Η αυτοκτονία του Σύρου υπουργού Εσωτερικών Γάζι Κάνααν και οι Αφρικανοί πρόσφυγες είναι σήμερα τα θέματα που κυριαρχούν στα σχόλια του γερμανικού τύπου.

Frankfurter Rundschau: «Εικάζεται ήδη ότι κάποιοι χρειάζονταν την αυτοκτονία του Κάνααν για να μην βγουν στο φως της δημοσιότητας όσα ήξερε. Είναι όμως μάλλον απίθανο να μάθουμε κάποτε πως πέθανε ο πιστός υπηρέτης του συριακού καθεστώτος. Η διαφάνεια δεν ήταν ποτέ το χαρακτηριστικό του συριακού κράτους. Παρ’ όλα αυτά ίσως έτσι φωτίζονται οι έρευνες του Γερμανού επιτετραμμένου του ΟΗΕ Ντέτλεβ Μέλις για τη δολοφονία Χαρίρι. Τέλος Οκτώβρη θα ξέρουμε.»

Süddeutsche Zeitung: «Μέχρι της αποδείξεως του εναντίου θεωρούμε την συριακή ηγεσία αθώα. Όμως ένα πράγμα είναι ήδη σίγουρο: εν όψει της δημοσίευσης του πορίσματος του ΟΗΕ για τη δολοφονία Χαρίρι η αυτοκτονία του υπουργού μπορεί να έχει μόνον πλεονεκτήματα για την κυβέρνηση της Δαμασκού. Γιατί ένας ανώτατος αξιωματούχος που αυτοκτονεί κατά τη διάρκεια ερευνών ομολογεί επισήμως την ενοχή του και απαλλάσσει της ενοχής άλλους πιθανούς υπεύθυνους.»

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Η έρευνα του Γερμανού επιτετραμμένου του ΟΗΕ Μέλις φωτίστηκε από την αυτοκτονία του Κάνααν, γιατί επιβεβαιώνεται η υποψία για τη συριακή ανάμειξη στη δολοφονία Χαρίρι. Το ζήτημα που παραμένει ανοιχτό είναι μόνον εάν ο Κάνααν αυτοκτόνησε ιδία βουλήσει ή κατά διαταγήν.»

Με τίτλο «Καταφύγιο Ευρώπη» η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Η Ευρώπη προσφέρει ελάχιστη βοήθεια στις αφρικανικές χώρες για την εξάλειψη της πείνας, των πολέμων και των εμφύλιων διενέξεων. Κάτι τέτοιο κοστίζει χρήμα και χρόνο, αλλά στην ουσία είναι ο μοναδικός ασφαλής δρόμος αποτροπής μαζικών εξόδων και μεταναστεύσεων προς την ίδια την Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό οφείλουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να συνεργαστούν και να προσφέρουν ουσιαστικά κίνητρα στις αφρικανικές χώρες ώστε να εξασφαλιστεί η συνεργασία τους.»

Η Frankfurter Rundschau γράφει «Η Ευρώπη βαυκαλιζόταν με το περίφημο μοντέλο της που υποσχόταν: ειρηνικές λύσεις των διεθνών συγκρούσεων, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κράτος δικαίου. Τα συρματοπλέγματα της Θέουτα και της Μελίλια αποδεικνύουν ότι το μοντέλο Ευρώπη μάλλον δεν πάει καλά. Εάν η Ευρώπη θέλει να πάρει στα σοβαρά αυτά που διακηρύσσει, οφείλει να κινηθεί άμεσα και να προσφέρει συγκεκριμένη και επαρκή βοήθεια στην αφρικανική ήπειρο, οφείλει να αποκτήσει κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο άσυλο και να θεσμοθετήσει τα όρια και τις προϋποθέσεις της νόμιμης μετανάστευσης.»