Έλλειψη κινήτρου, εσωτερικό κενό και διαταραχές ύπνου –τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι ποικίλα την ώρα που η ψυχική αυτή νόσος παραμένει ταμπού. Το Γερμανικό Ίδρυμα Αρωγής για την Κατάθλιψη (Deutsche Stiftung Depressionshilfe) εξέδωσε φέτος για δεύτερη χρονιά το λεγόμενο Βαρόμετρο για την Κατάθλιψη, παρέχοντας πληροφορίες για τον βαθμό εξάπλωσης της κατάθλιψης στη Γερμανία στη βάση έρευνας σε 5.000 άτομα ηλικίας μεταξύ 18 και 79 ετών.

Οι ενδείξεις για κατάθλιψη πρέπει να είναι διαρκείς για διάστημα τουλάχιστον δύο εβδομάδων για να στοιχειοθετηθεί η νόσος. Δεν πρόκειται απλά για κακή διάθεση. Άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη αδυνατούν να νιώσουν χαρά, υποφέρουν από διαρκές αίσθημα κόπωσης και έχουν διαταραχές ύπνου. «Αυτοί οι ασθενείς δεν μπορούν να κοιμηθούν ακόμη κι αν είναι εξαντλημένοι. Συχνό φαινόμενο είναι επίσης οι διαταραχές όρεξης με απώλεια βάρους, το αίσθημα απελπισίας και σκοτεινές σκέψεις για αυτοκακοποίηση. Η κατάσταση της κατάθλιψης διαφέρει αισθητά από άλλες διαταραχές της διάθεσης, όπως για παράδειγμα ο θρήνος ή το στρες», επισημαίνει ο Ούλριχ Χέγκερλ, διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου της Λειψίας.

Ελλιπής πληροφόρηση και φόβος απέναντι στα αντικαταθλιπτικά

Οι επιπτώσεις της κατάθλιψης είναι εμφανείς κυρίως στον κοινωνικό περίγυρο. Το 84% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι αποσύρθηκαν πλήρως από την κοινωνική ζωή όσο έπασχαν από τη νόσο. Το στενό κοινωνικό περιβάλλον πλήττεται περισσότερο. Σχεδόν 45% όσων προσβάλλονται από κατάθλιψη χωρίζουν με τον/την σύντροφό τους. Το Γερμανικό Ίδρυμα Αρωγής για την Κατάθλιψη επισημαίνει το γεγονός ότι η κατάθλιψη παραμένει ακόμη στιγματισμένη και οι πολίτες διαθέτουν εξαιρετικά ελλιπή ενημέρωση σχετικά με το ζήτημα. Το 56% αποδίδει την εμφάνιση κατάθλιψης σε λανθασμένο τρόπο ζωής και περίπου το 30% πιστεύει ότι η νόσος οφείλεται σε αδυναμία χαρακτήρα των ασθενών. Στον χώρο εργασίας και στην οικογένεια, μεταξύ φίλων και συγγενών – παντού παρατηρείται έλλειμμα γνώσης σχετικά με την κατάθλιψη και το θέμα δεν συζητείται.

Πολλές μορφές κατάθλιψης αντιμετωπίζονται με χορήγηση αντικαταθλιπτικών. Όμως ειδικά στη Γερμανία πολλοί ασθενείς φοβούνται να κάνουν χρήση τέτοιων φαρμάκων. «Στη Γερμανία πρέπει να βρεις του κόσμου τα επιχειρήματα προκειμένου να πείσεις τους ασθενείς να πάρουν ένα τέτοιο φάρμακο», αναφέρει ο Ούλριχ Έγκερλ και προσθέτει: «Πολλοί διαπιστώνουν στη συνέχεια ότι η κατάθλιψη που έχουν για μήνες επιτέλους εξασθενεί. Πολλοί φοβούνται ακόμη ότι τα αντικαταθλιπτικά μπορούν να προκαλέσουν εθισμό». Ο γερμανός ψυχίατρος εξηγεί ότι σε περίπτωση βαριάς κατάθλιψης ο ίδιος θα έπαιρνε ανενδοίαστα αντικαταθλιπτικά, ακριβώς όπως θα έπαιρνε ινσουλίνη εάν έπασχε από διαβήτη.

Αν-Κριστίν Χέρμπε

Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής