Η πριγκίπισσα Κέιτ της Ουαλίας βάφει τα μαλλιά της ξανθά κι αμέσως ξεσπά καταιγίδα στα κοινωνικά δίκτυα: από «περούκα» μέχρι «ντεκαπάζ του δρόμου» και εικασίες για γκρίζες τρίχες. Ίσως αξίζει να θυμηθούμε εδώ ότι η Κέιτ ξεπέρασε μόλις πριν έναν χρόνο μια σοβαρή μάχη με τον καρκίνο – κάτι που οι haters δείχνουν να αγνοούν.

Ούτε η Αναλένα Μπέρμποκ γλιτώνει: Η πρώην Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών, που στις αρχές Σεπτεμβρίου ανέλαβε τα καθήκοντά της ως πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, κατηγορήθηκε ότι αντιγράφει την Κάρι Μπράτσο, την πρωταγωνίστρια της σειράς Sex and the City, ενώ χαρακτηρίστηκε μέχρι και «ελαφριά influencer».

Ανάλογα σχόλια δέχτηκε και η ποπ τραγουδίστρια Νέλι Φουρτάδο: Ανεβαίνει στη σκηνή με στενό φόρεμα, γεμάτη αυτοπεποίθηση. Όμως στα σχόλια κάτω από τα βίντεο της τελευταίας συναυλίας της ελάχιστες αναφορές έχουν στο ίδιο το λάιβ, αλλά επικεντρώνονται στο σώμα της και στα «κιλά που έβαλε».

Είτε πρόκειται για πολιτική είτε για ποπ μουσική είτε για τους βασιλικούς θεσμούς… οι γυναίκες που κινούνται στη δημόσια σφαίρα εξακολουθούν να κρίνονται σκληρά με βάση την εξωτερική τους εμφάνιση.

«Αυτό το ονομάζουμε σεξισμό»

Η Μαργκρέτ Λύνενμποργκ, καθηγήτρια Επιστημών των ΜΜΕ στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, το λέει ξεκάθαρα στη DW: «Αυτό το ονομάζουμε σεξισμό! Οι γυναίκες βιώνουν πολύ περισσότερες επιθέσεις στα κοινωνικά δίκτυα, οι οποίες εστιάζουν στο σώμα και διασύρονται πολύ πιο συχνά σε σύγκριση με τους άντρες».

Σ’ αυτό θεωρεί ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση ανάμεσα στο ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την εξωτερική εμφάνιση και στην «αυτοβελτίωση» που αυτό έχει ως επακόλουθο. Η οποία φτάνει παρεμπιπτόντως μέχρι και σε χειρουργικές επεμβάσεις.

Εξουσιαστικές δομές που ξεκινούν από πολύ νωρίς

Η Μάγια Γκετς, διευθύντρια του Διεθνούς Ινστιτούτου για τηλεοπτικά προγράμματα που απευθύνονται σε νέους και στην εκπαίδευση, τονίζει στη DW: «Ανεξάρτητα από τη θέση που έχουν οι γυναίκες, πρώτο σημείο αναφοράς είναι η εμφάνισή τους. Κι αυτό πάντα με υπονοούμενο: “Μια δυνατή γυναίκα είναι πανέμορφη”. Αυτό το μαθαίνουν τα κορίτσια ήδη από το νηπιαγωγείο, όταν τις επαινούν για ένα όμορφο φόρεμα, ενώ τα αγόρια δεν δέχονται σχόλια για τα ρούχα τους». Σύμφωνα με την Γκετς, πίσω από αυτή την εμμονή κρύβεται μια δομή εξουσίας: «Αυτό δημιουργεί μεγάλα προβλήματα σε κορίτσια και γυναίκες, ανοίγοντας το δρόμο σε κάποιους να ασκήσουν εξουσία επάνω τους».

Τα ΜΜΕ ενισχύουν το πρόβλημα

«Οι αλγόριθμοι προωθούν ορισμένες εικόνες σωμάτων, εξαφανίζοντας ορισμένες άλλες. Τα μέσα εντείνουν την εικόνα αυτών που θεωρούνται θελκτικά σώματα, στιγματίζοντας άλλα ως “απωθητικά” ή “άσχημα”, ώστε η ομορφιά να λάμπει ακόμη περισσότερο δίπλα τους».

Σε κάθε περίπτωση όμως, είτε πρόκειται για τις γόβες της Μπέρμποκ στο Μανχάταν, είτε για το χρώμα μαλλιών της Κέιτ, είτε για το σώμα της Φουρτάδο: Η εξωτερική εμφάνιση των γυναικών έχει μεγαλύτερη βαρύτητα σε σύγκριση με των ανδρών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και σχετική έρευνα, δεν πρόκειται απλώς για κουτσομπολιό, αλλά για εξουσία, δομές και εικόνες που διαμορφώνουν τη ζωή νεαρών κοριτσιών και γυναικών σε όλο τον κόσμο.

Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου