Η κατάσταση στη χώρα είναι δύσκολα προβλέψιμη. Η αντιπροσωπεία της Κοινότητας Δυτικής Αφρικής (CEDAO ), που αναζητούσε λύση για τη συνταγματική αποκατάσταση στο Νίγηρα, έφυγε άπρακτη χωρίς καν να δει τον επικεφαλής των πραξικοπηματιών. Μέσα στη νύχτα η νέα ηγεσία της νιγηριανής χούντας  ανακάλεσε όλες τις συμφωνίες ασφάλειας και συνεργασίας στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών, που είχε ο Νίγηρας με τη Γαλλία από το 2013, επικυρώνοντας  έτσι το διαζύγιο με το Παρίσι.

Το μήνυμα είναι σαφές : οι Γάλλοι θα πρέπει να φύγουν, δεν υπάρχει πλέον η απαραίτητη νομική βάση για την παρουσία των 1000 και πλέον Γάλλων στρατιωτών στον Νίγηρα. Βέβαια εκκρεμεί το τελεσίγραφο της Κοινότητας (CEDAO), με όριο την Κυριακή, για αποκατάσταση του εκλεγμένου προέδρου Μοχάμετ Μπαζούμ που κρατείται όμηρος στο προεδρικό παλάτι. Και το ερώτημα είναι, θα προχωρήσει άραγε η Κοινότητα σε ένοπλη δράσηαν δεν εισακουστεί, και ποιος θα είναι ο ρόλος της Γαλλίας.

Τι θα γίνει με τις γαλλικές δυνάμεις;

Επί της ουσίας, η Γαλλία δεν έχει ν’ αποσύρει μόνο τους στρατιώτες από τον Νίγηρα, αλλά και έναν σημαντικό αριθμό στρατιωτικού υλικού. Μετά τη ρήξη της με το Μαλί τον Μάιο του 2022, ο Νίγηρας μετατράπηκε σε προηγμένη αεροπορική βάση της περιοχής για την επιχείρηση Μπαρκάν (Barkhane) που διαδέχθηκε το 2018 την πρώτη πετυχημένη, επί Ολάντ, επιχείρηση Σερβάλ (Serval). Η επιχείρηση Μπαρκάν όμως «βούλιαξε» τελικά στην άμμο της Σαχάρας και η ρήξη Μαλί- Γαλλίας δεν άργησε.

Η Γαλλία αποσύρθηκε αλλά είχε το ευτύχημα να μπορεί να μεταφέρει το στρατιωτικό υλικό της στον γειτονικό Νίγηρα. Λίγο έξω από την πρωτεύουσα Νιαμέι σταθμεύουν τα Μιράζ 2000, τα ντρόουνς και όλο το στρατιωτικό υλικό που μετέφεραν οι Γάλλοι από το γειτονικό Μαλί. Μια νέα εκκένωση θα απαιτήσει χρόνο και σημαντικά μέσα λόγω των αποστάσεων, μη έχοντας για υποστήριξη άλλη γειτονική χώρα φιλική προς τη Γαλλία.