταση έχουμε μια σαφή μετατόπιση της εξουσίας προς το Κοινοβούλιο, πραγματικότητα που δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει ο Γάλλος πρόεδρος, για τον οποίο είναι και το τέλος της αυταρχικής, εκ των άνωθεν, «αλά Jupiter» διακυβέρνησης.

Με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Αττάλ δήλωσε ότι θα υποβάλει άμεσα, μέσα στο πρωινό, την παραίτησή του, προσθέτοντας παράλληλα ότι θα παραμείνει όσο του ζητηθεί, ενόψει μάλιστα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Άμεση παρέμβαση Μελανσόν

Χωρίς καθυστέρηση και ο Ζαν Λυκ Μελανσόν δήλωσε την παρουσία του, με δεδομένο ότι οι Ανυπότακτοι έχουν τις περισσότερες έδρες (77) στο Λαϊκό Μέτωπο (με δεύτερους τους Σοσιαλιστές, με 54 έδρες). Υπογράμμισε ότι ο Εμμανουέλ Μακρόν θα πρέπει να επιλέξει πρωθυπουργό από το Λαϊκό Μέτωπο για την εφαρμογή του προγράμματός του, και «μόνο του προγράμματός του». Παρέμβαση που δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τα άλλα στελέχη του Λαϊκού Μετώπου που, όπως δήλωσε νωρίς το πρωί ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών Ολιβιέ Φορ, από χθες βράδυ ξεκίνησαν συζητήσεις ώστε μέσα στην εβδομάδα να υπάρξει συνεννόηση για την από κοινού πρόταση πρωθυπουργού.

Η προσοχή όλων είναι πλέον στραμμένη στους χειρισμούς του προέδρου Μακρόν. Όταν αποφάσισε τη διάλυση της Βουλής, δήλωσε ότι ήταν για «ξεκαθάρισμα» του τοπίου και της θέλησης του λαού. Πέτυχε τελικά τη μετάβαση του παντοδύναμου προεδρικού συστήματος σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, όπου το κλειδί είναι συμβιβασμοί και συμμαχίες για την επίτευξη πλειοψηφιών, ακόμα και ανά θέμα, όπως γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η δυσκολία με τη Γαλλία είναι ότι στα 60 και πλέον χρόνια της Πέμπτης Δημοκρατίας ουδόλως καλλιεργήθηκε η νοοτροπία των συμβιβασμών ανάμεσα σε βουλευτές και κόμματα.

Τελικά η νέα Εθνοσυνέλευση βγήκε το ίδιο κατακερματισμένη όπως πριν, σε 3 βασικά μπλοκ (NFP, Ensemble, RN) με αντίρροπες δυνάμεις και κίνδυνο διαμόρφωσης ενός πολιτικού «τριγώνου των Βερμούδων», για τουλάχιστον έναν χρόνο.