Η εφημερίδα WELT του Βερολίνου σε ένα μακροσκελές άρθρο της αναφέρεται στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας πως «θέλει να φαίνεται προοδευτική. Όμως το σκάνδαλο των υποκλοπών και η χρήση λογισμικών παρακολούθησης απασχολούν τη χώρα. Σε θέματα ελευθερίας του Τύπου, η χώρα βρίσκεται στην τελευταία θέση της ΕΕ και για το λόγο αυτό η υπόλοιπη Ευρώπη μαθαίνει τόσο λίγα για ένα τόσο σημαντικό θέμα».

Αναλυτικότερα το δημοσίευμα, το οποίο υπογράφουν η Καρολίνα Ντρύτεν και ο Τομπίας Κάιζερ, γράφει: «Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε Πρωθυπουργός της κλονισμένης από την κρίση Ελλάδας, υποσχέθηκε μια νέα χώρα. Αναμόρφωσε το φορολογικό σύστημα, προώθησε την ψηφιοποίηση και προσέλκυσε επενδυτές από το εξωτερικό. Η φαρμακευτική εταιρεία Pfizer και η εταιρεία τεχνολογίας Microsoft δημιούργησαν νέα παραρτήματα. Ο Μητσοτάκης, πρώην τραπεζίτης, συστηνόταν στους εταίρους του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ σε άψογα αγγλικά – σπούδασε στο Χάρβαρντ και στο Στάνφορντ – και διεύρευνε τις σχέσεις της χώρας του με τις ΗΠΑ. Ως πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός, μίλησε στο αμερικανικό Κογκρέσο και τόνισε τις κοινές αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου».

Και το άρθρο συνεχίζει: «Μια νέα Ελλάδα γεννήθηκε. Τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Όμως πίσω από τη γυαλιστερή βιτρίνα συντελείται μια αυταρχική αλλαγή. Πρόσφατα, ένα σκάνδαλο υποκλοπών, το οποίο αποκαλείται και το Γουοτεργκέιτ της Ελλάδδας - κατά της κατάχρηση εξουσίας από τον Αμερικανό πρώην Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον- έκανε πρωτοσέλιδα. Επιπλέον, η ελευθερία του Τύπου περιορίζεται και τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται συστηματικά».

Υποκλοπές και η ακραία περίπτωση Καραϊβάζ

Το άρθρο της WELT αναφέρει ακόμα πως και η Κομισιόν θέλει να ασχοληθεί με την υπόθεση. Προετοιμάζει μάλιστα πρόταση νόμου. Συγκεκριμένα γράφει: «Οι εμπειρίες από την Ελλάδα μπορεί να συνέβαλαν στο γεγονός ότι αυτή η τεχνολογία (το λογισμικό κατασκοπείας) κατέχει περίοπτη θέση στο νόμο. Τα κράτη-μέλη και οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές τους, θα πρέπει να απαγορεύουν ‘να τοποθετείται λογισμικό υποκλοπής σε συσκευές ή μηχανήματα που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες του Τύπου’, αναφέρει το έτοιμο πλαίσιο κανονιστικού σχεδίου που έχει στη διαθεσή της η WELT.

Στην κατάσταση των δημοσιογράφων στην Ελλάδααναφέρεται και εκπομπή στη δημόσια Νοτιοδυτική Ραδιοφωνία SWR όπου στην εισαγωγή σημειώνεται ότι: «Πριν από ένα χρόνο δολοφονήθηκε στη μέση του δρόμου ο  Έλληνας δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ. Μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί οι δράστες. Μια ακραία περίπτωση, ωστόσο δείχνει ότι η κατάσταση των δημοσιογράφων έχει γίνει πιο επικίνδυνη και άρα πιο δύσκολη τα τελευταία χρόνια. Αυτό επιβεβαιώνει και μια νέα έκθεση διαφόρων ευρωπαϊκών ενώσεων δημοσιογράφων».

Η Σμύρνη, ο παράδεισος ...

 «Όταν κάηκε ο παράδεισος» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο αναφέρεται στην καταστροφή της Σμύρνης. Το άρθρο σημειώνει: «Η μοιραία μέρα ήταν η Τετάρτη, 13 Σεπτεμβρίου 1922. Η πυροσβεστική της πόλης, η οποία ήταν υπό τη διοίκηση των Ελλήνων και των Τούρκων έλαβε τις πρώτες αναφορές για πυρκαγιά και πάλι από την αρμενική συνοικία. Τούρκοι στρατιώτες ξεφόρτωσαν μεγάλα βαρέλια πετρελαίου που είχαν πάρει από την τοπική εταιρεία πετρελαίου. Τοποθετήθηκαν σε απόσταση 200 μέτρων μεταξύ τους. Οι στρατιώτες περιέχυσαν τα  σπίτια με πετρέλαιο και έβαλαν φωτιά. Ο ισχυρός άνεμος δυνάμωσε τη φωτιά. Στις δύο το μεσημέρι η αρμενική συνοικία είχε τυλιχτεί στις φλόγες. Η φωτιά εξαπλώθηκε σε όλες τις συνοικίες εξαφανίζοντας τον πλούτο που είχαν συσσωρεύσει οι μεγάλες οικογένειες λεβαντίνων εμπόρων για δύο αιώνες. Πλησίασε στο λιμάνι όπου περισσότερο από μισό εκατομμύριο άνθρωποι ήλπιζαν να σωθούν».

Μαρία Ρηγούτσου