Πριν από λίγες ημέρες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Δωδεκανήσου καταδίκασε 40χρονο διακινητή μεταναστών με 338 χρόνια κάθειρξη και χρηματική ποινή ύψους 4,85 εκατομμυρίων ευρώ.

Η εν λόγω καταδίκη «δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Η Ελλάδα, όπως και πολλά άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ, έχουν αυστηροποιήσει πολύ τις επαπειλούμενες ποινές για τη διακίνηση ανθρώπων τα τελευταία χρόνια», γράφει ο ανταποκριτής του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου (RND) στην Αθήνα, Γκερντ Χέλερ.

«Αυτές οι ποινές-μαμούθ οφείλονται επίσης στο γεγονός ότι κατά το ελληνικό δίκαιο κάθε διακίνηση ανθρώπου αποτελεί μεμονωμένο κακούργημα. Όποιος διακινεί δηλαδή δέκα ανθρώπους, τιμωρείται με την ποινή επί δέκα […] Σε αυτό προστίθενται και οι χρηματικές ποινές που ξεκινούν από τις 30.000 ευρώ και φτάνουν έως τις 700.000 ευρώ – και εδώ ανά άτομο που διακινείται. Σε όλα αυτά μπορεί να προστεθούν και άλλες ποινές παραδείγματος χάριν για κατοχή όπλων, συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και ξέπλυμα χρήματος».

Όπως επισημαίνει πάντως ο Γερμανός δημοσιογράφος, «οι οργανώσεις που βοηθούν τους πρόσφυγες επικρίνουν πως οι καταδίκες δεν επιβάλλονται πάντοτε στους πραγματικούς διακινητές. Οι τελευταίοι σπανίως βρίσκονται στο κατάστρωμα, όταν τα σκάφη με τους πρόσφυγες έχουν πλέον φτάσει στην Ελλάδα. Τις περισσότερες φορές οι διακινητές αφήνουν τον έλεγχο του πλοίου στους μετανάστες. Εν συνεχεία η Ελληνική Ακτοφυλακή ανακρίνει τους επιβάτες για να διαπιστώσει ποιος ήλεγχε το πηδάλιο ή τον εξωλέμβιο κινητήρα. Και οι περισσότεροι μετανάστες δεν ξέρουν ότι αυτό αρκεί για να καταδικαστούν για παράνομη διακίνηση ανθρώπων».

«Ο Πάπεργκερ γνωρίζει τους κινδύνους»

Σοκ έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις για ρωσικά σχέδια δολοφονίας του Άρμιν Πάπεργκερ, επικεφαλής της Rheinmetall, κορυφαίας γερμανικής εξοπλιστικής βιομηχανίας από το Ντίσελντορφ, η οποία προμηθεύει με όπλα το Κίεβο.

Όπως μάλιστα τονίζει το περιοδικό SPIEGEL, «ο κίνδυνος που διέτρεχε ο Πάπεργκερ ήταν προφανώς ακόμη πιο συγκεκριμένος απ' όσο ήταν γνωστό. Σύμφωνα με τους κύκλους ασφαλείας κατά τους τελευταίους μήνες οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών παρατήρησαν ασυνήθιστα ταξίδια υπόπτων πρακτόρων.

Οι άντρες προέρχονταν από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και τουλάχιστον ένας εξ αυτών από τη Ρωσία. […] Οι ύποπτοι διαπιστώθηκε πως βρίσκονταν τόσο κοντά στα κεντρικά της Rheinmetall, όσο και στις περιοχές όπου ταξίδευε ο Πάπεργκερ στο εξωτερικό. Ανώτεροι αξιωματούχοι υποθέτουν πως ενδέχεται να ήταν "αντιπρόσωποι” των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών – δηλαδή τσιράκια της Μόσχας. Ωστόσο δεν αρκούσαν οι ενδείξεις για να προβούν σε συλλήψεις».

Ο 61χρονος Άρμιν Πάπεργκερ «τραβάει διαρκώς την προσοχή πάνω του», παρατηρεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung, αναφερόμενη στον ολοένα σημαντικότερο ρόλο της Rheinmetall ως προς την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία. «Ο Πάπεργκερ όμως ξέρει τους κινδύνους του επαγγέλματός του. Όταν εμφανίζεται δημοσίως, συνοδεύεται από αστυνομικούς και το προσωπικό του σώμα ασφαλείας – και αυτό ήδη προτού γίνουν γνωστά τα σχέδια δολοφονίας του».

taz: Ο χρόνος τελειώνει για τους Δημοκρατικούς

Την κομβική σημασία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών αναδεικνύει η tageszeitung του Βερολίνου, επισημαίνοντας ακόμη πως ο χρόνος τελειώνει στους Δημοκρατικούς για να βρουν νέο υποψήφιο.

«Υπάρχει μία φράση που έχει ακουστεί πολλές φορές στους προεκλογικούς αγώνες των προηγούμενων δεκαετιών: "Αυτές είναι οι σημαντικότερες εκλογές της ζωής μας”. Εν αντιθέσει με παλαιότερα χρόνια, φέτος ισχύει όντως.

Το κόμμα του Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει σήμερα καμία σχέση με τους Ρεπουμπλικάνους του Ρίγκαν και του Μπους. Και οι δικές τους κυβερνήσεις ήταν καταστροφικές – δεν είχαν αποτελέσει όμως έναυσμα για τους ακροδεξιούς παγκοσμίως να ξεκινήσουν την τελική φάση του πολέμου ενάντια στη δημοκρατία. Μία δεύτερη θητεία του Τραμπ όμως θα ήταν ακριβώς αυτό. Και σε αυτές ακριβώς τις εκλογές οι Δημοκρατικοί κατεβαίνουν πιο αδύναμοι από ποτέ».