Τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί κήποι μετατρέπονται σε οάσεις δροσιάς με τις ιδιωτικές πισίνες να ξαναγεμίζουν κάθε καλοκαίρι, τα παιδιά να παίζουν χαρούμενα στο νερό και τους ενήλικες να πλατσουρίζουν χαλαροί, πάνω σε φουσκωτά στρώματα. Οι ιδιωτικές πισίνες έχουν γίνει μόδα, το αργότερο από την εποχή της πανδημίας του κορονοϊού. Αλλά σε άνυδρες περιοχές πολλοί βλέπουν πλέον με κριτική διάθεση αυτή την εξέλιξη. Η υπερθέρμανση του πλανήτη και η έλλειψη νερού είναι καίριοι παράγοντες που καθιστούν την ιδιωτική πισίνα μία διαμφισβητούμενη επιλογή.

Στο Μπαντ Κενιγκσχόφεν της Βαυαρίας οι ιδιωτικές πισίνες αποτελούν, εδώ και καιρό, παρελθόν. Η κοινότητα αυτή υποφέρει συχνά από ξηρασία. «Οι βροχοπτώσεις έχουν μειωθεί απότομα τα τελευταία χρόνια», λέει ο δήμαρχος Τόμας Χέλμπλινγκ. Ως αποτέλεσμα η παροχή πόσιμου νερού βρίσκεται σε οριακό επίπεδο το καλοκαίρι, λόγω της χαμηλής στάθμης των υδάτων. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο δήμος έχει περιορίσει τέσσερις φορές την κατανάλωση νερού κατά τη θερινή περίοδο. Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται το πλύσιμο των αυτοκινήτων, η άρδευση των αθλητικών γηπέδων, το πότισμα στον κήπο, αλλά και το γέμισμα της πισίνας. Σύμφωνα με τον δήμαρχο, κάτι αντίστοιχο αναμένεται και φέτος.

Περισσότερες ιδιωτικές πισίνες λόγω ...πανδημίας

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ένωση για την Πισίνα και την Ευεξία, υπάρχουν 2,1 εκατομμύρια ιδιωτικές πισίνες στη Γερμανία. Επί συνόλου 18 εκατομμυρίων ακινήτων ωστόσο, η Ένωση εξακολουθεί να βλέπει μεγάλες πιθανότητες ανάπτυξης. Μπορεί ωστόσο η ύδρευση να το υποστηρίξει; «Ειδικά το πότισμα του κήπου και το γέμισμα μίας μεγαλύτερης πισίνας με νερό της βρύσης τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα», λέει ο Μπερντ Ντούστερντικ από τη Γερμανική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων. «Οι ψεκαστήρες γκαζόν μπορούν να διανείμουν έως και 800 λίτρα πόσιμου νερού σε μια ώρα». Η αυξημένη κατανάλωση νερού το καλοκαίρι θα μπορούσε να οδηγήσει σε δυσχέρεια σε ορισμένα μέρη, με αποτέλεσμα οι τοπικές αρχές να περιορίσουν τη χρήση νερού ή να εκδώσουν απαγορεύσεις. Τριάντα απαγορεύσεις τοπικής εμβέλειας έχουν καταγραφεί το 2022.

Στον δήμο Πάνκεταλ, στα περίχωρα του Βερολίνου, οι κάτοικοι δεν επιτρέπεται μεταξύ 5 μ.μ. και 9 μ.μ. να γεμίζουν πισίνες ή να ποτίζουν κήπους, από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο. Το ίδιο μέτρο ίσχυε πέρυσι, όπως λέει ο δήμαρχος Μαξιμίλιαν Βόνκε. Ο κανονισμός αυτός διασφαλίζει πως το υδραγωγείο δεν υπερφορτώνεται σε ώρες αιχμής, ενώ υπάρχει συνολική μείωση της κατανάλωσης νερού. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, στον δήμο του δεν προβλέπονται βασικά τέλη για τη σύνδεση νερού. Ο καθένας πληρώνει μόνο για αυτό που πραγματικά καταναλώνει. «Είμαστε περίεργοι να δούμε, εάν αυτό το μέτρο θα έχει αποτέλεσμα», λέει ο δήμαρχος.

Μέτρα περιορισμού για την υπέρμετρη κατανάλωση νερού

Φυσικά δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι πισίνες για την αυξημένη κατανάλωση νερού τις ζεστές ημέρες. Υπάρχει αυξημένη ζήτηση του νερού από τα νοικοκυριά, της τάξεως του 40 έως 60%, δηλώνει ο Μάρτιν Βάϊγιαντ από την Ομοσπονδιακή Ένωση Ενέργειας και Διαχείρισης Υδάτων (BDEW). Παρόλα αυτά, όπως επισημαίνει, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έχουν στη κατοχή τους μια πισίνα που «καταπίνει» χιλιάδες λίτρα νερό. Από το 2018 η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων (VKU) παρατηρεί πως οι άνθρωποι στη Γερμανία καταναλώνουν ξανά περισσότερο νερό.

Σύμφωνα με προκαταρκτικούς υπολογισμούς η κατανάλωση ανά άτομο πέρυσι ήταν 125 λίτρα την ημέρα, ενώ το 1990 ήταν 147 λίτρα και το 2013 μόνο 121 λίτρα. Η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων (VKU) υπογραμμίζει πως τα ζεστά ξηρά καλοκαίρια μαζί με τις διάφορες δραστηριότητες αναψυχής είχαν ως αποτέλεσμα, ειδικά την περίοδο της πανδημίας, να ασχοληθούν οι άνθρωποι περισσότερο με τον κήπο τους και να χτίσουν πισίνες. Πάντως η VKU δεν βλέπει λόγο ανησυχίας προς το παρόν. Εκπρόσωπος της ένωσης χαρακτηρίζει «καλή» την θέση της Γερμανίας αυτή τη στιγμή, αλλά θεωρεί πως η υποδομή πρέπει να είναι κατάλληλη για την κλιματική αλλαγή και οι άνθρωποι πρέπει να είναι έτοιμοι να χρησιμοποιούν το νερό πιο προσεκτικά.

Σε μια περιοχή της Βάδης–Βυρτεμβέργης είχε συζητηθεί μέχρι και η πλήρης απαγόρευση για τις πισίνες, αλλά η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Ωστόσο, μία μορφή απαγόρευσης έχει ήδη επιβληθεί για μικρούς, ιδιωτικούς κήπους (allotment garden), για παράδειγμα στη Βρέμη και στο Αννόβερο. Εκεί απαγορεύεται πλέον ρητώς η κλασική χτιστή πισίνα, όχι όμως και η μικρή φουσκωτή πισίνα. 

Επιμέλεια: Ιωσηφίνα Τσαγκαλίδου