Ο πρέσβης της Κίνας στα ΗΕ Ουάνγκ Γουάνγκια ζήτησε μάλιστα από την Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη να αναζητήσει συμβιβαστική λύση γνωρίζοντας ότι το ζήτημα δεν αποκλείεται να φθάσει μέχρι το Συμβούλιο Ασφαλείας και σε κυρώσεις εναντίον της Τεχεράνης.

Ο λόγος για την συγκεκριμένη εξωτερική πολιτική της Κίνας πρέπει να αναζητηθεί στο πετρέλαιο, του οποίου η ζήτησή αυξάνεται συνεχώς παράλληλα με την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη. Η Κίνα είναι σήμερα η δεύτερη χώρα σε εισαγωγές πετρελαίου μετά τις ΗΠΑ. Η ετήσια οικονομική ανάπτυξη του 9% συνοδεύεται με εισαγωγή 120 εκ. τόνων πετρελαίου, ποσότητα που αντιστοιχεί μόνο στο 40% των κινεζικών αναγκών σε πετρέλαιο. Οι κινέζοι εισάγουν το πετρέλαιο κυρίως από την Σαουδική Αραβία, το Ιράν και το Ομάν. Αναζητούν ωστόσο παράλληλα και άλλες χώρες που μπορούν να προμηθεύσουν στη χώρα τους το πολυπόθητο αγαθό: πρόκειται για χώρες της κεντρικής Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.

Η εξωτερική πολιτική της Κίνας διαμορφώνεται όλο και περισσότερο με βάση τις ανάγκες για πετρέλαιο. Δεν ήταν επομένως τυχαία η άρνηση της Κίνας να στηρίξει κυρώσεις κατά της κυβέρνησης του Σουδάν όπως είχαν προτείνει οι ΗΠΑ, απειλώντας ακόμα και με χρήση βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ. Ο λόγος είναι ότι το Σουδάν ανήκει στους βασικούς προμηθευτές της Κίνας με πετρέλαιο. Ο κινέζος ειδικός για ζητήματα ασφαλείας Σεν Ντινγκλί είναι πεπεισμένος ότι το πετρέλαιο θα ορίζει όλο και περισσότερο την εξωτερική πολιτική της Κίνας:

«Επειδή εξαρτόμαστε από το πετρέλαιο επιδιώκουμε καλές σχέσεις με όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Για την Κίνα κάθε μια από τις χώρες αυτές είναι και ένας πιθανός προμηθευτής μαύρου χρυσού».

Επισήμως η Κίνα αρνείται ότι ο παράγοντας πετρέλαιο παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της, αρνούμενη τον ρόλο «διπλωματία του πετρελαίου». Ο φιλοκυβερνητικός ειδικός Γιανγκ Ζουανχουά από το Κέντρο Ερευνών για ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής Ζινχουά του Πεκίνου, αιτιολογεί τις επιλογές της Κίνας:

«Η κινεζική εξωτερική πολιτική επικεντρώνεται στην ειρήνη, την ανάπτυξη και συνεργασία. Τα τελευταία χρόνια σχεδόν κάθε χώρα έχει προσαρμόσει την εξωτερική της πολιτική στις ανάγκες της σε πετρέλαιο και ενέργειας γενικότερα. Η Κίνα γίνεται σιγά σιγά μέρος της παγκόσμιας οικονομίας και το πρόβλημα του πετρελαίου είναι ήδη σήμερα ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Εδώ και μερικά χρόνια αρκετές κινεζικές εταιρίες δραστηριοποιούνται σε όλο τον κόσμο για την κάλυψη των αναγκών μας σε πετρέλαιο διασφαλίζοντας έτσι την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας».