Μία μόνο εβδομάδα πριν από τη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη και εγείρονται ερωτήματα ως προς την επιτυχία και την αποτελεσματικότητά της στο μείζον θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. 

Ο πρόεδρος της Άλοκ Σάρμα παραδέχτηκε ότι η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ 200 χωρών θα είναι αρκετά δυσκολότερη από εκείνη που είχε επιτευχθεί το 2015 στο Παρίσι, καθώς τώρα είναι η ώρα για συγκεκριμένες δεσμεύσεις και λύσεις. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «αυτό που θέλουμε να πετύχουμεείναι αρκετά δύσκολο. Μοιάζει με ένα διαγώνισμα που έχεις αφήσει τις δύσκολες ερωτήσεις για το τέλος και ο χρόνος τελειώνει».

Η αλήθεια είναι πως η Διάσκεψη θα λάβει μέρος στη μεγαλύτερη πόλη της Σκωτίας από τις 31 Οκτωβρίου μέχρι της 12 Νοεμβρίου δεν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς.

O Αυστραλός πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον δέχτηκε να συμμετάσχει μετά από παγκόσμια πίεση, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν επιβεβαίωσε πριν λίγες μέρες ότι δεν θα παρουσιαστεί στο συνέδριο, ενώ και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ, όπως όλα δείχνουν, δεν θα παρευρεθεί, γεγονός που υπονομεύει την ίδια τη Διάσκεψη, καθώς η Kίνα είναι η χώρα με τις περισσότερες εκπομπές ρύπων στον κόσμο.

Οι στόχοι της Διάσκεψης COP26

Στην 26η Διάσκεψη για το Κλίμα υπάρχουν τέσσερεις βασικοί πυλώνες. Η εξασφάλιση του στόχου για μηδενικές εκπομπές ρύπων μέχρι το 2050 και η διατήρηση της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου. Η υιοθέτηση πρακτικών που θα προστατεύουν τις κοινότητες και τα φυσικά οικοσυστήματα. Η δέσμευση κεφαλαίων από τις πλουσιότερες χώρες αλλά και η συνεργασία της παγκόσμιας κοινότητας.

Όμως αυτοί οι πυλώνες ήδη εν μέρη έχουν αποδομηθεί.Οι προαναφερθείσες απουσίες αποδεικνύουν ότι η παγκόσμια συνεργασία δύσκολα θα επιτευχθεί, ενώ και ο πυλώνας της χρηματοδότησης θα είναι βασικό αγκάθι στις συζητήσεις, καθώς οι λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες έχουν δεσμευθεί 100 δις δολάρια για βοήθεια προς τις οικονομικά ασθενέστερες, τα όποια όμως σύμφωνα με την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών δεν είναι αρκετά.

Τέλος οι στόχοι και τα μέτρα για τα οποία δεσμεύονται να πραγματοποιήσουν οι χώρες μέχρι το 2030 χαρακτηρίζονται ως μη ρεαλιστικά. Ακόμη και η οικοδέσποινα χώρα του Ηνωμένου Βασιλείου, που παρουσίασε την στρατηγική της λίγες μέρες πριν, η οποία περιλαμβάνει επενδυτικά προγράμματα ύψους 90 δις λιρών, δέχτηκε έντονη κριτική από περιβαλλοντολόγους.

Ζωή Κατζαγιαννάκη, Λονδίνο