Mε αφορμή την αιφνιδιαστική κίνηση της ιταλικής UniCredit να αυξήσει το μερίδιό της στη γερμανική Commerzbank στο 21%, η Handelsblatt σχολιάζει με τίτλο «Το ριψοκίνδυνο παιχνίδι του Σολτς»: «Σε περίπτωση που η UniCredit κερδίσει την κόντρα με το Βερολίνο, τότε ο καγκελάριος θα εκτεθεί. Είναι πάντως σπάνιο για έναν γερμανό καγκελάριο να σχολιάζει την εσωτερική πολιτική από το εξωτερικό. Ακόμα πιο σπάνιο για έναν καγκελάριο είναι να παρεμβαίνει σε διαμάχη για συγχώνευση τραπεζών. "Οι εχθρικές εξαγορές δεν είναι καλό πράγμα για τις τράπεζες», τονίζει ο Όλαφ Σολτς από τη Νέα Υόρκη, προσθέτοντας ότι το Βερολίνο απορρίπτει την εξαγορά της Commerzbank από την UniCredit. Με τις δηλώσεις του ο καγκελάριος πολιτικοποιεί το πόκερ για την εξαγορά της δεύτερης σε μέγεθος γερμανικής τράπεζας. Και όχι μόνο. Το αναβαθμίζει σε επίπεδο αρχηγών κυβερνήσεων.

Ο τρόπος διαχείρισης του πόκερ εξαγοράς της Commerzbank από τη γερμανική κυβέρνηση δεν είναι ενδεδειγμένος. Το γεγονός ότι με την πώληση του μετοχικού πακέτου, που κατείχε το γερμανικό δημόσιο στην Commerzbank από την εποχή της κρίσης χρέους, προκλήθηκε στην ουσία μια εξαγορά, αιφνιδίασε και έφερε σε δύσκολη θέση το Βερολίνο, το οποίο από τη μια πλευρά κηρύττει την τραπεζική ένωση στην ΕΕ, αλλά απορρίπτει από την άλλη μια τραπεζική συγχώνευση.

Μια ενδεχόμενη εξαγορά της Commerzbank θα ήταν ένα δεύτερο πλήγμα σε βάρος της γερμανικής οικονομίας μετά την κρίση που βιώνει σήμερα η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς, μιλάει ήδη για "καταστροφή". Από την άλλη πλευρά ο καγκελάριος δείχνει να καλλιεργεί το προφίλ του ηγέτη, ο οποίος διασώζει θέσεις εργασίας και στην Commerzbank μετά τα ναυπηγεία Meyer, τον κολοσσό χάλυβα Thyssen-Krupp και τη VW. Στο τέλος, ωστόσο, μόνο το αποτέλεσμα μετράει. Ο καγκελάριος πρέπει να αποτρέψει όντως την εξαγορά».

Λιγότερες παροχές σε αιτούντες άσυλο θέλει το Παρίσι

Την αυστηροποίηση της γαλλικής μεταναστευτικής πολιτικής σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Το γεγονός ότι οι Γάλλοι ανέμεναν "ρήξη" με τη μέχρι σήμερα μεταναστευτική πολιτική, όπως δηλώνει ο νέος πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ, δεν ισχύει μόνο για τη Γαλλία. Όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να θέσουν τέλος στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση, επειδή έχει υπερβολικά πολλές επιπτώσεις. Η Γαλλία τις έχει βιώσει εντονότερα και νωρίτερα από τη Γερμανία, ως αποτέλεσμα και του αποικιοκρατικού της παρελθόντος.

Μια αξιοπρόσεκτη πτυχή των σχεδίων της νέας γαλλικής κυβέρνησης αφορά τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών, ιδίως της ιατρικής περίθαλψης. Με παρόμοια μέσα προσπαθούν και άλλες χώρες της ΕΕ να γίνουν λιγότερο ελκυστικές για αιτούντες άσυλο. Αυτό θα καθιστούσε τη Γερμανία αυτομάτως ελκυστικότερη για μετανάστες, γεγονός που μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο εν μέρει με τους συνοριακούς ελέγχους. Το ιδανικό θα ήταν να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι σε μια ριζικά νέα, πιο περιοριστική πολιτική ασύλου. Αν τα τελευταία εννέα χρόνια έχουν δείξει κάτι, αυτό είναι ότι η αποτελεσματικότητα των μέτρων σε εθνικό επίπεδο είναι περιορισμένη».

Γάζα θυμίζουν οι βομβαρδισμοί στον Λίβανο

«Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον Λίβανο θυμίζει τη Γάζα», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο «Κλιμάκωση για αποκλιμάκωση»: «Οι Ισραηλινοί βομβαρδίζουν έναν αντίπαλο που έχει ελάχιστα στρατιωτικά μέσα να αντιτάξει. Η Χεζμπολάχ δεν διαθέτει ούτε αεροπορία, ούτε αεράμυνα. Κατά συνέπεια βομβαρδίζονται αποθήκες πυρομαχικών και εκτοξευτές ρουκετών, συχνά κρυμμένα σε κατοικίες. Το γεγονός ότι εκατοντάδες Λιβανέζοι έχουν σκοτωθεί -όχι μόνο μαχητές, αλλά και άοπλοι πολίτες- θυμίζει επίσης τη Γάζα.

Η στρατιωτική επέμβαση του Ισραήλ μπορεί να αιτιολογηθεί. Η Χεζμπολάχ απειλεί τους Ισραηλινούς, εκτοξεύοντας ρουκέτες εναντίον του στρατού και των αμάχων. Η νέα στρατηγική του Νετανιάχου αποκαλείται "κλιμάκωση για αποκλιμάκωση". Μπορεί όμως η Χεζμπολάχ να νικηθεί από αέρος χωρίς την εισβολή ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων στον Λίβανο; Στόχος της Χεζμπολάχ είναι να προκαλέσει μια εισβολή του Ισραήλ, γιατί μόνο στο έδαφος είναι σε θέση να αντιπαρατεθεί με τον ισραηλινό στρατό. Μέχρι αυτή την ώρα η λιβανέζικη οργάνωση δεν έχει εκτοξεύσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, με τους οποίους θα μπορούσε να πλήξει ισραηλινές πόλεις και αμάχους. Σε αυτή την περίπτωση ο Βενιαμίν Νετανιάχου θα πρέπει να σκεφτεί κάτι καινούργιο - και δεν αποκλείεται να κάνει γρήγορα λάθος».