Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt κάνει μια σύγκριση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας με αφορμή την οικονομική κρίση που βιώνει η δεύτερη και σημειώνει: «Ακόμα και αν θα ήθελε κανείς να συγκρίνει τις δύο χώρες και να οδηγηθεί σε άλλο συμπέρασμα: η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα. Είναι αλήθεια ότι η διπλή κρίση με τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και την πτώση της κυβέρνησης εκτοξεύει τα ασφάλιστρα κινδύνου για τα γαλλικά κρατικά ομόλογα σε επίπεδο συγκρίσιμο με αυτό των ελληνικών ομολόγων. Αλλά θα ήταν λάθος να κάνουμε λόγο για μια κρίση του ευρώ όπως αυτή πριν από 15 χρόνια, όταν η Ελλάδα απειλήθηκε με εθνική χρεοκοπία. Τα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας είναι προβληματικά, αλλά όχι δραματικά. Και αυτό γιατί πρώτον, το βουνό χρέους των περίπου 3,2 τρισεκατομμυρίων ευρώ -το υψηλότερο από κάθε άλλο μέλος της Ευρωζώνης- μπορεί να ακούγεται τεράστιο, αλλά το γαλλικό δημόσιο χρέος έφθασε το 112% του γαλλικού ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα κατά καιρούς ξεπερνούσε το 200%. Δεύτερον, η Γαλλία διαθέτει μια σταθερή οικονομική βάση. Η χώρα έχει μεγάλη ισχύ στον κλάδο των αερομεταφορών και στον τομέα των ειδών πολυτελείας, για παράδειγμα. Τρίτον, η ΕΚΤ έχει αναπτύξει ισχυρούς προστατευτικούς μηχανισμούς για την Ευρωζώνη μετά την κρίση δημόσιου χρέους που ξεκίνησε από την Ελλάδα. Οι κερδοσκόποι που στοιχηματίζουν εναντίον μεμονωμένων χωρών του ευρώ ή του κοινού νομίσματος μπορούν πλέον να αποτραπούν αποτελεσματικά».

Γαλλία και Γερμανία

Η Volksstimme σχολιάζει τις συνέπειες της κυβερνητικής κρίσης στη Γαλλία επισημαίνοντας ότι : «Η σοβαρή εσωτερική πολιτική δυσφορία της Γαλλίας επηρεάζει τη Γερμανία και ολόκληρη την ΕΕ. Το γεγονός ότι οι δύο δυνάμεις νοσούν, από πολλές απόψεις είναι δραματικό για το κλαμπ των Βρυξελλών. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κοινή δυναμική. Ο Εμμανουέλ Μακρόν και ο Όλαφ Σολτς απωθούνται όπως οι ομώνυμοι πόλοι ενός μαγνήτη. Η γαλλογερμανική σχέση δεν είναι πλέον υποδειγματική. Αυτό είναι καταστροφικό, διότι ο επανεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα εφαρμόσει σύντομα τις εγωκεντρικές ιδέες του περί συνεργασίας και απομόνωσης».

Η στεγαστική κρίση στη Γερμανία

Το κύριο σχόλιο της Süddeutsche Zeitung αφορά το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης στη Γερμανία και την κατακόρυφη αύξηση των ενοικίων, που κάνει για τους απλούς εργαζόμενους εξαιρετικά δύσκολο να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Η εφημερίδα γράφει: «Θα πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο σοβαρά αντιμετωπίζεται μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις σε αυτή τη χώρα. Προφανώς όχι τόσο πολύ. Η ανάγκη για μια πολιτική προσανατολισμένη στο κοινό καλό, η οποία θα μπορούσε επιτέλους να περιορίσει την κερδοσκοπία με τη γη και τα σπίτια, έχει αγνοηθεί πλήρως, και οι στόχοι για την προστασία του κλίματος έχουν μειωθεί σε τέτοιον βαθμό, που μόλις και μετά βίας τελικά αναγνωρίζονται …Η αγορά κατοικίας δεν είναι μια αγορά σαν όλες τις άλλες, επειδή όλοι έχουν ανάγκη να ζήσουν, αλλά δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Η προστασία του κλίματος δεν διαθέτει λόμπι, αλλά η κατασκευαστική βιομηχανία έχει. Μια μελλοντική γερμανική κυβέρνηση καλά θα κάνει να μην αφήσει το ζήτημα της στέγασης να απαντηθεί από εκείνους που ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν ήθελαν, οι λύσεις θα είχαν βρεθεί εδώ και πολύ καιρό».