Σύμφωνα με εκτιμήσεις των οχτώ σημαντικότερων Ινστιτούτων Οικονομικών Ερευνών του γερμανόφωνου χώρου (Γερμανία, Αυστρία και Ελβετία) το ΔΝΤ θα πρέπει να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων χρηματοδότησης της Ελλάδας. Όπως υποστηρίζουν στην ετήσια έκθεση τους, το ΔΝΤ διαθέτει τόσο την αναγκαία εμπειρία σε θέματα διάσωσης κρατών όσο και το αναγκαίο κύρος για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη υλοποίησης του προράμματος μεταρρυθμίσεων. Κατά την παρουσίαση της έκθεσης οι διευθυντές των οικονομικών ινστιτούτων υποστήριξαν ακόμη, ότι οι θεσμοί της ΕΕ δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν τόσο ανεξάρτητα όπως το ΔΝΤ. Επανειλημμένα εξέφρασαν την άποψη, ότι η περίπτωση παροχής βοήθειας προς την Ελλάδα από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης θα πρέπει να αποτελέσει εξαίρεση και όχι να δημιουργήσει προηγούμενο για άλλες χώρες. Και αυτό επειδή η προβλεπόμενη δανειοδότηση της Ελλάδας “αντιβαίνει στο πνεύμα του Μάαστριχτ”. Με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο του ΔΝΤ θα τονισθεί ο χαρακτήρας της “κατ΄ εξαίρεση βοήθειας” και θα μειωθεί στο ελάχιστο η διάθεση άλλων κρατών να ζητήσουν και αυτά βοήθεια. Στη συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο στην οποία παρουσιάστηκε η έκθεση, εκφράστηκαν αμφιβολίες κατά πόσο το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο θα στηρίξει την απόφαση βοήθειας προς την Ελλάδα σε περίπτωση που κληθεί να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα.

Η ελληνική οικονομία απειλείται με ύφεση

Αμφιβολίες διατύπωσαν οι οικονομολόγοι και για τις προοπτικές επιτυχίας του προγράμματος σταθεροποίησης της ελληνικής κυβέρνησης. “Δεν διαφαίνεται, ότι τα ριζικά μέτρα που έχει αποφασίσει θα οδηγήσουν στην επίτευξη των στόχων που έχει θέσει.” Ο λόγος είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ως αφετηρία “μια πολύ αισιόδοξη πορεία της οικονομίας”, αναφέρεται στην έκθεση. Για φέτος τα ινστιτούτα προβλέπουν τη στασιμότητα της ελληνικής οικονομίας. Και σε περίπτωση που και τον επόμενο χρόνο η κυβέρνηση προβεί σε νέα μέτρα λιτότητας προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μείωσης κατά 4% του δημοσίου ελλείμματος, “τότε η συνέπεια θα ήταν μια αισθητά βαθύτερη οικονομική ύφεση”.

Παρά τον διαφαινόμενο κίνδυνο μείωσης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων τα ινστιτούτα εκτιμούν ως αναγκαίο μέτρο τη μείωση των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Κατά την άποψη τους, μια τέτοια εξέλιξη θα συνέβαλε στη μείωση των τιμών για ελληνικά προϊόντων και υπηρεσίες, ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά τους στη διεθνή αγορά.

Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο

Υπεύθ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς