«Επί δύο χρόνια προσπαθούμε να βρούμε έλληνες εμπόρους κρασιού για να εισάγουμε το κρασί τους στη Γερμανία και για το λόγο αυτό συμμετέχω σε αυτήν την αποστολή» μου λέει ο Νόρμπερτ Μπίρκερ, ιδιοκτήτης του Vino Donino, με έδρα την πόλη Κέμπεν, γύρω στα 30 χιλιόμετρα μακριά από το Ντίσελντορφ. «Το ελληνικό κρασί είναι άγνωστο στη Γερμανία, οι Γερμανοί θα πρέπει να το ανακαλύψουν». Γουρλώνω τα μάτια μου. «Μα, το ελληνικό κρασί είναι χιλιοτραγουδισμένο στη Γερμανία, έχει γίνει τίτλος μάλιστα ενός πολύ γνωστού τραγουδιστή. Κάθε Γερμανός που κάνει τουρισμό στην Ελλάδα, δοκιμάζει ελληνικό κρασί και ξετρελαίνεται», του απαντώ. «Μπορεί, αλλά λίγοι Γερμανοί ξέρουν τις ελληνικές ποικιλίες» μου απαντά. «Οι περισσότεροι γνωρίζουν τις γαλλικές, τις ιταλικές, ή τις διεθνείς ποικιλίες, αλλά όχι τις ελληνικές. Πολλοί εισαγωγείς λένε 'γιατί να ασχοληθώ με το ελληνικό κρασί', ωστόσο εγώ βλέπω ότι τα επόμενα δέκα χρόνια θα γίνει θετικά αποδεκτό στη γερμανική αγορά. Θέλω να το φέρω κοντά στους Γερμανούς το ελληνικό κρασί».  

Και κρητικές ποικιλίες

Είχε ήδη σκοτεινιάσει όταν προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου. Ο Νόρμπερτ Μπίρκερ με δυσκολία διακρίνει τις ακτογραμμές του νησιού. Την Κρήτη την επισκέπτεται για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά συμμετέχει και στην εμπορική αποστολή επιχειρηματιών από το κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που δραστηριοποιούνται στις εισαγωγές ελληνικών προϊόντων. Η πρόσκληση -και μαζί πρόκληση- προήρθε και φέτος από την Αγροδιατροφική Σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «The European Food Masters-Taste the Authentic». Πίσω από την επιχείρηση προβολής της κρητικής διατροφής στο πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας βρίσκεται το δραστήριο Γενικό Προξενείο του Ντίσελντορφ που στέκεται πολύ κοντά στις προσπάθειες παραγωγών και εισαγωγέων να διεισδύσουν και να παγιώσουν τη θέση τους στη γερμανική αγορά με όχημα τα ελληνικά προϊόντα.

Το ίδιο θέλει να κάνει και ο Νόρμπερτ Μπίρκερ. Μέχρι τώρα εμπορεύεται σε ποσοστό 80% ιταλικά κρασιά. Διαθέτει δίκτυο 800 έως 1.000 ιδιωτών πελατών, προμηθεύει ξενοδοχεία και εστιατόρια και κάνει πωλήσεις μέσω διαδικτύου. Ο γερμανός ειδικός στα ιταλικά κρασιά έχει μεν την καλή πρόθεση να επεκτείνει την επιχειρηματική δραστηριότητά προσθέτοντας και ελληνικές ποικιλίες, τόσο σίγουρος όμως για το τι θα συναντήσει ή καλύτερα τι θα γευτεί, δεν είναι. Η γευσιγνωσία κρητικού κρασιού που οργανώθηκε στις Γούβες Ηρακλείου ήταν η στιγμή της αποκάλυψης για τον γερμανό εισαγωγέα. Σε έναν κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο 35 αμπελουργοί παρουσίασαν καθαρά τοπικές ποικιλίες, οι οποίες ευδοκιμούν σε όλο το νησί.

«Ξαφνιάστηκα θετικά»

Με ένα ποτήρι στο χέρι ο Νόρμπερτ Μπίρκερ επισκέφθηκε τους περισσότερους οινοπαραγωγούς και μυήθηκε στα άδυτα των αδύτων της γευστικής μυσταγωγίας του κρητικού κρασιού. Στο περίπτερο της οινοποιίας Διαμαντάκη εντυπωσιάστηκε από την ποικιλία Βιδιανό, μια τοπική λευκή ποικιλία. Όπως μας είπε ο κ. Ζαχαρίας Διαμαντάκης, η θέση μιας αμπελοκαλλιέργειας έχει πολύ μεγάλη σημασία και αποτυπώνεται και στη γεύση. Το κτήμα της οικογένειας Διαμαντάκη βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του Ψηλορείτη σε υψόμετρο 450 μέτρων. Η περιοχή έχει παράδοση στα καλά κρασιά, αλλά και αποστάγματα.

«Ξαφνιάστηκα θετικά, η Κρήτη ξεπέρασε τις προσδοκίες μου» μας είπε ο Μπίρκερ. «Θεωρώ ότι το ελληνικό κρασί θα αναβαθμιστεί τα επόμενα δέκα χρόνια στη Γερμανία. Σήμερα βρίσκει κανείς σε καταστήματα του κλάδου ελληνικά κρασιά σε ποσοστό στο 10%, το ποσοστό θα αυξηθεί». Με την επιστροφή στη Γερμανία κι αφού παραγγείλει μια πρώτη ποσότητα κρασιών  θα παρουσιάσει την Ελλάδα ως τον νέο τομέα δραστηριότητας της επιχείρησής του. Και ένα από τα επόμενα Σάββατα θα προσκαλέσει πελάτες του για γευσιγνωσία με τον κατάλληλο μεζέ. Η κρητική φιλοξενία ανοίγει δρόμους. «Είμαι συνήθως πολύ συχνά στην Ιταλία- και οι Ιταλοί είναι φιλικοί - αλλά οι Κρητικοί τους ξεπερνούν, αισθάνεται κανείς μέλος της οικογένειάς τους».

Αμίμητη κρητική φιλοξενία

Αλλά και για τον Στέφαν Σαάρσμιντ η αγάπη για την Ελλάδα ήρθε αστραπιαία, δεν χρειάστηκε χρόνος. Ο γερμανός εισαγωγέας ελληνικών προϊόντων διατηρεί μαγαζί με ελληνικά καλά επιλεγμένα προϊόντα στο χωριό Χίντιγκζελ. Δεν προμηθεύεται μεγάλες ποσότητες αλλά το κάνει με μεράκι και αγάπη προς την Κρήτη. Φέτος ήταν η δεύτερη φορά που συμμετείχε στην επιχειρηματική αποστολή. Το φετινό ταξίδι δεν είχε το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις αγροδιατροφικές δυνατότητες του νησιού. Η έκπληξη ήταν στην καλύτερη οργάνωση και προετοιμασία των παραγωγών. «Ήρθαν πιο προετοιμασμένοι, ήξεραν πώς να παρουσιάσουν καλύτερα τα προϊόντα τους, ήταν πιο επαγγελματίες από πέρυσι και το αφήγημά τους ήταν πιο πειστικό», λέει. «Εκείνο που με εντυπωσίασε φέτος ήταν η σύνδεση ορισμένων προϊόντων με τον μινωικό πολιτισμό. Συνάντησα παραγωγούς που συνδέουν την παραγωγή και την ποιότητα με τον τρόπο που και οι Μίνωες παρήγαγαν τα δικά τους προϊόντα. Αυτό με εντυπωσίασε και έγινε αφορμή για ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ήταν ένα νέο στοιχείο».

Αλλά δεν διασφαλίζει μόνο η ποιότητα την μακροημέρευση ενός προϊόντος σε μια ξένη αγορά αλλά και ο τρόπος που οι κρητικοί παραγωγοί προσφέρουν τα προϊόντα τους. Σε όλες τις επισκέψεις σε αγροτικούς συνεταιρισμούς στην περιοχή γύρω από το Ηράκλειο, το κέρασμα ήταν κάθε φορά μια μικρή γιορτή. Στο τυροκομείο του Μιχάλη Ξυλούρη όμως, στον Τύλισο, μας περίμενε ένα ολόκληρο πανηγύρι. Όλη η οικογένεια του Μιχάλη ήταν εκεί για να μας υποδεχθεί και να μας κάνει μέλη της δικής του οικογένειας. Με αρνιά στο κάρβουνα, τοπικούς μεζέδες και ποικιλίες και με μία τεράστια γκάμα τυριών η ατμόσφαιρα απογειώθηκε και η αποστολή έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο…

Ειρήνη Αναστασοπούλου