Η δολοφονία τριών ανθρώπων από έναν φανατισμένο 26χρονο από τη Συρία έχει προκαλέσει ένα σοκ, που θα αλλάξει ολόκληρη τη χώρα. Μερικές πρώτες παρατηρήσεις για όσα έχουν συμβεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα και αποτελούν και μια πρόγευση για όσα μπορούν να συμβούν.

Μια σύμπραξη που φέρνει ανατριχίλα

• Για μια ακόμα φορά, όσο παράδοξο και κυρίως ανατριχιαστικό και αν ακούγεται, φανατικοί ισλαμιστές και ανεπίδεκτοι ακροδεξιοί, σε άψογη «συνεργασία» μεταξύ τους, βρήκαν την ευκαιρία για να ρίξουν μαχαιριές σε αυτό που έχουμε μάθει να θεωρούμε στη Δύση ανοικτή και ανεκτική κοινωνία. Οι μεν πασάρουν και οι άλλοι σκοράρουν, όχι πάντα με αυτή τη σειρά. Τους ενώνει το μίσος για τη διαφορετικότητα. Η τραγική ειρωνεία ήθελε η δολοφονική επίθεση του τρομοκράτη να εκδηλωθεί σε μια εκδήλωση «υπέρ της πολυμορφίας».

Συναίνεση σε σκληρή γραμμή

• Οι πρώτες αντιδράσεις δείχνουν προς τα πού έχει πλέον μετατοπιστεί αποκλειστικά η συζήτηση. Τα γερμανικά κόμματα, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, συμφωνούν σε μια αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής, που για τη Γερμανία ήταν πάντα στοιχείο της ταυτότητάς της. Ένας στους τέσσερις Γερμανούς περίπου, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, έχει μεταναστευτικό υπόβαθρο. Αυτό που κάποτε πολλοί θεωρούσαν ως πλεονέκτημα για την κοινωνία, τώρα σχεδόν κανείς δεν μοιάζει έτοιμος να το υποστηρίξει. Η Γερμανία θα γίνει σίγουρα πιο κλειστή. Και θα προχωρήσει σε πιθανές εκπτώσεις σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, αναγκαζόμενη να «αναγνωρίσει» εμμέσως το καθεστώς των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, για να μπορεί να κάνει επιστροφές μεταναστών εκεί.

Η ένταξη και πάλι στο περιθώριο

• Ασχέτως του βιογραφικού του εκάστοτε δράστη και μακριά από περιπτωσιολογίες, το ζήτημα της ενσωμάτωσης, ένταξης μεταναστών είναι πολύ βαθύτερο -όσο και αν η Γερμανία στο κομμάτι αυτό τα πάει καλύτερα από άλλες χώρες- και συνήθως περνάει σε δεύτερη μοίρα μετά από τέτοιες τραγωδίες, επειδή δεν είναι εύκολο να βρεθούν απαντήσεις.

Aπλοϊκές λύσεις έχουν μόνο οι αδαείς

• Απλοϊκές απόψεις του τύπου «φταίνε τα μαχαίρια», που ακούστηκαν τώρα από κάποιους, δείχνουν αδυναμία από ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος να κατανοήσει το πρόβλημα. Φυσικά και είναι παράλογο να κυκλοφορούν νέα παιδιά στους δρόμους της Γερμανίας με στιλέτα και σουγιάδες, αλλά τη ριζοσπαστικοποίησή τους στην κατεύθυνση τρομοκρατικών πράξεων θα βρουν έτσι κι αλλιώς τρόπο να την εκδηλώσουν.

Η προεκλογική περίοδος δεν βοηθά

• Το ευχάριστο είναι ότι, τουλάχιστον στα λόγια, τα δημοκρατικά κόμματα, δηλαδή και αυτά της αντιπολίτευσης, δείχνουν να κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης μιλώντας για την ανάγκη μιας κοινής γραμμής. Από την άλλη η προεκλογική περίοδος, όχι μόνο αυτή των εκλογών στα πρώην ανατολικογερμανικά κρατίδια, αλλά συνολικότερα ενόψει της χρονιάς που ξεκινά «πολιτικά» τώρα, με καταληκτική ημερομηνία τις 28 Σεπτεμβρίου του 2025, οδηγεί στον πειρασμό εκμετάλλευσης από πολιτικούς, που για να τραβήξουν την προσοχή, υπερθεματίζουν σε εκκλήσεις για αυστηρότητα και τιμωρίες.

Κοινό τους όπλο το διαδίκτυο

• Η ριζοσπαστικοποίηση νέων μουσουλμάνων, αλλά και οι συνεννοήσεις μελών ακροδεξιών δικτύων συμβαίνει στο διαδίκτυο, για αυτό και είναι σε μεγάλο βαθμό δύσκολα ελεγχόμενες. Και εδώ η ομοιότητα του ισλαμιστικού εξτρεμισμού με την Ακροδεξιά είναι εμφατική, αφού και τα δικά της δίκτυα είναι συνήθως «ψηφιακά» και για αυτό ευέλικτα και απρόβλεπτα πολλές φορές στις κινήσεις τους, όπως έχει φανεί πρόσφατα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η συζήτηση για περισσότερες παρακολουθήσεις και παρεμβάσεις στο απόρρητο των επικοινωνιών έχει ανοίξει εδώ και μερικούς μήνες στη Γερμανία έτσι κι αλλιώς, και τώρα σίγουρα θα αναζωπυρωθεί.