Σχεδόν τα δύο τρίτα των Αμερικανών γεμίζουν τα Σαββατοκύριακα τις εκκλησίες και δηλώνουν μπροστά στον τηλεοπτικό φακό ότι είναι υπερήφανοι, επειδή πιστεύουν στην ύπαρξη ζωής μετά θάνατο.

Υπ’ αυτή την έννοια δεν είναι καθόλου παράξενο που η οκταετία Μπους ενίσχυσε και στηρίχθηκε στον χριστιανικό φονταμενταλισμό των κάθε λογής προτεσταντών.

Και όμως στο αμερικανικό σύνταγμα είναι κατοχυρωμένος ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους και ο πρόεδρος Μπους παρά την ρητορεία, τις προσωπικές απόψεις για την χριστιανική πίστη και τον ρόλο της στην πολιτική δεν τόλμησε, ούτε θέλησε να αλλάξει θεμελιώδεις διατάξεις.

«Δεν άλλαξε το τοπίο της επιρροής των εκκλησιών στον κοινωνικό τομέα»

Όμως με την πολιτική του νεοφώτιστου ζηλωτή, που σώθηκε από τον έκλυτο βίο και το ποτό με τη βοήθεια της θρησκείας, προώθησε πολιτικό προσωπικό και νόμους που καλλιέργησαν τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, όπως π.χ. την θέσπιση εντεταλμένου του Λευκού Οίκου για τα θρησκευτικά - φιλανθρωπικά ζητήματα.

Και αυτή η κίνηση, υποστηρίζουν πολιτικοί αναλυτές, δεν είχε μόνον θρησκευτικά κίνητρα, αλλά και κοινωνικοπολιτικά. Ο Μπους επεδίωκε να απαλλάξει πλήρως και διαπαντός το κράτος από το κοινωνικό του ρόλο.

Ο Γουίλιαμ Γκάλστον από το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς εκτιμά ότι παρ’ όλα αυτά δεν πέτυχε η μεταβίβαση του κοινωνικού έργου στις εκκλησίες, διότι «η πρωτοβουλία του προέδρου μπορεί να ανέβασε λίγο τον ρόλο τους σε αυτόν τον τομέα, αλλά όχι όσο πιστεύεται και κυρίως σε καμία περίπτωση δεν άλλαξε το τοπίο στον τομέα του φιλανθρωπικού έργου των εκκλησιών.»

Και τότε πως εξηγούνται οι διακηρύξεις, οι παραστάσεις και η στήριξη της καμπάνιας κατά των αμβλώσεων, της καμπάνιας κατά του γάμου ομοφυλοφίλων, εναντίον της έρευνας με βλαστοκύτταρα και η απαγόρευση σε ορισμένες πολιτείες της διδασκαλίας του Δαρβίνου και αντ’ αυτής η θέσπιση της διδασκαλίας του δόγματος του δημιουργού;

Κατά γενική ομολογία ο Μπους ήταν ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ που έκανε τόσα πολλά για τη θρησκεία και μάλιστα για τους δεξιούς προτεστάντες.

Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μην υπάρχει πουθενά το στίγμα του ζηλωτή Μπους ως παρακαταθήκη για τον όποιο διάδοχό του στην προεδρία;

Πως είναι δυνατόν στον προεκλογικό αγώνα Μακ Κέιν – Ομπάμα να μην αφήνει αυτή η κληρονομικά κανένα σημάδι;

«Το προπύργιο των συντηρητικών χριστιανών δεν υπάρχει πια»

Ο Αμερικανός θρησκειολόγος Άλαν Γουόλφ θεωρεί ότι επί της ουσίας η επιρροή των δεξιών φονταμεταλιστών έχει υποχωρήσει, δεν είναι πια της μόδας, τα περισσότερα κοινωνικά στρώματα της γυρίζουν την πλάτη:

«Ο αριθμός των Αμερικανών που πιστεύουν πως η θρησκεία είναι το επίκεντρο της ζωής τους και αποτιμούν τα πάντα μόνον μέσω της βίβλου, μειώνεται.

Οι δεξιοί θρησκευόμενοι φαίνεται ότι παρατέντωσαν το σκοινί. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον φετινό προεκλογικό αγώνα οι αρχηγοί τους δήλωσαν δημόσια πως αυτή τη φορά δεν έχουν ούτε έναν υποψήφιο που να εκφράζει την ιδεολογία τους. Όλη αυτή η προπαγάνδα του Καρλ Ρόβ, του ιδεολογικού συμβούλου του Μπους, που μετέτρεψε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα σε προπύργιο των συντηρητικών χριστιανών δεν υπάρχει πια.»

Δηλαδή ο Τζορτζ Μπους εγκαταλείποντας τον προεδρικό θώκο παίρνει μαζί του και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό;

Μάλλον όχι. Ας μην λησμονούμε ότι ακόμη και ο Μπάρακ Ομπάμα δανείστηκε χωρία από τη βίβλο στις ομιλίες του.

Απλώς φαίνεται ότι η ισχύς των κάθε λογής χριστιανών φονταμενταλιστών υποχωρεί. Επομένως εάν εκλεγεί ο Ομπάμα, δεν θα έχουν πια το πάνω χέρι στον Λευκό Οίκο.