Οι σχέσεις Γερμανίας-Τουρκίας αποτελούν εδώ και μέρες αντικείμενο σχολιασμού στον γεμανικό τύπο μετά την επίμαχη ψηφοφορία στη γερμανική βουλή, κατά την οποία αποφασίστηκε η υιοθέτηση του όρου γενοκτονία για τη σφαγή των Αρμενίων. Έκτοτε ο τούρκος πρόεδρος βάλλει έναντι γερμανών βουλευτών και συγκεκριμένα κατά του Τσεμ Έζντεμιρ, τουρκική καταγωγής, χωρίς να τον κατονομάσει ευθέως, για τον οποίο ζήτησε να κάνει ανάλυση αίματος προκειμένου να αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να είναι Τούρκος.

Η Berliner Zeitung αναφέρει: «Πράγματι πρόκειται για μια κλιμάκωση της διεθνούς πολιτικής με ρατσιστικά κίνητρα. Μέσα στις μεγαλομανείς φαντασιώσεις του ο Ερντογάν φαίνεται να θέλει να ορίζει και ποιος είναι Τούρκος και ποιος όχι. Πάντως αυτό δεν θεωρείται καλή διακρατική συνεργασία. Μπορεί κανείς να κατανοήσει ότι το ψήφισμα δεν έγινε αποδεκτό με ευχαρίστηση από την τουρκική πολιτική. Ως ανεξάρτητη απόφαση όμως ενός κοινοβουλίου ευρωπαϊκής χώρας που αγωνίζεται για την συνειδητοποίηση της βίαιης ιστορίας στις αρχές του 20ου αιώνα αξίζει τον σεβασμό και εκείνων που είναι διαφορετικής άποψης».

«Ό,τι και να πιστεύει κανείς για το ψήφισμα για τους Αρμένιους στο γερμανικό κοινοβούλιο, χάρη σε αυτό αποκαλύφθηκε το πρόσωπο του τούρκου προέδρου με μοναδικό τρόπο» επισημαίνει η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.
«Η ανυπόκριτη, όσο και θρασύτατη επιρροή του αυταρχικού προέδρου φαίνεται να έχει αποτελέσματα. Ο Ερντογάν ζήτησε αλληλεγγύη και την έχει. Αλλά διαφορετικά απ' ό,τι ήθελε. Οι τουρκικές κοινότητες της Γερμανίας μπορεί να θεωρούν το ψήφισμα για τους Αρμένιους λάθος, ωστόσο χαρακτηρίζουν τις δηλώσεις του Ερντογάν αποτρόπαιες».

Στο ίδιο ύφος κινείται και το δημοσίευμα της Märkische Oderzeitung: «Εδώ φανερώνεται ένας τρόπος σκέψης, ο οποίος χαρακτηρίζει και τον 'δίδυμο' του Ερντογάν, τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και οι δύο θεωρούν όλους τους ανθρώπους που κατάγονται από τη χώρα τους υποτελείς τους. Ο Ερντογάν θεωρεί τον εαυτό του σουλτάνο όλων των Τούρκων, ακόμη και αυτών στη Γερμανία. Και στους σουλτάνους δεν αρέσουν οι αντιρρήσεις. Επιπλέον και οι διασυνδέσεις με την τρομοκρατία για τις οποίες κατηγορεί γερμανούς βουλευτές δείχνουν ότι ο πρόεδρος προσπαθεί να δημιουργήσει μια εικόνα για τον κόσμο και την επεξεργάζεται μέχρι να του ταιριάξει».

«Είναι καλό που φεύγει ο Γκάουκ»

Ένα άλλο θέμα που απασχολεί από χθες τα γερμανικά ΜΜΕ είναι η ανακοίνωση του προέδρου της χώρας να μην θέσει υποψηφιότητα για μια δεύτερη θητεία. Οι περισσότερες εφημερίδες πλέκουν το εγκώμιο του Γιοάχιμ Γκάουκ.

Η Süddeutsche Zeitung αναφέρει: «Ο Γκάουκ θα επανεκλεγόταν με μεγάλη πλειοψηφία. Υπό αυτό το πρίσμα προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία η αποχή του από μια δεύτερη υποψηφιότητα. Μπορεί να αποτελεί σοφία των ηλικιωμένων ανθρώπων ότι πρέπει να αποχωρείς όταν βρίσκεσαι στην καλύτερη φάση, αλλά και οι ηλικιωμένοι έχουν τις δυσκολίες τους με αυτό. Και μπορεί οι κληρικοί να μνημονεύουν σε γιορτές τον βιβλικό απόσπασμα που λέει ότι 'όλα τα έκανε καλά, το καθένα στον καιρό του', αλλά μεταξύ κηρύγματος και υλοποίησης βρίσκεται η ζωή, ακόμη και για έναν πρόεδρο, που κηρύττει τόσο ωραία όσο ο Γκάουκ».

Η εφημερίδα Die Welt από την άλλη πλευρά χαιρετίζει την απόφαση του γερμανού προέδρου. «Είναι καλό που φεύγει ο Γκάουκ. Όποιοι και να είναι οι πραγματικοί λόγοι να παραιτηθεί από μια σίγουρη επανεκλογή – ήταν η σωστή απόφαση. Όχι λόγω ηλικίας ή επιβάρυνσης της υγείας του αλλά επειδή μια δεύτερη θητεία δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την πρώτη και μάλιστα θα μπορούσε να την επισκιάσει. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να ακούν για άλλα πέντε χρόνια τις εύηχες ομιλίες του Γκάουκ, που θα χαίρονταν με την ευχάριστη προσωπικότητά και τα χαρούμενα μηνύματά του και που θα περίμεναν με αγωνία πότε θα εγκαταλείψει για λίγο τον ρόλο του αργηγού του κράτους για να μιλήσει λίγο σαφέστερα για κάποιο λεπτό θέμα. Όμως ο άντρας από το Ρόστοκ εξάντλησε τα θέματά του. Άλλα πέντε χρόνια θα οδηγούσαν σε φαύλο κύκλο.»

Αλεξάνδρα Κοσμά