Με την ανάγνωση της έκβασης του αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος ασχολείται σήμερα ο γερμανικός και διεθνής τύπος σε μια προσπάθεια να προβλέψουν την επόμενη μέρα. Αρνητικά σχολιάζεται πάντως η επίδειξη δύναμης του Κιέβου και η απόφασή του να συνεχίσει και την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας, τις «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις με νεκρούς και τραυματίες.

«Κόλαφος για το Κίεβο»

«Το δημοψήφισμα παίζει με δημοκρατικά μέσα, αλλά περισσότερο από ένα παιγνίδι δεν είναι» σχολιάζει η γερμανική Frankfurter Rundschau. «Δεν επρόκειτο για εκλογή ανάμεσα στη Μόσχα και την Ευρώπη, ούτε ανάμεσα στο φασισμό και στο ανθοφόρο μέλλον, όπως υπονοεί ένα πλακάτ στην αυτόκλητη δημοκρατία Ντονέτσκ. Ήταν ένας κόλαφος για την κυβέρνηση του Κιέβου, που δεν έδειξε την απαιτούμενη λεπτότητα χειρισμών, από τη μια να παραδεχθεί την αδύναμη θέση της στα ανατολικά της χώρας, και από την άλλη να αποκαλέσει όλους ανεξαιρέτως τους αυτονομιστές και συμπαθούντες της Ρωσίας, πληρωμένους εγκληματίες».

Η γαλλική εφημερίδα Le Figaro υποστηρίζει ότι με το «δημοψήφισμα» έχει ξεκινήσει μια χωρίς επιστροφή φάση διάσπασης της Ουκρανίας. «Εάν ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση του Κιέβου, οφείλεται όχι μόνο στην υποδαύλιση παθών από τη Ρωσία αλλά και στην αδιαφορία του Κιέβου. Η μεταβατική κυβέρνηση εκεί, έχοντας ως κακούς συμβούλους της ΕΕ και τις ΗΠΑ, δεν έκανε τίποτα για να διασκεδάσει τις ανησυχίες των ρωσόφωνων. Για άλλη μια φορά τα βλέμματα πέφτουν στον πρόεδρο Πούτιν».

Η Tages-Anzeiger της Ζυρίχης υποστηρίζει ότι η μεγάλη προσέλευση στις κάλπες οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι εκεί δεν εμπιστεύονται τη νέα κυβέρνηση του Κιέβου. «Αλλά αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι επιθυμούν την ολοκληρωτική αποχώρηση από τον ουκρανικό κρατικό ιστό. Υπό αυτήν την οπτική γωνία το δημοψήφισμα θα ήταν φάρσα, εάν δεν είναι τόσο επικίνδυνο».

Τέλος η γαλλική Dernieres Nouvelles d΄Alsace αναφέρεται στα δεδομένα που δημιουργεί το δημοψήφισμα, αν και αμφιλεγόμενο. «Το ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ το θεωρούν παράνομο, δεν αλλάζει σε κάτι. Παρόμοια δημοψηφίσματα έγιναν το 2006 στην Αμπχαζία και τη Ν. Οσσετία, που ανήκαν τότε στη Γεωργία…Ο πρόεδρος Ολάντ, που επισκέπτεται αυτές τις μέρες τον Καύκασο, δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξει από το παράθυρο του αυτοκινήτου του για να δει ότι σε αυτές τις επαρχίες σήμερα κυματίζει η ρωσική σημαία. Και μετά να διερωτηθεί, εάν αυτή η λανθασμένη ψηφοφορία είναι παράνομη και άκυρη, όπως ισχυρίζεται.

Eurovision και …ευρωεκλογές

Πολυγραφότατος ο γερμανόφωνος τύπος για το αποτέλεσμα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, που παρακολούθησαν 180 εκατομμύρια Ευρωπαίοι από τις μικρές οθόνες. Η Neue Westfälische γράφει χαρακτηριστικά:

«Δημοσιονομική κρίση, τραπεζική κρίση, ευρωομόλογα, μηχανισμός στήριξης, ουκρανική κρίση, ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, η ευρωπαϊκή ιδέα έχει ζήσει και καλύτερες στιγμές» επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Έτσι ο διαγωνισμός τραγουδιού έκανε καλό. Διότι σε αυτόν βιώθηκε ειρηνικά και χαρούμενα ο πολιτιστικός ανταγωνισμός μέσα σε μια κοινότητα κοινών ιδεών. Μπορεί κανείς να πει ότι το θέαμα ήταν κιτς και μπανάλ, αλλά έφερε κάτι που η πολιτική στην Ευρώπη, δεν μπορεί να ενσαρκώσει, το ίδιο όπως και ο προεκλογικός αγώνας για τις επικείμενες ευρωεκλογές: αισθήματα για την γηραιά ήπειρο, για τις κοινές ευρωπαϊκές ρίζες».

Η Nordkurier παρατηρεί: «Ο 25χρονος αυστριακός Τομ Νόιβιρτ, κόμισε ένα μήνυμα σε άνδρες και γυναίκες. Χρησιμοποίησε την τηλεόραση και το παλκοσένικο για να διαφημίσει την ανεκτικότητα, το σεβασμό και την αγάπη προς τον πλησίον πέρα και πάνω από την εμφάνιση, το φύλο και την προέλευση. Ο καλλιτέχνης ενσάρκωσε το άρθρο του συντάγματος που προστατεύει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου».

Τέλος, η αυστριακή der Standard γράφει ότι η επιτυχία της Κοντσίτα Βούρτς παίρνει άλλες διαστάσεις από μια νίκη «μιας λάθος κυρίας με γνήσιο μούσι». Και συνεχίζει: «Αυτό το εκκεντρικό πλάσμα με τα μακριά ματοτσίνορα» έφτασε στη νίκη με μαζική στήριξη και δείχνει ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ανυπεράσπιστα θύματα».

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης