Στην ελληνική ενεργειακή πολιτική και την μεταστροφή της λόγω του πολέμου στην Ουκρανία αφιερώνει το άρθρο του ο ανταποκριτής στην Αθήνα της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt. Με τίτλο «Η Ελλάδα κάνει στροφή 180 μοιρών» υπενθυμίζει ότι μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο ο Έλληνας πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι η Ελλάδα δεν έχει πυρηνικά εργοστάσια και ότι δεν θα αποκτήσει ποτέ. «Αλλά για να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία ως χώρα προμήθειας φυσικού αερίου, η ελληνική κυβέρνηση εξετάζει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής» υπογραμμίζει ο Γερμανός δημοσιογράφος. «Και η πυρηνική ενέργεια, που μέχρι τώρα δεν ανήκει στο ενεργειακό μείγμα, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο. Με τους γείτονες Βούλγαρους συνομιλεί αυτόν τον καιρό η Ελλάδα για μακροπρόθεσμες συμβάσεις προμήθειας πυρηνικής ενέργειας, μια πρώτη συνάντηση έγινε την περασμένη εβδομάδα στο πρωθυπουργικό μέγαρο του Μητσοτάκη». 

Επιτάχυνση υποδομών υγροποιημένου φυσικού αερίου

Στο άρθρο αναφέρεται ότι η Ελλάδα δεν έχει ανακοινώσει επίσημα τις συνομιλίες, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικούς κύκλους που επικαλείται η Handelsblatt «υπάρχουν επαφές». Και επειδή ενδιαφέρον για εισαγωγή ενέργειας έχουν επιδείξει κι άλλες χώρες, όπως η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία, όπως είπε ο Βούλγαρος υπουργός Ενέργειας, είναι πιθανόν η Βουλγαρία να αποτελέσει την οικονομική βάση για την κατασκευή και λειτουργία ενός νέου σταθμού ηλεκτροπαραγωγής.

«Ακόμη κι αν η Ελλάδα δεν σχεδιάζει δικούς της πυρηνικούς σταθμούς, η πυρηνική ενέργεια θα βοηθήσει τη χώρα να επιτύχει τους κλιματικούς της στόχους» επισημαίνει η εφημερίδα, η οποία σημειώνει ότι «δεν είναι πλέον ταμπού η πυρηνική ενέργεια για τη χώρα». «Ήδη σε συνέντευξη στην Handelsblatt ο Μητσοτάκης είπε ότι 'όταν κοιτάζω το συνολικό ενεργειακό μείγμα της ΕΕ, δεν μπορώ να διακρίνω πώς μπορούμε χωρίς πυρηνική ενέργεια να επιτύχουμε ουδέτερο κλιματικό αποτύπωμα'. Έκτοτε ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι δυτικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας και οι αυξανόμενες τιμές ενέργειας έχουν κλονίσει την αγορά ενέργειας. Και όπως λέγεται στον περίγυρο του Έλληνα πρωθυπουργού, αυτό θα αναγκάσει όλους να κάνουν δημιουργικές σκέψεις με την πυρηνική ενέργεια».

Ο αρθρογράφος παραθέτει αναλυτικά τις ενέργειες για σχέδια ανάγκης που κάνει η ελληνική κυβέρνηση σε περίπτωση που η Ρωσία σταματήσει τη ροή φυσικού αερίου. «Οι ελλείψεις που θα προκύψουν θα αντισταθμιστούν με περισσότερες προμήθειες από το Αζερμπαϊτζάν και πρόσθετες εισαγωγές LNG.Οι Έλληνες επιταχύνουν την επέκταση υποδομών για υγροποιημένο φυσικό αέριο. Η κοινοπραξία Gastrade, που σχεδιάζει τερματικό σταθμό LNG στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, υπέβαλε αίτηση στις ρυθμιστικές αρχές αυτήν την εβδομάδα για έγκριση δεύτερης εγκατάστασης. Με αυτήν αυξάνεται η χωρητικότητα αποθήκευσης του τερματικού σταθμού από τα 170.000 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό στα 340.000 κυβικά μέτρα.

Η χαμένη τιμή της ευρωπαϊκής προσφυγικής πολιτικής

«Αυτή τη φορά σε σχέση με την προσφυγική κρίση του 2015 η ΕΕ δίνει ομόφωνα μια ιστορική απάντηση στη μεγαλύτερη ίσως προσφυγική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Με αυτή τη φράση η Süddeutsche Zeitung περιγράφει το ομόφωνο «ναι» που έδωσαν χθες οι υπουργοί Εσωτερικών των 27 σε μια κατευθυντήρια οδηγία της Κομισιόν για «μαζική εισροή» που ελήφθη κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά δεν τέθηκε σε εφαρμογή το 2015, τη χρονιά του μεγάλου προσφυγικού κύματος. «Ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν ήδη τραπεί σε φυγή από τη ρωσική εισβολή, συμπεριλαμβανομένων όλο και περισσότερων ασυνόδευτων παιδιών» σημειώνει η εφημερίδα.

«Σύμφωνα με τις Βρυξέλλες πολλές μητέρες θέλουν να στηρίξουν τους συζύγους τους που πρέπει να μείνουν στη χώρα για τον αγώνα, μεγαλύτερη ευθύνη δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Και έτσι υπό την επήρεια του σοκ στην Ουκρανία, υπάρχει τουλάχιστον ελπίδα για μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που να αξίζει το όνομα».

Πολλοί αρθρογράφοι επισημαίνουν με έκπληξη ότι ακόμη και χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, που το 2015 μέχρι και σήμερα αρνούνταν να φιλοξενήσουν πρόσφυγες από χώρες όπως το Αφγανιστάν, αυτήν τη φορά συμμετέχουν. «Ήταν άραγε ρατσισμός όσα έγιναν στην Ευρώπη πριν από 7 χρόνια;» διερωτάται ο σχολιαστής της Rheine-Neckar Zeitung. «Οι άνθρωποι απωθούνταν επειδή είχαν σκούρο δέρμα ή επειδή ανήκαν σε άλλους πολιτισμούς; Η ερώτηση είναι δικαιολογημένη σε σχέση με τις αντιδιαμετρικά αντίθετες αντιδράσεις στα δύο προσφυγικά κύματα. Αλλά είτε άνθρωποι φεύγουν από τις βόμβες στο Χαλέπι, είτε κάνουν το μακρύ ταξίδι από το Χάρκοβο μέχρι Κρακοβέτς στα πολωνικά σύνορα, και στις δύο περιπτώσεις ήταν κολλητοί του Πούτιν αυτοί που προκάλεσαν βάσανα και καταστροφές. Ωστόσο θα ήταν δηλητήριο για την ανθρωπότητα εάν ξεκινούσε μεταγενέστερα μια συζήτηση για πρόσφυγες πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας. Σημαντική είναι η ίδια η βοήθεια. Και η Ευρώπη του 2022 φαίνεται πιο ώριμη από ότι το 2015» καταλήγει ο σχολιαστής.    

Ειρήνη Αναστασοπούλου