Όταν η Αλίς Βάιντελ άκουσε για την πρωτοβουλία του Βίκτορ Όρμπαν να δημιουργήσει τους «Πατριώτες για την Ευρώπη» για να συνενώσει τους ομοϊδεάτες του στο Ευρωκοινοβούλιο, χαρακτήρισε την πρωτοβουλία πολύ ενδιαφέρουσα. Προφανώς και θα ήθελε να ανήκει και το δικό της κόμμα, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), στο τρίτο σε δύναμη πολιτικό γκρουπ του Ευρωκοινοβουλίου. Ο λόγος που προτίμησε να φανεί επιφυλακτική είχε να κάνει με τη συμπεριφορά της απέναντι πλευράς προς το κόμμα της, και όχι με τη δική της επιθυμία.

Η AfD είχε ήδη αποκλειστεί από την ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID), που ουσιαστικά ήταν ο πρόγονος των «Πατριωτών», με πρωτοβουλία της Μαρίν Λεπέν, που ήθελε προεκλογικά να αποτινάξει από πάνω της τη ρετσινιά της φιλοναζίστριας.

Κλειστές πόρτες

Οι πόρτες των «Πατριωτών» έμειναν τελικά και μετά τις εκλογές κλειστές για το κόμμα της γερμανικής ακροδεξιάς, που δεν είχε καμιά τύχη να το δεχτούν οι άλλοι ακραίοι «Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές», εκεί που τον πρώτο λόγο έχει η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, των «Ιταλών Αδελφών». Ακόμα και η προσπάθεια του δεύτερου συμπροέδρου της Εναλλακτικής, Τίνο Κρουπάλα, να καλοπιάσει τον Βίκτορ Όρμπαν, ανεβάζοντας σέλφι μαζί του από τα γήπεδα του EURO της Γερμανίας, δεν μπόρεσε να κάμψει τις αντιρρήσεις για ένα κόμμα που έχει να αντιμετωπίσει στα γερμανικά δικαστήρια συγκεκριμένες κατηγορίες για φιλοναζιστικές απόψεις.

Μάζευε κι ας είναι ρώγες

Οι 14 ευρωβουλευτές της AfD κινδύνευαν λοιπόν να μείνουν μόνοι στις Βρυξέλλες, κάτι που συνεπάγεται λιγότερη επιρροή και κυρίως λιγότερα μέσα. Σε χρήμα, συνεργάτες, επαφές, θέσεις σε επιτροπές. Αποφασίστηκε λοιπόν η δημιουργία μιας νέας ομάδας. Οι μόνοι όμως που είχαν απομείνει ακόμα «άστεγοι» ήταν κάποια μικρά και μάλλον εντελώς περιθωριακά κόμματα, κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη. Όχι δηλαδή η «αφρόκρεμα» της Ακροδεξιάς από Ουγγαρία, Γαλλία, Ισπανία ή Πολωνία, αλλά μικρότερες πολιτικές κινήσεις. Από αυτές τις χώρες συν τη Βουλγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, τη Λιθουανία κατάφεραν να συγκεντρωθούν τελικά άλλοι 14 ευρωβουλευτές και να ανεβάσουν το σύνολο σε 28. Σύμφωνα με κάποιους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες αναμένεται να προσχωρήσει στην ομάδα και η ελληνική «Νίκη».

Η νέα αυτή ομάδα θα έχει τον όχι και τόσο πρωτότυπο τίτλο «Ευρώπη Κυρίαρχων Εθνών» . Πρόεδρος της θα είναι ο νεοεκλεγείς Γερμανός ευρωβουλευτής Ρενέ Άουστ.

Στην AfD προσπαθούν τώρα να παρουσιάσουν το πρόβλημά της απομόνωσής τους ως πλεονέκτημα, ισχυριζόμενοι ότι θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Παράλληλα υποστηρίζουν ότι η επίσημη γερμανική κυβέρνηση έβαλε το χεράκι της, πιέζοντας τον Μαγυάρο πρωθυπουργό να μην τους δεχτεί στην ομάδα του.

Αυτό που προτιμούν να μην αναφέρουν είναι ότι πολλά από τα κόμματα συνεργάτες τους στην Ανατολική Ευρώπη έχουν τη φήμη πραγματικών «χούλιγκανς» της Ακροδεξιάς, κατηγορούνται δηλαδή ακόμα και για εγκληματικές πράξεις.

Ικανοποιημένος ο ακραίος Κρα

Ο Μαξιμίλιαν Κρα, ο ευρωβουλευτής που είχε προκαλέσει την αποπομπή του κόμματος από τους Ταυτοτικούς όταν είχε δηλώσει σε ιταλική εφημερίδα ότι δεν ήταν όλοι κακοί όσοι ήταν στα Ες Ες, και ο οποίος κατά συνέπεια αποσύρθηκε από ευρωβουλευτής, δήλωσε τώρα εξαιρετικά ικανοποιημένος με αυτή την ξεκάθαρα «δεξιά» θέση του κόμματος στο ευρωπαϊκό πολιτικό τόξο, με στόχο να μπορέσει να αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι στην οικοδόμηση μιας νέας, πιο εθνικής Ευρώπης.

Η ουσία είναι πάντως ότι η Εναλλακτική για τη Γερμανία χάνει σημαντικούς συμμάχους που είχε την προηγούμενη πενταετία μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. Ενδιαφέρον θα έχει επίσης το πώς θα αξιολογήσει η γερμανική κοινή γνώμη την εντυπωσιακή απομόνωση πανευρωπαϊκά του κόμματος, που παραμένει σταθερά δεύτερο στις δημοσκοπήσεις στη Γερμανία, ακόμα και από ιδεολογικά συγγενικά του κόμματα. Οι εκλογές σε τρία ανατολικογερμανικά κρατίδια τον ερχόμενο Σεπτέμβρη ίσως να δώσουν τα πρώτα σημάδια σχετικά.