Η ελληνική οικονομία θα πρέπει να αναπτυχθεί για να μειωθούν ανεργία και χρέος, σημειώνει η εφημερίδα Die Presse σε άρθρο με τίτλο «Η Αθήνα σε αναζήτηση οράματος για ένα νέο ξεκίνημα». Και σημειώνει ότι «τα σχέδια της Αθήνας είναι συγκεχυμένα με τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα να προσπαθεί ανταποκριθεί σε πολλές και διαφορετικές προσδοκίες.

Η αυστριακή εφημερίδα παρατηρεί ότι ενώπιον των υπουργών της Ευρωζώνης ο υπ. Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος παρουσίασε στις Βρυξέλλες μια αναπτυξιακή στρατηγική για τα επόμενα χρόνια που δίνει προτεραιότητα στην διασφάλιση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Μερικές μέρες αργότερα, την Πρωτομαγιά, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για μια στρατηγική που θέτει στο επίκεντρο των εργαζόμενο. Και υποσχέθηκε σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού μετά την εκπνοή του τρίτου προγράμματος.

Είναι σαφές ότι ο έλληνας πρωθυπουργός προσπαθεί να παίξει ταυτόχρονα σε πολλά ταμπλό. Από τη μια πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας υποχρεούται να εφαρμόσει τις υπάρχουσες συμφωνίες, αν επιθυμεί η χώρα να βγει από το μνημόνιο και να διασφαλίσει ελάφρυνση του χρέους. Έχει ακόμα μπροστά του 88 προαπαιτούμενα. Παράλληλα φιλοδοξεί να πείσει διεθνούς επενδυτές ότι τα ελληνικά ομολόγα είναι ασφαλής επένδυση. Από την άλλη πλευρά όμως θέλει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν το αργότερο το φθινόπωρο του 2019. Προς το παρόν στις δημοσκοπήσεις προηγείται η Νέα Δημοκρατία.

Για να αλλάξει αυτό ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους ένα success story. Κι αυτό είναι φυσικά το τέλος των μνημονίων. Παράλληλα όμως χρειάζεται απτές αποδείξεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας μετά τον Αύγουστο, οι οποίες θα έχουν, όπως όλα δείχνουν τη μορφή μισθολογικών αυξήσεων. Η Κομισιόν από την πλευρά της δεν έχει λόγο να ανησυχεί για εκτροχιασμό των ελληνικών δημοσιονομικών. Υπάρχουν περιθώρια στον προϋπολογισμό. Το 2017 η Ελλάδα πέτυχε όχι μόνο ένα πρωτογενές πλεόνασμα γύρω στο 4%, αλλά και ένα πραγματικό πλεόνασμα της τάξης του 0,8%. Ποιος θα το περίμενε αυτό από την Ελλάδα; διερωτάται η αυστριακή εφημερίδα.

"Dance Fight Love Die – With Mikis Theodorakis on the Road"

Ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι αδυνατούν να συμφωνήσουν σε τι διαφέρουν αριστερά και δεξιά. Στέκονται οι φιλάνθρωποι αριστερά και οι μισάνθρωποι δεξιά; Τι θα έλεγε σήμερα ο Καρλ Μαρξ. Τι κάνει ο Μίκης Θεοδωράκης; διερωτάται η εφημερίδα Die Welt σε μια κριτική στην ταινία-ντοκιμαντέρ "Dance Fight Love Die" του Αστέρη Κούτουλα για τον μεγάλο Έλληνα υπό τον τίτλο «Αντάρτικο, φυλακή, βασανιστήρια, διαφυγή, φυλακή, βασανιστήρια».

Στην ταινία του Αστέρη Κούτουλα, ο οποίος επί 30 χρόνια ακολουθούσε με την κάμερα στο χέρι τον Μίκη Θεοδωράκη, ο έλληνας συνθέτης λέει ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος χωρίς ανθρώπους. Όταν ήταν παιδί, συνεχίζει, κοιτούσε πάντα τον έναστρο ουρανό και ήθελε να γίνει ένα με τα αστέρια. Αυτή την απόλυτη αρμονία δεν τη βρήκα ποτέ μεταξύ ανθρώπων. Όπως όλοι γνωρίζουμε ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε ένας από τους συνθέτες με τη μεγαλύτερη δυνατή επίδραση, συνεχίζει η γερμανική εφημερίδα. Ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας τον χαρακτηρίζει "αναρχικό του πνεύματος" και είναι σε θέση να το αποδείξει. Μεταξύ των πλάνων με τον έλληνα συνθέτη βλέπουμε γερμανικά τανκς, διαδηλωτές, ράπερ και αντάρτικα τραγούδια. Ακούμε τον Μίκη Θεοδωράκη να λέει ότι το στοιχείο του είναι το άπειρο, ο αέρας, όπου διαισθάνεται τη μεγαλύτερη αδικία με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπο το ανθρώπινο είδος. Ο άνθρωπος, που δεν θα γίνει ποτέ όπως τον οραματίστηκε μουσικά ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Μίκης, ο άνθρωπος, ανοίγει τα χέρια σαν να θέλει να πετάξει ή να χορέψει και λέει: Είμαι ελεύθερος».

Στέφανος Γεωργακόπουλος