Το σκηνικό στους δρόμους της Δρέσδης είναι πάντως διαφορετικό απ΄ότι στο παρελθόν: συνθήματα μίσους όπως το «έξω οι ξένοι» δεν ακούγονται. Εμφανίζονται μόνο γερμανικές σημαίες και καλοφτιαγμένα πλακάτ με γενικόλογα συνθήματα όπως «Όχι στον θρησκευτικό φανατισμό» ή «Όχι στον θρησκευτικό πόλεμο σε γερμανικό έδαφος». Τη διαδήλωση οργανώνει μία πρωτοβουλία που αυτοαποκαλείται «Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά του εξισλαμισμού της Δύσης». Τα επαναλαμβανόμενα ραντεβού των κινητοποιήσεων κάθε Δευτέρα στην πόλη της Δρέσδης και το σύνθημα «είμαστε ο λαός» θυμίζουν τις τελευταίες αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις και την «βελούδινη επανάσταση» πριν από την κατάρρευση του Τείχους στην Ανατολική Γερμανία.

Πολλοί ανταποκρίνονται σε όλα αυτά, δηλώνει η Κέρστιν Κέντιτς, βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς στην τοπική Βουλή της Σαξονίας. «Σε αυτές τις διαδηλώσεις βλέπουμε βέβαια τις γνωστές στην πόλη μας φυσιογνωμίες των ναζί, των χούλιγκανς και των ακροδεξιών ροκάδων, αλλά βλέπουμε και απλούς πολίτες, οι οποίοι μάλλον έχουν τρομοκρατηθεί από τη συνεχή ειδησεογραφία για την ισλαμική τρομοκρατία στη Μέση Ανατολή ή από φημολογίες για καταυλισμούς προσφύγων στη γειτονιά τους. Πρόκειται λοιπόν ένα σύμφυρμα από ακραίους και από απλούς πολίτες που γίνονται ακραίοι…» λέει η γερμανίδα πολιτικός στην Deutsche Welle.

«Εκμεταλλεύονται τη λαϊκή δυσαρέσκεια»

Και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας οι ακροδεξιοί προσπαθούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Δρέσδης. Στο Κέμνιτς της ανατολικής Γερμανίας 400 άτομα συμμετείχαν ήδη σε μία αντίστοιχη διαδήλωση στα τέλη Νοεμβρίου, αλλά εξίσου επιτυχημένη ήταν και η αντι-διαδήλωση. Στο Κάσελ προσήλθαν μόνο 80 διαδηλωτές, τους οποίους όμως σταμάτησαν 500 αντι-διαδηλωτές, που επίσης βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης. Στη Βόννη, στο Ντάρμσταντ και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας οι όποιες «διαδηλώσεις» αποτελούν μέχρι στιγμής ψηφιακή πραγματικότητα, δηλαδή οι ανταλλαγές σχολίων και συνθημάτων γίνονται μέσω Facebook.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τόσο εύκολο να αντιγράψει κανείς το παράδειγμα της Δρέσδης, υποστηρίζει ο Ντανίλο Σταρόστα από το αποκαλούμενο «Πολιτιστικό Γραφείο της Σαξονίας», μία ΜΚΟ με έδρα τη Δρέσδη, που συνενώνει τοπικούς και εκκλησιαστικούς φορείς, ομάδες νεολαίας και πρωτοβουλίες πολιτών και παρακολουθεί, πάντα με κριτική διάθεση, τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της Ακροδεξιάς. Ο Σταρόστα λέει ότι οι διαδηλώσεις της Δρέσδης δεν βασίζονται σε «οργανωμένες ακροδεξιές δομές», αλλά εκμεταλλεύονται τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού. «Είναι μικροεπιχειρηματίες, είναι ταλαιπωρημένες υπάρξεις, είναι άνθρωποι που επικρίνουν τη σημερινή πολιτική της Γερμανίας για την παροχή ασύλου. Και σε αυτούς προστίθενται και κάποιες οργανωμένες ομάδες από τα γήπεδα, ή ακόμα και από συγκροτημένους πυρήνες των ακροδεξιών κομμάτων…» λέει ο Σταρόστα.

«Οι ακραίοι έχουν ρεύμα»

Από την πλευρά του ο Αντρέας Τσικ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών για θέματα κοινωνικών συγκρούσεων στο Μπίλεφελντ της Γερμανίας, φαίνεται πιο απαισιόδοξος. Θεωρεί ότι οι οργανωμένες ομάδες ακροδεξιών μπορεί να βρίσκονται σε υποχώρηση, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν στη μεσαία αστική τάξη συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες με σωβινιστική νοοτροπία, οι οποίες απορρίπτουν κάθε μορφή μετανάστευσης.

«Νομίζω ότι υπάρχει πλέον ζήτηση σε όλη τη Γερμανία για τέτοιες διαδηλώσεις» δηλώνει ο Αντρέας Τσιρκ. «Διαμορφώνεται μία νέα ʻδεξαμενή διαμαρτυρίαςʼ που έχει διδαχθεί από το παρελθόν πώς να αποφεύγει κακοτοπιές. Και οι νεότερες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι αναπτύσσεται ένα είδος αστικού, αλλά και ριζοσπαστικού κινήματος, το οποίο ενεργεί πλέον με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην μπορείς τόσο εύκολα να το κατηγορήσεις ως ακροδεξιό…»

Dennis Stute / Γιάννης Παπαδημητρίου