Γενική απεργία κατά της κυβέρνησης Μελόνι σήμερα στην Ιταλία, με συμμετοχή των μελών των συνδικάτων Cgil και Uil και αποχή του τρίτου μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας, Cisl. Στην κινητοποίηση παίρνουν μέρος όλοι οι τομείς του δημοσίου με οκτάωρη απεργία. Στην κεντρική Ιταλία «σταύρωσαν τα χέρια» και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. 

Μερική εξαίρεση αποτελούν τα δημόσια μέσα μεταφοράς: ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Ματέο Σαλβίνι, προχώρησε σε πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων και τα συνδικάτα τελικά αποφάσισαν να περιορίσουν την απεργία σε τέσσερις ώρες. Κατηγορούν ωστόσο τον Σαλβίνι ότι προσπαθεί να πλήξει το δικαίωμα στην απεργία και να εκμεταλλευτεί περιστάσεις για να προβληθεί, επειδή το κόμμα του, η Λέγκα, δεν καταφέρνει να επηρεάσει την ατζέντα της κυβέρνησης.

Τα συνδικάτα Cgil και Uil απορρίπτουν το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού του επόμενου έτους και υπογραμμίζουν ότι οι φόροι δεν μειώθηκαν καθώς και ότι στην πραγματικότητα περιορίστηκαν μόνον οι παροχές βοήθειας προς τους άνεργους πολίτες. «Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας βάλει συνεχή εμπόδια, να μην πούμε για ποιους λόγους απεργούμε. Η χώρα όμως υποφέρει και δεν σκοπεύουμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε πίσω», δήλωσε ο γραμματέας του μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας, Cgil, Μαουρίτσιο Λαντίνι.

Δυσαρεστημένοι οι Ιταλοί από την οικονομική και κοινωνική κατάσταση

Το ότι υπάρχουν ουσιαστικά προβλήματα το δείχνει και δημοσκοπική έρευνα του ινστιτούτου Euromedia Research: το 41,8% των Ιταλών απάντησε ότι η οικονομική και κοινωνική του κατάσταση σε σχέση με πριν από ένα χρόνο έχει χειροτερέψει, το 47% θεωρεί ότι δεν άλλαξε και μόλις το 6% των ερωτηθέντων λέει ότι ζει καλύτερα.  

Η Τζόρτζια Μελόνιδεν έχει περιθώρια για ελιγμούς στο μέτωπο της οικονομίας. Φέτος το ΑΕΠ της χώρας θα αναπτυχθεί μόλις κατά 0,7% και του χρόνου κατά 0,9%. Δεδομένης της κατάστασης, η Ιταλίδα πρωθυπουργός προσπαθεί να μετατοπίσει το ενδιαφέρον των πολιτών σε εντελώς διαφορετικά θέματα, όπως το σχέδιο της κυβέρνησης για απευθείας εκλογή του πρωθυπουργού από τους ψηφοφόρους. Στην φάση αυτή, μετά από μήνες συνεχών ανατιμήσεων ιδίως στα τρόφιμα, η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος δεν συγκινεί σχεδόν κανέναν.