Συγκρίνοντας τον πρώτο με τον δεύτερο γύρο η εφημερίδα Die Welt τονίζει ότι «μετά την ψήφο διαμαρτυρίας κατά του Μακρόν, επικρατεί τώρα η σύνεση. Στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών η πλειοψηφία των Γάλλων έδειξε ότι δεν επιθυμεί κυβέρνηση του εθνολαϊκιστικού κόμματος RN. Προφανώς δεν έμεινε χωρίς συνέπειες το γεγονός ότι πολλοί υποψήφιοι από το κόμμα της Λεπέν προσέλκυσαν την προσοχή είτε με ρατσιστικά και αντισημιτικά σχόλια, είτε με τη συνταρακτική τους άγνοια…».

H Süddeutsche Zeitung σημειώνει ότι «συνέβη αυτό που ο Μακρόν ήθελε να αποφύγει» και ότι  «αντίθετα με όσα υπεδείκνυαν οι δημοσκοπήσεις πριν από τις εκλογές, ο μεγάλος νικητής δεν ήταν η Ακροδεξιά, αλλά η Αριστερά. Παρά ταύτα και η 'Εθνική Συσπείρωση' της Μαρίν Λεπέν είναι πιο ισχυρή από ποτέ». Η εφημερίδα του Μονάχου υπενθυμίζει ότι «τα προηγούμενα χρόνια ο Μακρόν κατάφερνε κάθε τόσο να κερδίζει εκλογές και πάντα επωφελούνταν από εκείνους που μάλλον απρόθυμα τον ψήφιζαν, για να αποτρέψουν μία νίκη της Μαρίν Λεπέν. Το κόμμα του ποτέ δεν εξελίχθηκε σε μία σοβαρή πολιτική δύναμη, που θα μπορούσε να έχει διάρκεια και μετά τον ιδρυτή του».

«Το ρεπουμπλικανικό μέτωπο κλονίζεται, αλλά κρατάει» είναι ο τίτλος στην ανάλυση του Spiegel Online, που επισημαίνει ότι «οι Γάλλοι ψηφοφόροι αποτρέπουν έναν θρίαμβο των ακροδεξιών της Λεπέν. Νικητής των εκλογών είναι ο συνασπισμός της Αριστεράς, αλλά και αυτός δεν διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Όσο για τον Μακρόν, εμφανίζεται καθαρά εξασθενημένος».

Η τακτική της «απόσυρσης»

«Εντυπωσιακή νίκη της Αριστεράς» είναι ο τίτλος της αριστερής Tageszeitung (taz). Ο ανταποκριτής της εφημερίδας στο Παρίσι αποδίδει την ανατροπή στην «απόσυρση» αντιπολιτευόμενων υποψηφίων προς όφελος μίας ευρύτερης αντι-λεπενικής συμμαχίας. Όπως επισημαίνει, «μέσα σε μία εβδομάδα το ρεπουμπλικανικό μέτωπο άμυνας της Αριστεράς και των 'μακρονικών' κυβερνητικών κομμάτων άλλαξε τους συσχετισμούς δυνάμεων. Σε περισσότερες από 200 εκλογικές περιφέρειες κατά κύριο λόγο αριστεροί υποψήφιοι, οι οποίοι είχαν μεν περάσει στον δεύτερο γύρο αλλά δεν είχαν πιθανότητες να κερδίσουν, αποσύρθηκαν, προκειμένου να αποτρέψουν μία νίκη των υποψηφίων της 'Εθνικής Συσπείρωσης'. Αυτό λειτούργησε καλύτερα από ό,τι αναμενόταν. Και αποδεικνύει ότι η πλειονότητα του κόσμου στη Γαλλία αντιμετωπίζει την Ακροδεξιά ως κίνδυνο για τη Δημοκρατία και τη συνοχή του ρεπουμπλικανικού πολιτεύματος».

«Τίποτα καλό δεν προμηνύεται»

Δεν λείπουν όμως και οι επιφυλάξεις για τη νίκη της Αριστεράς. «Η κρίση δεν έχει περάσει, το αντίθετο» είναι ο τίτλος στο σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Η επιρροή που αποκτά με αυτές τις εκλογές η εξαιρετικά ευρω-σκεπτικιστική γαλλική Αριστερά δεν προμηνύει τίποτα καλό για μία ευρωπαϊκή πολιτική που βασίζεται στον συντονισμό και τη συναίνεση. Αλλά δεν έχει νόημα να αναλώνεται κανείς σε ανασκοπήσεις και αναζήτηση σφαλμάτων. Η Ευρώπη και ο μεγαλύτερος γείτονας της Γαλλίας, η Γερμανία, θα πρέπει να συμβιώσουν με τη νέα συγκυρία και να την αντιμετωπίσουν με πραγματισμό. Στη διεθνή πολιτική ποτέ δεν μπορείς να διαλέξεις εταίρο, θα πρέπει να συνεργαστείς με αυτόν που έχεις».

Τι γίνεται όμως από εδώ και πέρα; Η Zeit Online παρατηρεί: «Είναι εντελώς αβέβαιο ποιος θα κυβερνήσει μελλοντικά και αν θα υπάρξει κυβέρνηση με διάρκεια ζωής μεγαλύτερη από δύο εβδομάδες. Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν μάλλον θα προσπαθήσει να σχηματίσει ένα είδος μεγάλου συνασπισμού με συνετούς αριστερούς, δικούς του βουλευτές και μετριοπαθείς συντηρητικούς. Με καθαρά αριθμητικά δεδομένα μία τέτοια συμμαχία θα μπορούσε ίσως να πλησιάσει ακόμη και την απόλυτη πλειοψηφία. Γιατί αυτή είναι η ευχάριστη είδηση της βραδιάς: ο αριθμός των μετριοπαθών βουλευτών είναι μεγαλύτερος από εκείνον των ακραίων».