Επτά ημέρες μετά τους καταστροφικούς σεισμούς, δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες πιθανότητες για την ανεύρεση επιζώντων στην Τουρκία. Κι όμως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.Κάθε τόσο εμφανίζονται σημεία ζωής στα ερείπια, ωσάν κάποιοι άνθρωποι να διαψεύδουν τους νόμους της Φυσικής. Οι διασώστες φτάνουν στα όρια της εξάντλησης για να βοηθήσουν.

Ένας από τους Γερμανούς διασώστες στην πόλη Καχραμάνμαρας είναι ο Ούβε Έντσε. Έχει έρθει με την εκπαιδευμένη σκυλίτσα του, την Πία. Δακρύζει όταν αναλογίζεται τι είδε και τι έζησε τις τελευταίες ημέρες. «Όλοι άνθρωποι είμαστε, όλοι μια μεγάλη οικογένεια είμαστε, ας μην το ξεχνάμε αυτό», λέει και βάζει το χέρι στην καρδιά. Εξήντα ανθρώπους κατάφερε να εντοπίσει η Πία στα ερείπια του Καχραμάνμαρας. Ανείπωτη η χαρά γι' αυτούς που σώθηκαν. Και οι άλλοι που σκοτώθηκαν; Ποιοί ήταν και πόσοι ήταν; Ανείπωτη η οδύνη σε αυτή την περίπτωση. Ο Ούβε Έντσε έχει σταματήσει πια να μετράει. Λέει ότι οι μέρες του περνούν «ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία...»

Εκατοντάδες εθελοντές στα ερείπια

Μόλις άκουσε την τραγική είδηση για τους φονικούς σεισμούς, ο Ούβε Έντσε, εκπαιδευτής σκύλων στο επάγγελμα, παρουσιάστηκε στο πλησιέστερο τουρκικό προξενείο ως εθελοντής, ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές που βοηθούν στην ανεύρεση και διάσωση των επιζώντων. Μετά από δώδεκα ώρες βρισκόταν ήδη στο αεροπλάνο για την Τουρκία. «Ο συντονισμός της δουλειάς στο πεδίο είναι εξαιρετικός», λέει. Ο ύπνος είναι ελάχιστος βέβαια. Κάθε πρωί αισθάνεται παγωνιά, ξυπνώντας στο αντίσκηνό του. Αλλά συνεχίζει.

Η Φάτμα Νουρ, ένα κοριτσάκι μόλις διόμιση χρονών, κατάφερε να σωθεί. Αλλά δεν ήταν εύκολο. Παρέμεινε εγκλωβισμένη για 56 ολόκληρες ώρες. Οι γονείς της μικρής λένε ότι οι ίδιοι κατάφεραν να βγουν από τα συντρίμμια μέσα σε δύο ώρες, αλλά χωρίς βοήθεια δεν μπορούσαν να απεγκλωβίσουν την κόρη τους, η οποία πράγματι πολύ αργότερα βρέθηκε σφηνωμένη στα ερείπα, κάτω από το κρεβατάκι της. Την έφεραν στην επιφάνεια οι διασώστες; Καμιά φορά είναι δύσκολο να διακρίνεις ποιος είναι ο διασώστης και ποιο είναι το θύμα. Όποιος μπορεί βοηθάει. Στα ερείπια σπεύδουν γονείς ή άλλοι συγγενείς των θυμάτων, συνεχίζουν να ψάχνουν για συγγενείς των φίλων ή των γειτόνων.

«Αλληλεγγύη και εγκαρδιότητα»

Ο Ούβε Έντσε λέει ότι «είναι απίστευτη η αλληλεγγύη, η εγκαρδιότητα, η ευγνωμοσύνη» που έχει αισθανθεί αυτές τις μέρες στο Καχραμάνμαρας και ότι «είναι εντυπωσιακή η συμπεριφορά του κόσμου». Ο ίδιος είχε συμμετάσχει σε αποστολές διάσωσης μετά τις πρωτοφανείς πλημμύρες στην περιοχή του Άαρ, στη Γερμανία, το καλοκαίρι του 2021. Και εκεί είχε εκδηλωθεί ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης, επισημαίνει, αλλά αυτό που συμβαίνει στο Καχραμάνμαρας είναι απερίγραπτο. «Οι άνθρωποι έρχονται και μας αγακλιάζουν», λέει. Κάθε τόσο φέρνουν και φαγητό για την σκυλίτσα, την Πία, χωρίς κανείς να το έχει ζητήσει.

Το ίδιο πνεύμα αλληλεγγύης βιώνει και ο Τουντσάι Ιλκέρ, μάγειρας από την Κωνσταντινούπολη. Έχει ανεβεί σε ανατρεπόμενο φορτηγό και ανακατεύει ένα τεράστιο καζάνι φακές, στο ισοπεδωμένο κέντρο του Καχραμάνμαρας. Προσφέρει λίγο ζεστό φαγητό στην παγωνιά. Λέει ότι οι σεισμόπληκτοι έχουν χάσει τα πάντα και μοιράζονται με όλους τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει.

Κανείς δεν ξέρει πόσοι απέμειναν κάτω από τα ερείπια και πόσοι μπορούν ακόμη να σωθούν. Κάποιοι από τους διασώστες ήρθαν για λίγες μέρες και πρέπει να επιστρέψουν στη χώρα τους. Την Κυριακή η αεροπορική εταιρεία Turkish Airlines αποχαιρέτησε πολλούς από τους Γερμανούς διασώστες, προσφέροντάς τους τριαντάφυλλα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης. Ο Ούβε Έντσε και η Πία δεν φεύγουν, προς το παρόν. Στην Τουρκία παραμένει και ο Μορτεζά Εσπαράστ, από την πόλη της Βρέμης, στη βόρεια Γερμανία, εκπροσωπώντας την οργάνωση αρωγής Dunya. Ο ίδιος λέει ότι έχει ήδη ανασύρει από τα ερείπια πολλούς νεκρούς. «Στόχος μας είναι να στηρίξουμε και μακροπρόθεσμα τους ανθρώπους εδώ», λέει, με δάκρυα στα μάτια. «Αλλά πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε πραγματικά...»

Άνε Πόλμαν (DPA)

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου