Η επίθεση στα γραφεία του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo ήταν η αρχή της τρομοκρατίας στη Γαλλία. Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές, για πολλούς είναι η αλήθεια. Στις 7 Ιανουαρίου, πριν από ακριβώς πέντε χρόνια, οι αδελφοί Σερίφ και Σαΐντ Κουασί εισέβαλαν στα γραφεία όπου στεγαζόταν το περιοδικό και άνοιξαν πυρ. Ακολούθησε τεράστια αναζήτηση και ανθρωποκυνηγητό διάρκειας τριών ημερών – μέρος της οποίας ήταν ακόμη και μία ομηρία σε εβραϊκό σούπερ μάρκετ. Συνολικά 17 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Η επίθεση συμβολίζει σήμερα την έναρξη του χρονικού της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στη Γαλλία - με περισσότερους από 250 νεκρούς από τότε.

Η Γαλλία βέβαια είχε βρεθεί και στο παρελθόν αντιμέτωπη με τον ισλαμιστικό τρόμο. Ήδη κατά τη δεκαετία του 1980 και ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1990 σημειώθηκαν επιθέσεις, κυρίως σε τρένα και μετρό. Η επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo δεν ήταν η μόνη επίθεση που σκόρπισε το θάνατο στη χώρα κατά τη δεκαετία που ακολούθησε: Τον Μάρτιο του 2012 ο Μοχάμεντ Μερά δολοφόνησε μέσα σε λίγες ημέρες τρεις στρατιώτες, ένα δάσκαλο και τρία παιδιά σε ένα εβραϊκό σχολείο στη νότια Γαλλία. Αλλά μετά τη δολοφονική επίθεση στο σατιρικό περιοδικό και το σούπερ μάρκετ οι επόμενες επιθέσεις ακολούθησαν με μεγάλη ταχύτητα - και η χώρα άρχισε σταδιακά να αλλάζει.

Τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo

Παρίσι, Νοέμβριος 2015: 130 νεκροί. Νίκαια, Ιούλιος 2016: 86 νεκροί. Στρασβούργο, Χριστουγεννιάτικη αγορά, Δεκέμβριος 2018: 5 νεκροί. Αστυνομία του Παρισιού, Οκτώβριος 2019: 4 νεκροί. Και η λίστα συνεχίζεται.

Η συντακτική ομάδα του περιοδικού Charlie Hebdo μπήκε στο στόχαστρο των τρομοκρατών λόγω μίας καρικατούρας του Μωάμεθ. Στο ιστορικό των επιθέσεων εναντίον τους υπήρχε ήδη μία εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της σύνταξης μερικά χρόνια νωρίτερα. Η αντίδραση και αλληλεγγύη του κόσμου μετά το λουτρό αίματος στα γραφεία της σύνταξης ήταν τεράστια και εκδηλώθηκε αμέσως. Το σύνθημα «Je suis Charlie» είναι μία φράση που αναβιώνει μέχρι σήμερα, υπενθυμίζοντας την αλληλεγγύη που έδειξε ο κόσμος τότε.

Η τρομοκρατική απειλή πλανιόταν συχνά πάνω από τη Γαλλία από τότε. Το θέαμα των οπλισμένων αστυνομικών και οι στρατιωτικές περίπολοι άρχισαν να καθιερώνονται, ιδίως σε πολυσύχναστα και τουριστικά μέρη. Ακόμη και ο Πύργος του Άιφελ «κρύφτηκε» για να προστατευτεί από τις επιθέσεις πίσω από έναν γυάλινο τοίχο. Και κάθε εγκαταλελειμμένη βαλίτσα στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας σήμαiνε συναγερμό.

Η Γαλλία σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

Μετά τις επιθέσεις στην αίθουσα συναυλιών Bataclan στο Παρίσι, το Stade de France και σε πολλά μπαρ τον Νοέμβριο του 2015 η χώρα τέθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία διήρκεσε σχεδόν δύο χρόνια.

Η θανατηφόρα επίθεση με μαχαίρι την περασμένη Παρασκευή στο νότιο τμήμα του Παρισιού προκάλεσε μεγάλη αναταραχή λίγο πριν από την επέτειο των πέντε χρόνων από την επίθεση στο Charlie Hebdo. Ένας άνδρας επιτέθηκε αδιάκριτα στο πλήθος, σκοτώνοντας έναν 56χρονο. Και αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι η επίθεση αυτή συνιστούσε τρομοκρατική ενέργεια. Ο δράστης ήταν ψυχικά άρρωστος, ασπάστηκε το Ισλάμ πριν από μερικά χρόνια και φώναξε «Allahu akbar» (μτφ. «ο Θεός είναι μεγάλος» στα αραβικά) κατά τη διάρκεια της επίθεσης.

Ο Εμμανουέλ Μακρόν υποσχέθηκε στους Γάλλους έναν «αδιάκοπο αγώνα» κατά της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Ο γάλλος πρόεδρος την παρομοίασε μάλιστα με τη Λερναία Ύδρα – και από ό,τι φαίνεται η Γαλλία δεν έχει κόψει ακόμη το τελευταίο κεφάλι της Ύδρας.

Γιούλια Νάουε (dpa)

Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου