Η πλήρης κατάργηση της πλαστικής σακούλας είναι ένα μη ρεαλιστικό σενάριο. Τουλάχιστον προς το παρόν. Ωστόσο πολλοί ειδικοί στη Γερμανία θέτουν εδώ και καιρό επί τάπητος εναλλακτικές επιλογές. Ήδη πάνω από 20 μεγάλες γερμανικές εμπορικές αλυσίδες έχουν αντικαταστήσει την πλαστική σακούλα με άλλα υλικά, φιλικά προς το περιβάλλον. Σύμφωνα με τη γερμανική ΜΚΟ Nabu η χρήση της πλαστικής σακούλας θα μπορούσε να μειωθεί ακόμη πιο δραστικά τα επόμενα χρόνια. Σε αυτό συνηγορεί και η νέα έρευνα του Ινστιτούτου για το Κλίμα, το Περιβάλλον και την Ενέργεια με έδρα το Βούπερταλ, η οποία εκτιμά ότι μια μείωση της τάξεως του 80% στη χρήση πλαστικής σακούλας μέχρι το 2030 είναι εφικτή. Σε αυτό θα μπορούσε να συμβάλει και η επιβολή πρόσθετων φόρων προς τους καταναλωτές, τους λιανεμπόρους αλλά και τη βιομηχανία.

Μια νέα καταναλωτική «πράσινη» συνείδηση

Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει σταδιακά να βελτιωθεί η παραγωγική διαδικασία νέων ανακυκλώσιμων υλικών, ενώ μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η πώληση προϊόντων τα οποία δεν χρειάζονται ειδική πλαστική συσκευασία. Μια άλλη ιδέα θα ήταν η ενίσχυση της λεγόμενης «ανταλλακτικής οικονομίας» και η καλλιέργεια μιας εναλλακτικής καταναλωτικής συνείδησης που προωθεί την κυκλοφορία και αξιοποίηση αγαθών που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. Αυτές είναι μερικές από τις ιδέες που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση «Πώς να κάνετε οικονομία στη χρήση πλαστικού στη βιομηχανία, το εμπόριο και τα νοικοκυριά».

«Η Γερμανία δεν θα καταφέρει να απελευθερωθεί απόλυτα από τη χρήση πλαστικών μέσα στα επόμενα 15 χρόνια. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να μειώσουμε δραστικά τη χρήση τους» αναφέρει ο Mπέντζαμιν Μπόνγκαρντ, υπεύθυνος πολιτικής διαχείρισης πόρων του Nabu.

Σύμφωνα με στοιχεία του γερμανικού ομίλου Werner & Mertz περίπου 1,5 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών συσκευασιών καταλήγουν στον «κίτρινο» κάδο ανακύκλωσης αλλά και στα αντίστοιχα αποθετήρια πλαστικών συσκευασιών των σουπερμάρκετ. Περίπου το 10% των πλαστικών συσκευασιών αποτελείται από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), μια ανθεκτική ουσία η οποία είναι ανακυκλώσιμη. Το υλικό αυτό θα μπορούσε για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Τίμοθι Γλαντς από την Werner & Mertz, να αξιοποιηθεί περισσότερο από τη χημική βιομηχανία για την παραγωγή συσκευασιών οι οποίες θα μπορούν να ανακυκλώνονται σε μεγαλύτερο ποσοστό, διευκολύνοντας έτσι την δυνατότητα επαναχρησιμοποίησής τους στο μέλλον.

Δήμητρα Κυρανούδη (epd)