Σύμφωνα με την νέα εγκληματολογική στατιστική, μόνον στο Νέο Δελχί καταγράφηκαν πέρσι περισσότεροι από 700 βιασμοί. Πρόκειται για μια δραματική αύξηση της τάξης του 23 % σε σύγκριση με το 2011. Ο πραγματικός αριθμός ωστόσο εκτιμάται ότι είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Πριν τον ομαδικό βιασμό της 23χρονης, τα στοιχεία αυτά δεν θα απασχολούσαν ιδιαίτερα τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Σήμερα όμως ακόμη και η επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος του Κογκρέσου Σόνια Γκάντι αναφέρεται ρητά στο μείζον αυτό ζήτημα σε διάσκεψη του κόμματός της:

«Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών συνεχίζονται. Η βία κατά των γυναικών στην επαρχία και στις πόλεις είναι ντροπή για την Ινδία. Η βία κατά των γυναικών είναι ντροπή. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις χήρες, η στοχευμένη αποβολή θηλυκών εμβρύων ακόμη και σε ευημερούσες περιοχές, το εμπόριο γυναικών και παιδιών και η αδιάντροπη σεξουαλική κακοποίηση γυναικών προκαλούν τεράστια ανησυχία. Όλα αυτά θα πρέπει να μας αφυπνίσουν».

Δικαστήρια ταχείας εκδίκασης

Βέβαιο είναι ότι εάν δεν είχε προηγηθεί ο ομαδικός βιασμός της φοιτήτριας πριν από έναν μήνα, δεν θα γίνονταν σήμερα η δημόσια αυτή συζήτηση. Η 23χρονη φοιτήτρια φυσικοθεραπείας υπέκυψε δύο εβδομάδες αργότερα σε νοσοκομείο της Σιγκαπούρης, όπου νοσηλευόταν.

Από χθες Δευτέρα ξεκίνησε σε δικαστήριο ταχείας εκδίκασης η δίκη πέντε εκ των έξι κατηγορουμένων οι οποίοι και θα αντιμετωπίσουν σε περίπτωση καταδίκης τους την εσχάτη των ποινών. Ο έκτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικος, κάτι που πρέπει να εξακριβωθεί τώρα από τις ινδικές αρχές.

Ένας εκ των δικηγόρων τους προσπαθεί να μεταφέρει τη διεξαγωγή της δίκης εκτός του Νέου Δελχί καθώς όπως λέει: «Ο πελάτης μου φοβάται. Εδώ δεν πρόκειται να έχουν μια δίκαιη δίκη. Δεν πρόκειται να υπάρξει δικαιοσύνη γι΄ αυτούς. Η πίεση εδώ στο Νέο Δελχί είναι ασφυκτική. Για το καλό της δικαιοσύνης, η διαδικασία θα πρέπει να μεταφερθεί αλλού».

Διχασμένη η κοινωνία

Η αντίδραση της πολιτικής πάντως ήταν άμεση καθώς ήδη συστάθηκαν στο Νέο Δελχί πέντε νέα δικαστήρια ταχείας εκδίκασης που θα ασχολούνται αποκλειστικά και μόνον με την εκδίκαση υποθέσεων βίας κατά γυναικών. Με το μέτρο αυτό η κυβέρνηση ευελπιστεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη και να μετριάσει την οργή των πολιτών. Τη σύσταση των ειδικών δικαστηρίων χαιρέτισε η Κιράν Μπεντί, η πρώτη γυναίκα αστυνομικός στην Ινδία που διετέλεσε μάλιστα επί σειρά ετών επικεφαλής της αστυνομικής ακαδημίας. Σήμερα μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών:

«Χρειαζόμαστε μια γρήγορη καταδίκη και την μέγιστη δυνατή ποινή. Ελπίζω όλες οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν τάχιστα. Εντούτοις η ινδική δικαιοσύνη καθυστερεί την απονομή της δικαιοσύνης. Θα πρέπει να υποβληθεί άμεσα σε έναν δημόσιο έλεγχο. Γιατί δεν απονέμεται δικαιοσύνη, ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό; Τα δικαστήρια ταχείας εκδίκασης είναι λοιπόν ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το σύστημα δικαιοσύνης έχει αποτύχει, κυρίως όσον αφορά τα εγκλήματα κατά των γυναικών».

Στον δημόσιο διάλογο που βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, διακρίνονται ήδη δυο μεγάλα στρατόπεδα: το ένα αποδίδει τα καθημερινά περιστατικά βίας κατά των γυναικών στην εντεινόμενη αστικοποίηση και σε κακές επιρροές του δυτικού κόσμου. Το άλλο θέτει εν αμφιβόλω τη συντηρητική ηθική και τις πολιτισμικές αξίες μιας κοινωνίας όπου τα αγόρια θεωρούνται παραδοσιακά το στήριγμα της οικογένειας και ανατρέφονται ως το προνομιούχο φύλο. Και οι πλευρές πάντως συμφωνούν ότι η παγκοσμιοποίηση μεταβάλει άρδην την ινδική κοινωνία των 1,2 δις ανθρώπων.


Sandra Petersmann (NDR) / Κώστα Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: